Είναι πολλές οι αναβολές (δυστυχώς λόγω COVID-19 θα έχουμε αρκετές) στην Basket League μέχρι στιγμής και φυσικά το πρώτο που θα πρέπει να ευχηθούμε είναι να υπάρχει υγεία σε όλο τον κόσμο. Είναι μια ευχή που πλέον αποκτά ουσιαστική σημασία καθώς επί σειρά ετών… λεγόταν από συνήθεια (από πολύ κόσμο τουλάχιστον). Τώρα συνειδητοποιούμε την αξία της.
Προχωράμε στα δικά μας. Η 5η αγωνιστική μας έκανε σοφότερους θα τολμούσα να πω. Σε ό,τι αφορά στην κατεύθυνση που έχουν οι ομάδες όπου θα μου επιτρέψετε να πω ότι τα μηνύματα δεν είναι και τόσο αισιόδοξα.
Κάθισα λοιπόν κι έκανα μια μικρή έρευνα. Και βρήκα το εξής, που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και φυσικά να ζητήσω τη γνώμη σας.
Στους 152 παίκτες που έχουν αγωνιστεί μέχρι στιγμής στις πρώτες 5 αγωνιστικές του πρωταθλήματος, οι 83 είναι Έλληνες και οι 69 είναι ξένοι. Απ’ αυτούς μόλις οι 13 δεν έχουν συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας τους.
Κι απ’ αυτούς αν εξαιρέσεις τον Νίκο Χουγκάζ που έχει πολύ σημαντικό (ως πρώτο) ρόλο στον Ιωνικό, τον Νίκο Ρογκαβόπουλο που σιγά- σιγά η ΑΕΚ τον βγάζει μπροστά (και σίγουρα έχει ρόλο) και τον Ζώη Καράμπελα (που ο μέσος όρος συμμετοχής του ανέβηκε μετά τα 15 λεπτά στο «Ιβανώφειο») οι υπόλοιποι υπάρχουν για να… συμπληρώνουν το ρόστερ. Βέβαια από τη διαδικασία αυτή δεν μπορούμε να υπολογίσουμε τον Προμηθέα που έδωσε τον πρώτο του αγώνα στην Basket League.
Το σημαντικό σε ό,τι αφορά στην περίπτωση του Χουγκάζ είναι ότι παίρνει χρόνο (περίπου 22 λεπτά ανά αγώνα) και έχει σημαντικό ρόλο, σε μια ομάδα που έχει στόχο την παραμονή. Που κάθε ματς είναι «τελικός». Που σε κάθε σουτ η μπάλα… καίει! Μα ακριβώς αυτό είναι το νόημα. Αν δε «σπάσει η χολή» ενός μικρού δεν πρόκειται να «ψηθεί». Αν παίζει σε αγώνες χωρίς άγχος, δεν είναι δυνατόν να ανέβει επίπεδο.
Το ότι ο Χουγκάζ όπως και ο Τολιόπουλος που έχει ηγετικό ρόλο πρωταγωνιστούν βάσει ΠΛΑΝΟΥ της διοίκησης σε μια ομάδα που παλεύει για την παραμονή είναι θετικό. Το ότι ο Καράμπελας «κερδίζει» 15 λεπτά σε ντέρμπι με τον Ηρακλή, επίσης είναι σημαντικό.
Προσπαθώ να καταλάβω το λόγο που οι ομάδες ΔΕΝ εμπιστεύονται νεαρούς παίκτες ειδικά σε μια δύσκολη περίοδο (που έστω και αναγκαστικά ΕΚΕΙ θα έπρεπε να πάνε) και δε μπορώ. Το θέμα όμως είναι πολύπλοκο. Θα πρέπει να γίνει βάσει σχεδίου και κυρίως να υπάρξει και μια λογική στο θέμα των αποδοχών κτλ…Εμείς το συζητάμε, ο ΕΣΑΚΕ και οι ΚΑΕ οφείλουν να το λύσουν.
Πάμε και σε ένα τελευταίο ζήτημα…
Ο «χαρτοπόλεμος» ανάμεσα σε Ηρακλή και Περιστέρι, με φωτογραφίες κτλ στο Facebook μας γυρίζουν στις… ένδοξες ημέρες των 90ς. Μπορώ να πω ότι τις νοσταλγούμε μόνο για τη δυναμική των ομάδων και όχι για το τοξικό κλίμα που είχε αναπτυχθεί λόγω του ανταγωνισμού.
Δε ξέρω κάποια ομάδα που να έχει παραδεχθεί ότι έγιναν λάθη υπέρ της μετά από νίκη. Θα ήμουν ευγνώμων στον Ηρακλή αν το έκανε μετά τον αγώνα με τον Κολοσσό και όχι να το κάνει μόνο μετά την ήττα από το Περιστέρι. Και δεν ισχύει για τον Ηρακλή αυτό μόνο. Ισχύει και για άλλες ομάδες, ειδικά τις μεγάλες.
Έχω μεγάλο σεβασμό στην προσπάθεια που κάνει ο κ.Δρακόπουλος στον Ηρακλή και τον αξίζει. Όμως θα μου επιτρέψει να εκφράσω μερικές παρατηρήσεις, καλοπροαίρετα
Ο Ηρακλής έχει πρωταγωνιστήσει σ’ αυτές τις πρώτες αγωνιστικές… Έχει και καλή ομάδα. Όμως έχει τραβήξει επάνω του όλους τους προβολείς για τα εξής θέματα:
-Τις ακατανόητες δηλώσεις του προπονητή του μετά τη νίκη επί του Ιωνικού. Ευτυχώς τις μάζεψε και κατάλαβε το λάθος του
-Τις δηλώσεις του κ.Δρακόπουλου σε ραδιοφωνικό σταθμό όπου ανέφερε ότι «μόνο ο Ηρακλής δεν έχει κρούσμα κορονοϊού» και ότι «θα έπρεπε η ομάδα να είναι αήττητη»! Το πρώτο, αφού πρώτα δώσουμε συγχαρητήρια στον Ηρακλή για την ασφάλεια των μελών του θα μπορούσε να εκληφθεί ως προσβλητικό από τις άλλες ομάδες. Δηλαδή ο Παναθηναϊκός πχ που έχει κρούσματα, είναι ανεύθυνος; Το δεύτερο, αν αφορά τον αποκλεισμό από τον Κεραυνό, έχει λογική. Ίσως και μεγάλη… Αν όμως αφορά στην ήττα από τον Άρη, θα μπορούσε να εκληφθεί ως αλαζονεία.
-Τα όσα έγιναν μετά τον αγώνα με το Περιστέρι. Βεβαίως και μπορεί μια ομάδα να εκφράσει τη διαμαρτυρία της αλλά κάπου υπάρχει ένα όριο. Θα προτιμούσα βέβαια η ίδια ομάδα να δώσει μια ερμηνεία για όσα… ακούγονταν από τα μικρόφωνα την ώρα της μετάδοσης γιατί θα πίστευε κανείς ότι το γήπεδο είχε αρκετό κόσμο. Που χυδαιολογούσαν κιόλας.
Αυτά όχι ως παρατηρήσεις αλλά ως σκέψεις. Και καλοπροαίρετα με σεβασμό στην προσπάθεια που κάνουν και βάσει της οποίας έχουν κερδίσει πολλά. Ας μην τα χάσουν.