Η ισχύς εν τη ενώσει δε λένε; Αυτό ισχύει διαχρονικά. Όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Αν είμαστε διασπασμένοι σε κομμάτια, οι ελπίδες επιτυχίας δεν είναι το ίδιο μεγάλες.
Το μπάσκετ μαζί με τον υπόλοιπο αθλητισμό, παραμένει κλειδαμπαρωμένο. Το λουκέτο πέρα από το ότι μαυρίζει τη ψυχή μας (αλήθεια, υπάρχει ένας άνθρωπος που περνά αυτή την εποχή από τα γήπεδα και δε μελαγχολεί που τα βλέπει άδεια, χωρίς ζωή και χωρίς φωνές;) προκαλεί και πολλά προβλήματα. Επιβίωσης, φυσικά…
Μέσα σ’ ένα ούτως ή άλλως ιδιότυπο καθεστώς, με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθούν ΟΛΟΙ και να το λύσουν όταν με το καλό επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα, η αβεβαιότητα και ανασφάλεια κυριαρχούν από τότε που ξέσπασε η πανδημία.
Η συνάντηση της ΕΟΚ με τον ΠΣΑΚ είναι βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Διότι δεν ήταν μόνο τα προβλήματα που υπάρχουν αλλά κυριαρχούσε κι ένα καθεστώς αδιαλλαξίας. Άλλωστε με όσα είχαν προηγηθεί θα μπορούσε εύκολα να υποθέσει κανείς ότι αλλού πήγαινε η ΕΟΚ, αλλού οι παίκτες, αλλού οι προπονητές, αλλού οι παράγοντες.
Λες και όχι απλώς δεν υπήρχε κάτι για να τους ενώσει αλλά αντίθετα, υπήρχε κάτι που απομάκρυνε τον έναν από τον άλλον. Και στη μέση το μπάσκετ… Να στριμώχνεται, να πιέζεται και να ασθμαίνει.
Το μπάσκετ πρέπει να είναι ενωμένο. Εκεί θέλω να καταλήξω. Το μπάσκετ πρέπει να ξαναβρεί το πλεονέκτημά του, αυτό που (το έχω γράψει δεκάδες φορές) ονόμαζαν «μασονία». Αυτή τη μαγική, την ακατανόητη δύναμη που ένωνε τους πάντες σε κάθε δύσκολη στιγμή, όταν κινδύνευε το άθλημα.
Γι αυτό και στην επόμενη συνάντηση πρέπει να είναι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Πρέπει να είναι παρόντες κι εκπρόσωποι του ΣΕΠΚ. Πρέπει να καθίσουν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στο ίδιο τραπέζι, να συζητήσουν, να συμφωνήσουν, να διαφωνήσουν, να αναπτύξουν κοινές δράσεις. Μόνο τότε θα μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ελπίδα.
Οι εποχές άλλαξαν, μαζί και τα μυαλά όπως και οι άνθρωποι. Όμως είναι δεδομένο ότι αν το μπάσκετ «πεθάνει» δε θα έχουν πια τόση αξία οι αναμνήσεις από τις παλιές εποχές. Θα είναι ξεχασμένα γράμματα στο συρτάρι και θα προκαλούν θλίψη. Διότι απέναντι σ’ αυτές τις αναμνήσεις που αποτελούν και την ιστορική κληρονομιά έχουν υποχρέωση όλοι οι μπασκετικοί.
Γι’ αυτό πρέπει να είναι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ…