Καλά κάνουν στην ΑΕΚ και ονειρεύονται ευρωπαϊκές διαδρομές. Εχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν αυτό από την στιγμή κατά την οποία ήδη έχουν κατακτήσει έναν τίτλο στην Ελλάδα, το Κύπελλο αποκλείοντας Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, ενώ παράλληλα με το πρόσωπο που βγάζουν (και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στο αγωνιστικό) φανερώνουν την τεράστια προοπτική που έχουν.
Το είχα γράψει και παλαιότερα και το επαναλαμβάνω. Το έγραφα από τότε που έμοιαζαν τόσο μα τόσο μπερδεμένοι για το αν πρέπει να αναδείξουν μικρούς ή να πάρουν τίτλο ή να τα κάνουν και τα δύο μαζί: Η ΑΕΚ έχει κατακτήσει το πρώτο μεγάλο στοίχημα. Να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της γιατί δεν είναι μακριά η εποχή που όχι απλώς βολόδερνε στην Β’ Εθνική και στην Α2 αλλά- κυρίως- που δεν είχε προοπτική, δεν υπήρχε φως στην άκρη του τούνελ. Η ΑΕΚ είχε γίνει συνώνυμο της αφερεγγυότητας, της αναξιοπιστίας, χρωστούσε σε όποιον μιλούσε ελληνικά, αγγλικά, σέρβικα, εσθονικά κτλ… Κανείς δεν την είχε ως πιθανό προορισμό στην καριέρα του.
Η έλευση του Μάκη Αγγελόπουλου άλλαξε άρδην την κατάσταση. Η ΑΕΚ αποκατέστησε το όνομά της με σεβασμό στην ιστορία της και κίνητρο για το μέλλον. Σε επίπεδο διοίκησης, marketing, ισχυροποίησης του brand της η ΑΕΚ παίρνει άριστα. Και σταδιακά το επίπεδο άλλαξε και στο αγωνιστικό, έστω κι αν υπήρξαν βιαστικές και λανθασμένες αποφάσεις… Εδώ που τα λέμε λάθη κάνει όποιος δουλεύει. Οποιος δεν κάνει τίποτα δεν κάνει και λάθη. Λογικό…
Η ΑΕΚ αφού μπήκε στο…μάτι των μεγάλων της Ελλάδας και μάλιστα σε χρόνο πολύ πιο σύντομο (τρία χρόνια και κάτι ψηλά) απ’ όσο θα περίμενε κανείς, ετοιμάζεται πλέον για την ευρωπαϊκή διάκριση καθώς χτυπά την πόρτα του φάιναλ φορ. Αν το πετύχει θα μιλάμε για ΜΥΘΙΚΗ χρονιά. Αν όχι, δεν πειράζει.
Ο χρόνος είναι υπέρ της ΑΕΚ. Κατά την ταπεινή μου άποψη η ΑΕΚ έχει ήδη πάρει τον μεγαλύτερο τίτλο με την αποκατάσταση του ονόματός της και την επιστροφή της στο επίπεδο που αρμόζει στην ιστορία της .Κι αυτό, στην παρούσα χρονική στιγμή και με βάση τα όσα πέρασε είναι σαν να κατακτήσει την Ευρωλίγκα. Μην ξεχνάτε ότι το 2011 γνώριζε την πίκρα του υποβιβασμού!