Η νίκη επί της Βιλερμπάν (με ωραίο μπάσκετ κατά διαστήματα) συνδυαστικά με την ήττα της Αρμάνι στην Πόλη από την Φενέρμπαχτσε που προσπαθεί με αντάρτικο και κλέφτικο να μπει στα πλέι οφ, αποδεικνύεται πολύ σημαντική για τον Παναθηναϊκό. Όχι μόνο επειδή έκανε το ζητούμενο 3/3 πριν τους δύο εκτός έδρας αγώνες που ακολουθούν, στην Βαλένθια και το Βελιγράδι. Αλλά κυρίως γιατί πάτησε δυνατά στα πλέι οφ και στην εξάδα. Πλέον απέχει 3 ολόκληρες νίκες από την 7η θέση όπου βρίσκονται η Βαλένθια με την Αρμάνι. Κι αν περάσει κι από την Ισπανία (δεν το λες και ανέφικτο) τότε θα πρέπει να… μηδενιστεί στα επόμενα ματς για να χάσει ακόμα και την εξάδα.
Μπορεί να κοιτάζει ψηλότερα; Φυσικά… Με εξαίρεση την Εφές που πέρασε (και) από την Μαδρίτη και «καπάρωσε» την πρωτιά, ο Παναθηναϊκός απέχει μια μόνο δύο νίκες από τις τρεις ομάδες που ισοβαθμούν στην δεύτερη θέση. Από την Ρεάλ έχει ηττηθεί στο ΟΑΚΑ. Την Μπαρτσελόνα όμως και την ΤΣΣΚΑ της περιμένει στο ΟΑΚΑ. Από τους Καταλανούς κουβαλάει ένα -12. Την ΤΣΣΚΑ την έχει νικήσει, όμως στην Μόσχα.
Κι επίσης βρίσκεται ένα βαθμό από την πεντάδα όπου «κάθεται» η Μακάμπι. Την οποία περιμένει στο ΟΑΚΑ έχοντας -9 από την ήττα στο Τελ Αβίβ.
Μπορεί να κοιτάξει παραπάνω, επαναλαμβάνουμε, ο Παναθηναϊκός; Θεωρητικά μπορεί. Πρακτικά, θα φανεί. Το σίγουρο είναι ότι σταδιακά παρουσιάζονται κάποια σημάδια ειδικά σε ατομική βελτίωση (Παπαγιάννης- Μήτογλου κατά κύριο λόγο) νοοτροπίας, προσωπικότητας και χαρακτήρα. Κι αυτό οφείλεται στον Ρικ Πιτίνο, φυσικά, που βάζει την «σφραγίδα» του στην ομάδα.
Διότι ο μεγάλος προπονητής πάντα μιλάει για λύσεις (και τις δείχνει) και όχι για προβλήματα. Και κυρίως πάντα αφήνει κάτι πίσω του.