Ήταν η αγωνιστική των διπλών, με 6/6. Και συνολικά 11/12 αν βάλουμε και τα 5 της προηγούμενης αγωνιστικής. Παρεμπιπτόντως, έξι διπλά σε μια αγωνιστική είχαμε να δούμε από την περίοδο 2017-2018 αλλά σε εβδομάδα επτά αγώνων (σ.σ ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει 97-53 τον Πανιώνιο).
Ωραία ρεκόρ είναι αυτά. Για τους αριθμούς αλλά και το βαθμολογικό ενδιαφέρον το οποίο ακόμα είναι ρευστό. Βλέπετε υπάρχουν εκκρεμότητες με αφαίρεση βαθμών σε τέσσερις ομάδες, αλλά φτάσαμε Νοέμβριο κι ακόμα… προχωράμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Κι όσο καθυστερεί η απόφαση, τόσο θα γίνονται χειρότερα τα πράγματα αφού θα υπάρξουν περισσότερες φωνές κι αντιδράσεις.
Κατά τα άλλα
Στο Περιστέρι και στη Θεσσαλονίκη υπήρξε ένα κοινό σημείο: Ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αντίστοιχα δεν άφησαν τους αγώνες να εξελιχθούν σε επικίνδυνοι. Η άμυνα έκανε τη διαφορά και στις δύο περιπτώσεις. Για τον Ολυμπιακό ήταν εξαιρετικό μαντάτο ότι οι παίκτες του συνέχισαν με την ίδια διάθεση κι ενέργεια από την Euroleague ενώ για τον Παναθηναϊκό το καλό νέο ήταν ότι βγήκε αντίδραση ειδικά στο αμυντικό κομμάτι.
Διότι δεν ήταν καθόλου εύκολη η διαχείριση μιας κατάστασης δυσάρεστης μετά τη συντριβή στο Βελιγράδι.
Το Περιστέρι, πάντως, βράβευσε την πρώτη ομάδα, του 1971 και μάλιστα με πολύ κόσμο στο γήπεδο. Ωραία νέα είναι αυτά. Πρώτον ο σεβασμός και η τιμή στο παρελθόν για μια ομάδα με τεράστια κοινωνική και αθλητική προσφορά. Δεύτερον, ότι μαζεύτηκε κόσμος.
Πάντως πρέπει σιγά- σιγά να βρει και αγωνιστικό ρυθμό γιατί δε μπορεί κανείς να πει ότι ενθουσιάζει κιόλας η ομάδα του Μανωλόπουλου. Και για το ρόστερ που διαθέτει δεν έχει καλή εικόνα.
Για τον ΠΑΟΚ τα έχω ξαναγράψει. Είναι πολύ soft φέτος, με μια νοοτροπία ότι έχουν μείνει στην περσινή χρονιά και βέβαια η προσέγγιση στους αγώνες δεν είναι η καλύτερη.
Και κάτι για τον Ολυμπιακό: Με μέσο όρο 101,6 πόντους στην επίθεση απειλεί το ρεκόρ σεζόν του Παναθηναϊκού (στο επαγγελματικό πρωτάθλημα) που είναι 103,8. Αν συνεχίσει έτσι βέβαια. Το απόλυτο ρεκόρ (από εποχής Α1) το έχει ο Άρης με 108,7 πόντους κατά μέσο όρο τη σεζόν 1986-1987.
Ο Άρης ισοπέδωσε τον Προμηθέα στην Πάτρα. Η απόλυτη κυριαρχία του Άρη δεν αποτυπώνεται μόνο στο +20, στα επιμέρους στατιστικά, στο εκπληκτικό ματς του Τζέιμς Κέλι (18π-15ρ) αλλά κυρίως στη διάθεση και τη νοοτροπία.
Ο Προμηθέας είχε απομακρύνει τον προπονητή του μετά τη συντριβή στη Γαλλία, προκαλώντας αρκετά ερωτηματικά. Είναι ένας Οργανισμός που δε συνηθίζει να λειτουργεί εν βρασμώ και βάζει μπροστά τη λέξη «πλάνο»! Η εικόνα με τον Άρη παραπέμπει στο ότι η ομάδα έχει μεγάλο θέμα ισορροπιών και πειθαρχίας. Αυτό αποτελεί ευθύνη ΚΑΙ του Κασιμίρο αλλά ΚΑΙ των παικτών. Ο Ζούρος έχει πολλή δουλειά.
Ο Ιωνικός πέτυχε το μεγάλο διπλό στο Λαύριο με πρωταγωνιστή τον Αθηναίου, είχε πάλι καλούς τους Τζέρμαν και Μουσταφά, είχε τον Χουγκάζ ανεβασμένο αλλά είχε και νέα ατυχία με τον Γόντικα. Είναι μια ομάδα που όταν τελειώσουν οι κινήσεις στο ρόστερ (και αναμένεται η πρώτη που θα είναι πολύ δυνατή σύμφωνα με πληροφορίες) θα γίνει ακόμα καλύτερη.
Το Λαύριο έμπλεξε λίγο, φάνηκε εκτός συγκέντρωσης αλλά αυτά συμβαίνουν σε όλες τις ομάδες. Πολύ περισσότερο στο Λαύριο που πρέπει να συνηθίσει τις διπλές υποχρεώσεις.
Ο Απόλλωνας συνέχισε να δείχνει ότι είναι μια πολύ σοβαρή και συγκροτημένη ομάδα, παρότι χρειάζεται ενίσχυση αφού ουσιαστικά παίζει με τέσσερις ξένους. Οι Έλληνες πάντως αποδίδουν καλά κι έκαναν τη διαφορά και πάλι: Ο Τσαλμπούρης και ο Δίπλαρος ως πρωταγωνιστές, ο Μολφέτας ως ήρωας της τελευταίας στιγμής, ο Διαμαντάκος και ο Ζούμπος ως πολύτιμα εργαλεία. Ο Βετούλας αποδεικνύει ότι είναι πανέξυπνος προπονητής, που ξέρει καλά τι ζητά.
Ο Ηρακλής πάει να κάνει ρεκόρ και θα παρουσιάσει τέταρτο προπονητή μέσα στην ίδια σεζόν κι ενώ ακόμα δεν έχουμε φτάσει στο Νοέμβριο! Η κατάσταση είναι έκρυθμη και κάποια στιγμή στον Ηρακλή θα πρέπει να υπάρξει νόημα στη λέξη «αυτοκριτική». Είναι πολύ μεγάλη ομάδα, με βαριά ιστορία και δεν της αρμόζει αυτή η συμπεριφορά του ότι «πάντα φταίνε οι άλλοι». Η αστάθεια σε όλα τα επίπεδα φέρνει αβεβαιότητα.
Ο Κολοσσός έμεινε στο τέλος, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχει σχέση με την… ιεραρχία. Ανεξάρτητα από την κατάσταση που βρίσκεται η ΑΕΚ, οι Ρόδιοι είναι εξαιρετικοί. Οι επιλογές είναι πετυχημένες, το μπάσκετ που παίζουν είναι όμορφο, παίζουν σωστό μπάσκετ και δίκαια κάνουν τόσο καλή πορεία. Η ΑΕΚ επηρεάζεται αγωνιστικά από τα… εξωαγωνιστικά. Εχει και ατυχίες. Όμως η μεγαλύτερη είναι ότι αν και θα ήθελαν να κάνουν αλλαγές, δε μπορούν! Κάπως έτσι μένουν σε ένα τέλμα με απροσδιόριστο μέλλον. Διότι αν μπορούσαν να κάνουν αλλαγές, θα τις είχαν κάνει. Και θα ήταν μεγάλες.