Το μπάσκετ αναπνέει και πάλι αλλά κυρίως φαίνεται ότι υπάρχει κόσμος που θέλει να μείνει μακριά από την τοξικότητα και την «αρρώστια». Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης
Περί των αγωνιστικών του final-4 της Elite League Ερρίκος Ντυνάν θα τα γράψουμε πιο αναλυτικά κάποια άλλη στιγμή. Προς το παρόν ας δώσουμε τα συγχαρητήρια (που αξίζουν) και οι τέσσερις ομάδες, πολύ δε περισσότερο στον Τρίτωνα και το Μαρούσι που κέρδισαν το εισιτήριο για την ανώτερη κατηγορία. Οι μεν μετά από 44 χρόνια οι δε μετά από 11.
Ομολογουμένως ήταν περισσότερο «έτοιμοι» κι αγωνιστικά και τακτικά (ειδικά στον αγώνα του Τρίτωνα με το Ψυχικό ήταν πιο εμφανές) και δίκαια πήραν τα εισιτήρια. Πριν προχωρήσουμε παρακάτω ας επισημάνουμε ότι ο Δημήτρης Χουχουλής βρίσκεται για 23 χρόνια στον πάγκο του Πανερυθραϊκού, ο Γιώργος Ρεμεντέλας για 21 στο Ψυχικό, ο Μιχάλης Μιχελάκος για 12 στον Τρίτωνα και ο Γιώργος Σκαραφίγκας για 4 στο Μαρούσι.
Είναι, δηλαδή, τέσσερις (άξιοι αναμφισβήτητα) προπονητές που λειτούργησαν έχοντας την απεριόριστη εμπιστοσύνη της διοίκησης άρα με τη δυνατότητα να εκπονήσουν το πλάνο τους με σιγουριά και χωρίς πίεση. Κι αυτό είναι ένα καλό μάθημα. Προς όλους.
Σε πρώτη φάση θα ήταν καλόν να επισημάνουμε ότι έγιναν αρκετά βήματα μπροστά κι αυτό έχει μεγάλη σημασία. Έχουμε και λέμε:
1. Με τη διεξαγωγή του final-4 λύθηκαν οι απορίες για τη χρησιμότητά του. Εκφράστηκαν αρκετές ενστάσεις καθώς ο πρώτος της βαθμολογίας δεν είχε κανένα κέρδος στη «μάχη» της ανόδου αφού αυτή κρίθηκε σε ουδέτερο γήπεδο. ΟΚ και στην Euroleague ή στο BCL αυτό γίνεται. Το final-4, καθαρά μπασκετική επινόηση αυτό το χαρακτήρα έχει: Είναι συναρπαστικό και είναι γιορτή για το μπάσκετ.
2. Τα είχε και τα δύο στοιχεία. Και συναρπαστικό ήταν όπως και γιορτή για το μπάσκετ. Πέντε χιλιάδες φίλαθλοι στην εξέδρα ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΟΜΑΔΕΣ σε μια υπέροχη ατμόσφαιρα που μας έδειξε ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ αρκεί να τολμήσουμε.
3. Ήδη έγιναν βήματα μπροστά από το final-4 του UNICEF TROPHY δηλαδή το Κύπελλο των Εθνικών Κατηγοριών. Εδώ έχω μια μικρή ένσταση στο ότι θα έπρεπε να είναι φίλαθλοι όλων των ομάδων, αλλά αυτό μπορεί να το δούμε στο άμεσο μέλλον. Ήταν γιορτή, ήταν μέρος του All Star Game είχε και υπέροχη εξέλιξη με μια ομάδα από την Β’ Εθνική, τον Ιστορικό Πανιώνιο να κερδίζει το τρόπαιο αφού νίκησε πέντε ομάδες ανώτερης κατηγορίας.
4. Κι όχι μόνο αυτό! Στο Final-8 του Κυπέλλου, στο πρώτο στην ιστορία, ο αγώνας του Πανιωνίου με την ΑΕΚ ήταν ο πιο συναρπαστικός αφού κρίθηκε στην παράταση. Στο θέμα που θα τεθεί σχετικά με τα εισιτήρια της διοργάνωσης, η απάντηση είναι απλή: Απαιτείται ακόμα χρόνος ώστε να αποκτηθεί η απαραίτητη παιδεία. Τα εισιτήρια είχαν ΠΩΛΗΘΕΙ. Μόνο που ο κόσμος- όπως φάνηκε- ήθελε να δει το «ντέρμπι αιωνίων» και όχι να τιμήσει όλες τις ομάδες. Ελήφθη πάντως το μήνυμα.
Στην ουσία όμως αν δε δει ο κόσμος, δεν πρόκειται να μάθει. Και ο κόσμος είδε. Πιστεύω ότι αρκετοί ΕΜΑΘΑΝ. Ότι το μπάσκετ είναι γιορτή, είναι για όλους, είναι χαρά, είναι ευδαιμονία. Δεν έχει νόημα αν το χρησιμοποιείς για απωθημένα και σκορπάς δηλητήριο.
Η σεζόν κλείνει με το καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ που είχαμε φέτος (κατά την ταπεινή μου άποψη) και με πολλά θετικά στοιχεία. Με πολύ μεγάλη προβολή, με συναρπαστικούς αγώνες, με τεράστιο ενδιαφέρον. Αν δείτε τα views στη σειρά των τελικών του Πανιωνίου με τη Μύκονο ή στους ημιτελικούς του final-4 της Elite League Ερρίκος Ντυνάν, όπως και σε άλλους αγώνες Εθνικών Κατηγοριών θα πειστείτε για τη δυναμική που υπάρχει
Με μια σειρά κινήσεων η ΕΟΚ επιχείρησε να εκμεταλλευτεί αυτή τη δυναμική και γι’ αυτό υπήρξε πρόοδος. Μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι; Σίγουρα. Σε όλα τα επίπεδα. Αλλά προχωρήσαμε.
Αυτό έχει σημασία. Κι αυτό πρέπει να το συνεχίσουμε. Δεν υπάρχει χρόνος για στασιμότητα αλλά μόνο για να προχωρήσουμε μπροστά.