Η πρόκριση της Εθνικής Γυναικών στην τελική φάση του Ευρωμπάσκετ και μάλιστα με το συγκλονιστικό όσο και θριαμβευτικό τρόπο που επετεύχθη, εκθέτει πολλούς από εμάς. Φυσικά και θα βάλω τον εαυτό μου μέσα διότι ανήκω στη συντριπτική πλειοψηφία των μπασκετικών που δεν ασχολούνται με το μπάσκετ γυναικών.
Τουλάχιστον επειδή έχω ένα σεβασμό το γράφω σωστά. Δηλαδή «μπάσκετ γυναικών» και όχι «γυναικείο μπάσκετ». Διότι το μπάσκετ είναι ένα, δεν υπάρχει αντρικό και γυναικείο. Πάμε παρακάτω όμως. Θα έλεγε κανείς ότι οι περιφρονημένες επαναστάτησαν και μας απάντησαν. Σε μια χώρα όπου ελάχιστοι ρομαντικοί ως «τρελοί» πασχίζουν για το καλύτερο σε ένα προϊόν που είναι «πεταμένο» στο περιθώριο και μάλιστα πολλές φορές με προκλητικό και άθλιο τρόπο. Σε μια χώρα όπου τα πρωταθλήματα μπάσκετ γυναικών ακόμα και η βιτρίνα της Α1 Κατηγορίας είναι υποβαθμισμένα και κάμποσοι εργάτες του αθλήματος παλεύουν να τα κρατήσουν ζωντανά. Μαζί με τις αθλήτριες και τους προπονητές τους φυσικά που κουβαλάνε τη δική τους τρέλα, την αγάπη γι’ αυτό το αθλημα.
Σε μια χώρα όπου ο αθλητισμός βρίσκεται κλειδαμπαρωμένος με λουκέτο εδώ και μήνες, αυτά τα κορίτσια πήγαν και έκαναν το 2/2 μαζί με το +18 κόντρα στη Βουλγαρία. Σε μια χώρα όπου η ΕΡΤ (όπως είπε ο Τάκης Τσαγκρώνης) αρνήθηκε να δώσει ανοιχτό κανάλι και προσπαθώς ήθελε να το ρίξει στο ertflix. Εκεί που στριμώχνει όλη την Basket League κάθε Σάββατο και παίζει με τα νεύρα μας.
Αυτά τα κορίτσια λοιπόν μας φώναξαν ότι κακώς τα υποτιμάμε. Και κυρίως ότι κάτι «σιγοκαίει» αλλά δεν υπάρχει κάτι που θα… φουντώσει τη φλόγα. Είμαστε ΟΛΟΙ εκτεθειμένοι ακριβώς επειδή ουδέποτε σεβαστήκαμε την προσπάθειά τους. Και θα μας επιτρέψουν οι ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ που ασχολούνται με το μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα να τους συγχαρούμε για όσα έχουν κάνει. Δεν είναι λίγα…
Την ίδια στιγμή η πρόκριση γίνεται αντικείμενο μικροπολιτικών και… εκλογικών αντιπαραθέσεων. Δε χρειάζεται να υποστηρίζεις κάποιον ώστε να καταλάβεις ότι ο Βαγγέλης Λιόλιος έβγαλε μια ενωτική δήλωση για το προϊόν που έδειξε ότι αξίζει υποστήριξης και ο Παναγιώτης Φασούλας, σε στιγμή θριάμβου μια άστοχη ανακοίνωση σχετικά με την ΕΟΚ και την ΕΡΤ. Θα σεβόμουν ιδιαίτερα την άποψη του κ.Φασούλα αν είχε εκφραστεί ΠΡΙΝ τους δύο αγώνες. Τότε ΝΑΙ, θα ήταν μπροστά. Αλλά μετά τους αγώνες και με δεδομένη την πρόκριση αντι να παρουσιάσεις, ως υποψήφιος, το πλάνο δράσης για το μπάσκετ γυναικών να τα βάζεις με την… ΕΟΚ και την ΕΡΤ είναι μάλλον άστοχο.
Βεβαίως συμφωνώ απόλυτα με τον κ.Φασούλα για το ότι η ΕΟΚ δε στήριξε την Εθνική. Μόνο που αυτό δε συνέβη τώρα, αλλά αποτελεί (δυσάρεστο) φαινόμενο ετών. Και σε έτη που ο Παναγιώτης Φασούλας ήταν σύμβουλος του κ.Βασιλακόπουλου, άρα προφανώς κι έχει συμμετοχή.
Τέλος εποχής για Πεδουλάκη και Περιστέρι
Συνεχίζουμε με το Περιστέρι που μετά τη συντριβή από την ΑΕΚ ανακοίνωσε το «διαζύγιο» με τον Αργύρη Πεδουλάκη. Είναι μια ιστορική απόφαση. Κι αυτό διότι δεν είναι καθόλου μακριά η περίοδος που δεν τολμούσε κανείς να αμφισβητήσει στο Περιστέρι τον «Άρτζι» ο οποίος δεν ήταν απλώς ο προπονητής της ομάδας. Ήταν πολλά παραπάνω… Και είναι αλήθεια ότι από το Νοέμβριο, όταν αντικατέστησε τον Παπανικολόπουλο και μετά η διοίκηση του έκανε όλα τα χατίρια. Με κόστος αφού ο κόσμος είχε αγριέψει…
Όμως είναι φανερό ότι αυτό το «εις το επανιδείν» που έγραψαν στο Περιστέρι φανερώνει σεβασμό προς το πρόσωπο του έμπειρου κόουτς ο οποίος έχει συμμετοχή σε όλες τις μεγάλες στιγμές της ομάδας. Και καλά έκαναν, αυτό το σεβασμό έπρεπε να δείξουν. Είναι επίσης φανερό όμως και το ότι ήρθε το τέλος εποχής για τη σχέση Πεδουλάκη- Περιστερίου. Ένα τέλος που κατά την ταπεινή μου άποψη έπρεπε να έχουν βάλει νωρίτερα και οι δύο για το καλό τους. Το Περιστέρι είχε ταυτιστεί ως ομάδα Πεδουλάκη και ο Πεδουλάκης ως προπονητής Περιστερίου! Αυτό δεν ήταν καλό για κανέναν, έπρεπε και οι δύο να έχουν προχωρήσει. Και το καλοκαίρι του ΄19 όταν ο Πεδουλάκης αποδέχθηκε (ξανά) την πρόταση να επιστρέψει (ξανά) στον Παναθηναϊκό θα έπρεπε να έχουν ξεκαθαρίσει, αμφότεροι, ότι φιλικά, αγαπημένα έμπαινε οριστικό τέλος.
Ήταν μια σχέση που όταν έκανε επανεκκίνηση, το Νοέμβριο του 2020, είχε περισσότερες πιθανότητες να αποτύχει, παρά να πετύχει. Το Περιστέρι ΠΡΕΠΕΙ να αποκοπεί από τον Πεδουλάκη και ο Πεδουλάκης ΠΡΕΠΕΙ να αποκοπεί από το Περιστέρι. Δε γίνεται κάθε φορά που η ομάδα θέλει προπονητή και κάθε φορά που ο Πεδουλάκης δεν έχει δουλειά, να συνεργάζονται…Το «εις το επανιδείν» λοιπόν αφορά μάλλον μια σχέση που δε μπορεί να διαγραφεί απ’ αυτό το τρίμηνο, αλλά όχι νέα επαγγελματική σύνδεση.
Και καιρός είναι στο Περιστέρι να εγκαταλείψουν το «κυνήγι φαντασμάτων» (που έκαναν μετά την άδικη αποπομπή Ζούρου) και κάμποσοι ακόμα… παρατρεχάμενοι και «κρυφοπαράγοντες» να κόψουν το ρόλο του συνήγορου. Η ομάδα αυτή έκανε πολλά, έφτασε ψηλά χωρίς αυτούς. Προχωράμε
Ο Άρης, ο Γερομιχαλός, ο Βουλγαρόπουλος και το εκπρόθεσμο σουτ
Το Λαύριο έφτασε στη 10η νίκη του στο πρωτάθλημα και σταθεροποιείται στην τετράδα ενώ ο Άρης δεν κατάφερε τίποτα παραπάνω από το να μείνει με την προσπάθεια. Κατ’ αρχήν θα μου επιτρέψετε να ξεκαθαρίσω κάτι: Το Λαύριο έπαιξε πολύ καλύτερα από τον Άρη. Κατά δεύτερο ρόλο, θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι το τρίποντο του Γερομιχαλού (για το οποίο κατέθεσε ένσταση ο Άρης) όντως ήταν εκπρόθεσμο και δε μπορώ να καταλάβω το λόγο που ο Παναγιώτης Αναστόπουλος δεν πήγε στο instant replay. Θα πήγαινε, θα το έβλεπε και θα είχε γλιτώσει και τις διαμαρτυρίες και δε μπορώ να εξηγήσω γιατί προτίμησε να τις… τραβήξει πάνω του. Από την άλλη είναι ΘΛΙΨΗ για τον Άρη, δύο παιδιά που τα είχε στα «σπλάχνα» του, ο Γερομιχαλός και ο Βουλγαρόπουλος να είναι αντίπαλοί του και να έχουν μεγάλο κίνητρο να νικήσουν…
Ο Ιωνικός και το έργο με τον Χουγκάζ και τον Τολιόπουλο
Για τους Νικαιώτες η νίκη επί του Μεσολογγίου είχε διπλή σημασία καθώς κάλυψαν και τη διαφορά της ήττας από τον αγώνα του πρώτου γύρου. Όμως ο Ιωνικός θα κερδίσει ένα στοίχημα: Δεν θα καταφέρει απλώς να μείνει στην κατηγορία αλλά θα το πετύχει με πρωταγωνιστή τον 20χρονο Νίκο Χουγκάζ αλλά και τον Τολιόπουλο. Ο Χουγκάζ έχει μεγάλη συμμετοχή και ρόλο στον αγώνα, σε μια δύσκολη διαδικασία όπως είναι η εξασφάλιση της παραμονής. Όμως… δε μασάει. Ο δε Τολιόπουλος είναι ο παίκτης που με δικούς του πόντους «σφράγισε» τη διαφορά για τον Ιωνικό.
Αυτές οι αποβολές σε προπονητές…
Για να είμαι ειλικρινής προσπαθώ ακόμα να καταλάβω το λόγο που ο Τάσος Μάνος απέβαλε το Νίκο Παπανικολόπουλο. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να δουν γενικά στη διαιτησία το θέμα με τις αποβολές των προπονητών γιατί έχει παραγίνει. Το να διαμαρτύρεται ένας προπονητής για 3’’ και να φωνάζει «κατασκήνωση» δεν είναι λόγος να εξαντλήσει ο διαιτητής την αυστηρότητά του. Διότι και ο ίδιος εκτίθεται και το παιχνίδι χαλάει και τον Προμηθέα εκθέτει!
Ο Κολοσσός παίζει υπέροχο μπάσκετ
Όταν ο Κολοσσός άρχισε να ευστοχεί, νίκησε και με διαφορά τον Ηρακλή. Όμως γενικά οι Ροδίτες παίζουν πολύ ωραίο μπάσκετ παρότι τους λείπει ένας ξένος. Φαίνεται ότι έχουν στελεχώσει σωστά την ομάδα και προσφέρουν θέαμα. Τα 9/12 τρίποντα στο δεύτερο μέρος, ο εκπληκτικός Καντέρ, οι 19 ασίστ από Άρτις και Ξανθόπουλο, ο πολύ ώριμος και ποιοτικός Άντρις, ο πολύπειρος και αποτελεσματικός Ζάρας μπόρεσαν να καλύψουν τον Γκόινς που μετά τον τραυματισμό του ήταν εμφανώς ανέτοιμος.
Και ένα τελευταίο για την ΑΕΚ: Ο Μέικον είναι ο παίκτης που της έλειπε. Και φάνηκε πολύ καθαρά αυτό έστω κι απέναντι στο αναχρονιστικό μπάσκετ του Περιστερίου που… μάλλον περίμενε ότι η ΑΕΚ «μπλόφαρε» και θα έπαιζε ο Λάνγκφορντ. Διότι αντιμετώπισε την «Ένωση» λες και είχε τον Λάνγκφορντ απέναντι.