Η προτελευταία αγωνιστική της Basket League ξεκαθάρισε την κατάσταση σε πολλά μέτωπα. Σε ό,τι αφορά στην παραμονή, η Λάρισα τα κατάφερε μετά τη νίκη της επί του Ηρακλή καταδικάζοντας ταυτόχρονα το Μεσολόγγι που έδωσε έναν αξιοπρεπή αγώνα (θα το αναλύσουμε παρακάτω) σε όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Σε ό,τι αφορά στην 5η θέση, ο ΠΑΟΚ την καπάρωσε μετά τη νίκη επί του Περιστερίου. Σε ό,τι αφορά στην πρωτιά, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ακόμα μια νίκη για τη μαθηματική επιβεβαίωση. Αλλά εκτός αυτών είχαμε αρκετά σημαντικά στοιχεία.
Με πρώτο και καλύτερο φυσικά τη σπουδαία εμφάνιση του Όμηρου Νετζήπογλου, του 18χρονου γκαρντ του Άρη που πέτυχε 22 πόντους κόντρα στον Ιωνικό! Τα όσα έκανε ο νεαρός μας ενθουσίασαν και κάπως έτσι φτάνεις στο σημείο να σκεφτείς πόσο διαφορετική θα ήταν η Basket League αν προωθούσαν τα νέα παιδιά οι ομάδες.
Έτσι κι αλλιώς χρήματα δεν υπάρχουν. Από το να αποκτούνται 6 ξένοι της σειράς, καλύτερο θα ήταν να έχει μια ομάδα 2-3 ξένους επιπέδου και να προωθεί Έλληνες. Και αγωνιστικά θα ωφελήσει και οικονομικά αλλά κι από πλευράς ενδιαφέροντος.
Είναι ακριβώς ό,τι έκανε φέτος ο Ιωνικός, αντίπαλος του Άρη, όπου πάντως έχουν αρχίσει και με παραξενεύουν κάποιες συμπεριφορές. Μετά τα 7/7 τρίποντα που έκανε ο Χουγκάζ με τη Λάρισα, ξαφνικά… δεν παίρνει προσπάθειες. Με τον Άρη ήταν προκλητικά ολοφάνερο και κάπου η «χημεία» πάει να χαλάσει.
Θέλουμε να βλέπουμε κι άλλους Νετζήπογλου, κι άλλους Χουγκάζ αλλά και… Παπαδάκηδες. Αυτό το παιδί με το φοβερό σουτ (το έδειξε και στο ντεμπούτο του στην Εθνική με τους Λετονούς) που έβαλε σφραγίδα στην παραμονή της Λάρισας στην κατηγορία. Ο Παπαδάκης είναι από τους παίκτες που έχουν κάνει το step up φέτος και δείχνουν ότι αξίζουν το παραπάνω βήμα.
Από την άλλη ένας Ηρακλής απογοητευτικός που το καλύτερο που έχει να περιμένει- θαρρώ- είναι να τελειώσει η σεζόν. Και να προγραμματίσει την επόμενη, με άλλα μυαλά και άλλη νοοτροπία. Κι άλλες επιλογές, φυσικά. Στην Πάτρα ο Προμηθέας έκανε βήμα 3ης θέση αλλά το Μεσολόγγι αποχαιρέτησε την κατηγορία. Δίνοντας «μάχες», καταθέτοντας προσπάθεια. Μια ομάδα φιλότιμη και αξιοπρεπής, δίχως άλλο. Παρότι άλλαξε όλους τους ξένους (μόνο ο Λάνγκφορντ έμεινε από την αρχή), όλη τη χημεία και τη λογική της, πάλεψε. Δεν είναι αφύσικο πάντως ούτε και άδικο ότι δεν τα κατάφερε.
Μετά τον αγώνα της Ρόδου, είχαμε και την 7η ομάδα που απομακρύνει τον προπονητή της. Πρόκειται για την ΑΕΚ καθώς μετά τη νέα ήττα (από τον Κολοσσό αυτή τη φορά) απολύθηκε ο Ηλίας Παπαθεοδώρου. Μια απόφαση αναμενόμενη καθώς το κλίμα δεν ήταν καλό εδώ και καιρό για τον τεχνικό της ομάδας. Του καταλογίζονται πολλά, τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο όσο και σε θέμα επικοινωνίας. Ο ίδιος έχει άλλες τόσες δικαιολογίες. Και οι δύο πλευρές έχουν τα επιχειρήματά τους αλλά είναι αλήθεια ότι η ΑΕΚ… δεν έστριβε. Ακόμα κι όταν ήταν πλήρης. Ούτε και μπορεί να βγάλει τη χρονιά νορμάλ κανείς όταν υπάρχουν τρεις ήττες από το Λαύριο (η μια αποκλεισμός από το Κύπελλο) μία από τη Λάρισα, μία από τον Κολοσσό και νίκες με μπόλικη δόση τύχης κόντρα σε Ηρακλή και ΠΑΟΚ.
Ο Κολοσσός άξιζε μια μεγάλη νίκη καθώς τη γυρόφερνε. Και μάλιστα παίζοντας χωρίς δύο ξένους! Ο Καντζούρης έχει κάνει σπουδαία δουλειά. Ο Κολοσσός είναι ΟΜΑΔΑ με τα όλα της, ξέρει τι παίζει, έχει συγκεκριμένο πλάνο και είναι δουλεμένη.
Για τον ΠΑΟΚ δεν έχουμε να πούμε πολλά. Τα έχουμε πει. Ο Θανάσης Χατζόπουλος και ο Άρης Λυκογιάννης συνεννοούνται με κλειστά μάτια, ο ΠΑΟΚ παίζει ωραίο μπάσκετ, είναι «στρωμένη» ομάδα και απειλητική προς όλους. Δε ξέρω πόσο εύκολη θα είναι για τον 4ο της βαθμολογίας (ΑΕΚ πιθανότατα) η διασταύρωση με τον ΠΑΟΚ στα πλέι οφ…
Το Περιστέρι δε μπορεί να λύσει τις παθογένειες μιας σεζόν σε ένα μήνα. Παρά μόνο να χρησιμοποιήσει ως μάθημα τα «ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ» πλάνα της περιόδου που δημιούργησαν ένα συνονθύλευμα, μια ομάδα… στενοχωρημένη, χωρίς κουράγιο και ψυχολογία. Και είναι κρίμα γιατί μιλάμε για μια ΚΑΕ σταθερή και αξιόπιστη. Ή μάλλον δε θα είναι «κρίμα» αν διορθωθούν τα πράγματα του χρόνου.
Τέλος ο Παναθηναϊκός νίκησε πολύ εύκολα το Λαύριο, έπαιξε ωραίο μπάσκετ, αλλά ακόμα προσπαθώ να καταλάβω γιατί έγινε τοση φασαρία να μπει στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Μαντζούκας όταν δεν παίζει. Για το Λαύριο ήταν μια καλή ευκαιρία να δει κάποια πράγματα μετά τον ενθουσιασμό από την εξαιρετική πορεία για την οποία του αξίζουν συγχαρητήρια. Βέβαια σε ό,τι αφορά στους «πράσινους», μακάρι όσοι έμπαιναν σπάνια στο παρκέ να είχαν τη συγκέντρωση και τη μαχητικότητα του Δίπλαρου.