Μόνο… κακό δεν μπορείς να τον πεις τον Παναθηναϊκό που θα παρακολουθήσουμε την σεζόν 2019-2020. Και τώρα, που με τον Ουέσλι Τζόνσον έκλεισε ουσιαστικά το ρόστερ και η… πρώτη γραμμή είναι πλήρης, μπορούμε να το πούμε αυτό: Ο Παναθηναϊκός έχει γίνει πολύ ισχυρός.
Η ενίσχυση που έγινε με 6 ξένους παίκτες, ουσιαστικά ανέβασε επίπεδο την ομάδα. Όσοι ήρθαν είναι πολύ καλύτεροι από εκείνους που έφυγαν. Οι «πράσινοι» ενισχύθηκαν σε ποιότητα αλλά και σε προσωπικότητα. Και ταυτόχρονα επέλεξαν παιδιά που έκαναν πολύ καλή σεζόν, έχουν προσόντα, φρεσκάδα και κίνητρο.
Βεβαίως όπως κάθε ρόστερ έτσι κι αυτό του Παναθηναϊκού έχει τα… ερωτήματά του. Είναι λογικό και δεν προδίδει ούτε κακή διάθεση, ούτε εμπάθεια. Όλα κρίνονται στο γήπεδο, βέβαια και γι’ αυτό θα πρέπει να περιμένουμε. Όταν μιλάμε για 6 νέους ξένους παίκτες, τότε σίγουρα μιλάμε για μια νέα ομάδα.
Οι «πράσινοι» προσπάθησαν να προσεγγίσουν οτιδήποτε εκτιμάται ως σύγχρονο μπάσκετ. Με παίκτες που μπορούν να καλύψουν πολυμορφικά σχήματα. Με περισσότερη αθλητικότητα και ταχύτητα.
Σε πρώτη φάση ο νέος Παναθηναϊκός πρέπει και μπορεί να είναι πιο γρήγορος και πιο ελκυστικός. Θα χρειαστεί κάποιο διάστημα προκειμένου τα νέα πρόσωπα είτε να προσαρμοστούν την ευρωπαϊκή πραγματικότητα (Φριντέτ και Τζόνσον) είτε να συνηθίσουν και να αντέξουν τα ψηλά (Μπράουν, Μπεντίλ, Ουάιλι), είτε να συμβιβαστούν με το νέο τους ρόλο (Ράις).
Πάντως υπάρχουν αρκετοί… παλιοί ώστε να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Η ουσία είναι ότι έχουμε μπροστά μας ένα ελκυστικό πακέτο που σε πρώτη φάση μας… προκαλεί ότι διαθέτει τη δυνατότητα να προσφέρει κάτι πολύ καλό.
Για να δούμε λοιπόν ποια είναι τα όρια αυτής της ομάδας. Χωρίς τυμπανοκρουσίες αλλά με λογική.