Θα μου πείτε ότι ο νόμος είναι…νόμος. Όσο σκληρός κι αν είναι. Θα σας απαντήσω ότι πολλές φορές έχουν βρεθεί παράθυρα προκειμένου να εξυπηρετηθεί μια κατάσταση. Περισσότερο πολύπλοκη και συζητήσιμη απ’ αυτή που έχουμε μπροστά μας με την Λάρισα.
Σίγουρα το διαβάσατε ότι η ΕΕΑ ζήτησε την αποβολή της Λάρισας από την Basket League. Για ένα θέμα εντελώς τυπικό, που εντάξει, δε γίνεται να κάνεις τα… στραβά μάτια όταν είσαι Επιτροπή αλλά σίγουρα δεν έχουμε να κάνουμε και με το…κορυφαίο σκάνδαλο του ελληνικού μπάσκετ.
Αν εξετάσουμε την ουσία και όχι τους τύπους κι εμβαθύνουμε λίγο την κατάσταση τότε θα διαπιστώσουμε ότι το μπάσκετ δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει ανθρώπους που θέλουν να βάλουν και βάζουν χρήματα. Ανθρώπους, όπως ο Θόδωρος Ριζούλης που πληρώνουν κανονικά και στην ώρα τους, έχουν ένα μαγαζί μαζεμένο και νοικοκυρεμένο (με όλες τις παθογένειες μιας ομάδας που έπαιξε για πρώτη φορά στα μεγάλα σαλόνια) και κυρίως έχουν όραμα για κάτι περισσότερο.
Το πρόβλημα του μπάσκετ δεν είναι οι τύποι, αλλά η ουσία. Πολλές φορές μένουμε στους τύπους και χάνουμε την ουσία. Οι Λαρισαίοι την…πάτησαν από απειρία κι αυτό είναι κάτι που μπορούν να το δουν όλοι. Όταν έχουν γίνει…στραβά μάτια σε κραυγαλέες περιπτώσεις τότε θα πρέπει να βρίσκεις λύσεις σε θέμα όπως αυτό της Λάρισας.
Ακριβώς επειδή πρόκειται για μια εταιρεία «καθαρή», που δε φέσωσε κανέναν, που πλήρωσε τους πάντες και με έναν άνθρωπο που έβαλε πάνω από 200 χιλιάδες από την τσέπη του! Αυτό ακριβώς θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας. Ότι το μπάσκετ δεν μπορεί να «αποβάλλει» ανθρώπους που έχουν περάσει τις εξετάσεις, που πληρώνουν στην ώρα τους επειδή υπήρξε ένα καθαρά τυπικό ζήτημα. Που σε τελική ανάλυση μπορεί να λυθεί μέσα στο επόμενο 24ωρο.
Ούτε Λαρισαίος είμαι, ούτε και τον γνωρίζω τον άνθρωπο. Η μπασκετική πιάτσα όμως γνωρίζει πολλά για τη συνέπεια και τη φερεγγυότητά του. Και το μπάσκετ δεν αντέχει ΚΙ ΑΛΛΕΣ απώλειες επενδυτών. Πρέπει να τους προσκαλεί όχι να τους χάνει.