Θα συμφωνήσετε μαζί μας ότι δεν έχουμε και πολλά να πούμε, μετά τα όσα μας έχει δείξει ο Παναθηναϊκός, ειδικά τις τελευταίες ημέρες. H ουσία είναι αν αντιστρέφεται αυτή η κατάσταση. Και με βάση την εικόνα του Παναθηναϊκού αυτό είναι εξαιρετικά αμφίβολο.
Εκείνο, λοιπόν, που θέλουμε να πούμε είναι ότι τους «πράσινους» δεν πρέπει να τους απασχολεί αυτή τη στιγμή αν θα προκριθεί στα πλέι οφ. Θεωρητικά με δύο νίκες μπορεί να τα καταφέρει, όχι με τέσσερις που έλεγαν. Το θέμα είναι ότι με τον τρόπο που αγωνίζεται δεν μπορεί να πετύχει 2 νίκες. Αλλά κι αν τις πετύχει, θα πάει στα πλέι οφ και θα… χαιρετήσει όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Χωρίς να κάνει αισθητή την παρουσία του.
Ο Παναθηναϊκός έχει σοβαρό αγωνιστικό πρόβλημα. Που πλέον είναι και ψυχολογικό και φαίνεται αυτό σε κάθε κίνηση των παικτών. Είναι και δομικό, για έναν Οργανισμό που εδώ και χρόνια κινείται περισσότερο στην ψευδαίσθηση παρά στον ρεαλισμό. Που δίνει περισσότερη βαρύτητα στο επικοινωνιακό παρά στο ουσιαστικό. Όλα χρήσιμα είναι… Μόνο που θα πρέπει να συνδυάζονται αυτά τα δύο. Διότι αν δεν συνδυάζονται, θα καταρριφθούν.
Οι «πράσινοι» θα πρέπει να αναζητήσουν πρώτα την αιτία που έφτασαν να «διαλύονται» αγωνιστικά και ψυχολογικά. Που έφτασαν στο να καταγράφουν αρνητικά ρεκόρ. Που δεν μπορούν να βγάλουν ένταση κι ενέργεια. Που δεν πιστεύουν στους εαυτούς τους.
Κάθε χρόνο, ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται με… μεγάλη προοπτική και κάθε χρόνο καταγράφει αποτυχίες. Υψώνει τον πήχη χωρίς λόγο και χωρίς να μπορεί να υποστηρίξει τέτοια ύψη.
Η νοοτροπία, η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας θα πρέπει να θεμελιωθούν αρκετά. Διότι αυτά εξυπηρετούν και προβάλλουν την καλή εικόνα. Και μετά θα έρθουν τα υπόλοιπα.
Η προοπτική υπάρχει. Αρκεί να την εκμεταλλευτούν.