Το να περιμένεις να δεις φυσιολογική εικόνα συνόλου, τέτοια εποχή που τους καλούν να παίξουν επίσημους αγώνες (προκριματικά) μετά από τα τρεχαλητά στα βουνά και στα λαγκάδια της ελληνικής υπαίθρου με τους συλλόγους τους και δύο 24ωρα προπόνησης με την Εθνική, αγγίζει την σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
Αν επαναλάβεις για μια ακόμα φορά ότι απέναντι σε αθλητικούς αντιπάλους (και οι Γάλλοι είναι σούπερ αθλητικοί) έχεις πρόβλημα, δεν ανακάλυψες την Αμερική. Είχες, έχεις και θα έχεις… Η Γαλλία είναι μια ομάδα που δεν μας ταιριάζει καθόλου κι ας είχε πολλές απουσίες. Το ζήτημα είναι τι κάνεις και πως αντιμετωπίζεις όλη αυτή την διαδικασία. Επί της ουσίας, είναι τόσο λάθος να γίνονται επίσημοι αγώνες μια τέτοια περίοδο, ώστε δεν μπορούμε να πούμε τίποτε παραπάνω απ’ αυτό: Δύο νίκες χρειάζονται για την μαθηματική επιβεβαίωση της πρόκρισης στο Παγκόσμιο. Μετά είναι μια άλλη ιστορία.
Υπάρχουν όμως άλλα πράγματα που ενοχλούν περισσότερο. Στους δύο αυτούς φιλικούς αγώνες με Μαυροβούνιο και Γαλλία είδαμε συμπεριφορές που δεν βγάζουν καθόλου καλή εικόνα προς τα έξω κι αυτό δεν αφορά στις μεταξύ των παικτών σχέσεις. Αλίμονο…
Με το Μαυροβούνιο ο Καλάθης γκρίνιαζε σε κάθε φάση στους διαιτητές, ο Παπανικολάου πήγε να… πλακωθεί στις μπουνιές με έναν αντίπαλο, ο Μπουρούσης καθόταν στον πάγκο και φώναζε και δεν μπορούσε να τον ηρεμήσει κανείς! Με την Γαλλία ο Παπανικολάου αποβλήθηκε, ο Καλάθης πάλι γκρίνιαζε.. Μπορώ να καταλάβω ότι είναι δύσκολο να παίξουν όπως θα ήθελαν τώρα και ότι δεν τους έβγαινε τίποτα οπότε φανέρωσαν και νεύρα αλλά σίγουρα είναι πολύ ενοχλητική αυτή η εικόνα. Ειδικά για παίκτες του επιπέδου τους. Γενικά η όλη εικόνα στο τουρνουά στο Παρίσι υποχρεώνει το προπονητικό τιμ και τους διεθνείς να βρίσκονται σε εγρήγορση γιατί έχουν πολλή δουλειά και δύο αγώνες μπροστά τους. Χρόνο για τώρα τουλάχιστον δεν έχουν. Για το Παγκόσμιο έχουν…