Είχα την χαρά και την ευτυχία να βρεθώ στον αγώνα του Προμηθέα με την Βίρτους Μπολόνια. Να παρακολουθήσω έναν πολύ μεγάλο αγώνα, ανάμεσα σε δύο σπουδαίες ομάδες αλλά κυρίως μπροστά σε ένα κοινό αθλητικό και ενθουσιώδες. Που σπάνια συναντάς στην Ελλάδα.
Πράγματα που φαίνονται αυτονόητα στον πολιτισμένο κόσμο, σε εμάς δεν είναι. Το να βρεθώ στο «Δημήτρης Τόφαλος» και σε ένα περιβάλλον καθαρά αθλητικό ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Ούτε τσιγάρα μύριζαν, ούτε οι καπνοί που δημιουργούν αποπνικτική ατμόσφαιρα υπήρχαν. Ούτε βρισίδια και χυδαία συνθηματολογία, παρά μόνο φωνές στήριξης και αγάπης προς την ομάδα. Παιδιά, μικροί αθλητές, οικογένειες, ζευγάρια, όλοι ντυμένοι στα πορτοκαλί σε εργάσιμη ώρα (Τρίτη απόγευμα) μας δείχνουν πως πρέπει να είναι ο αθλητισμός: Γεμάτος αγάπη και όχι μίσος. Για να περνάει όμορφα η ώρα μας και όχι για να αρρωσταίνουμε. Για να στηρίζουμε την ομάδα μας και όχι να βρίζουμε ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει.
Εβλεπες πόσο χαίρονταν και πόσο απολάμβαναν την κάθε φάση. Εδιναν δύναμη στην ομάδα τους με έναν πολύ όμορφο και αθλητικό τρόπο όταν η Βίρτους περνούσε μπροστά. Και ταυτόχρονα αυτή η «αλεπού» που λέγεται Μάκης Γιατράς όχι μόνο πάλεψε με πάθος το παιχνίδι αλλά είχε μυαλό- κομπιούτερ σε κρίσιμα σημεία. Όταν η μπάλα… έκαιγε, ο Προμηθέας δεν έχασε σουτ και όλες του οι επιθέσεις ήταν στοχευμένες. Ο Γιατράς το δούλεψε απίστευτα, με χαμηλά σχήματα, με τρεις φόργουορντ, με τον Αγραβάνη στο «5» (που του βγήκε) με το να ανιχνεύσει όλες τις αδυναμίες της Βίρτους και να την κάνει άνω κάτω είτε με τον Λάνγκστον Χολ είτε με τα ποσταρίσματα του Κασελάκη, είτε με τον εκπληκτικό Αγραβάνη.
Όμως ακόμα κι αν το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό τίποτε δεν θα άλλαζε. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ο Προμηθέας έχει επενδύσει σε όλα τα επίπεδα. Η εύρωστη και σταθερή διοίκηση δεν δημιουργεί απλώς μια ισχυρή ομάδα. Αλλά έχει ΞΕΚΑΘΑΡΑ επιλέξει ποιοι θα είναι οι φίλαθλοί της. Και δουλεύει το μέλλον της με τις Ακαδημίες, με το αθλητικό κέντρο στον Καστελλόκαμπο (το είδαν οι άνθρωποι της Βίρτους και… γούρλωσαν τα μάτια τους) με το ότι σταθερά χτίζει το brand του.
Ο Προμηθέας βρίσκεται ήδη ψηλά αλλά έχει βάλει στόχο ψηλότερα. Και με τον τρόπο που λειτουργεί σύντομα θα βρίσκεται εκεί που θέλει. Η Πάτρα είναι μια μεγάλη πόλη. Η επένδυση που γίνεται είναι τρομερή. Και ο Μπερτομέου (όσο κι αν λατρεύει την Θεσσαλονίκη) τέτοια πράγματα δεν τα πετάει στα σκουπίδια.
Επιτρέψτε μου να πω ότι έζησα ένα υπέροχο τρίωρο στο «Τόφαλος». Μια ομάδα δυνατή, οργανωμένη, με εξαιρετικό προσωπικό, με ηρεμία, με επαγγελματισμό και με στόχευση.
Μια ομάδα που πρεσβεύει το όραμα, το πλάνο, τη στόχευση και όχι τα… αρπακολατζίδικα που έχουμε συνηθίσει.
Μα κυρίως μια ομάδα που επενδύει στους νέους σε όλα τα επίπεδα. Όχι μόνο στο να τους κάνει μπασκετμπολίστες αλλά στο να μεγαλώνουν σε υγιές περιβάλλον κι αθλητική ατμόσφαιρα. Και όχι σε τοξικό.