Ο Μάικ Τζέιμς είναι από τους παίκτες που δεν θα σε αφήσουν ποτέ αδιάφορο. Θα σε…τρελάνει με όσα κάνει μέσα στο παρκέ, είναι από τους παίκτες που…γουστάρεις να τους βλέπεις. Αθλητικότατος, ταχύτατος, εντυπωσιακός και με μια διαδρομή (από τα χαμηλά στα ψηλά) που σίγουρα αξίζει αναφοράς και δείχνει πόσο μαχητής είναι. Είναι ο παίκτης που πιστεύει στον εαυτό του και θα είναι πάντα εκεί στα κρίσιμα. Κάποιες φορές θα πανηγυρίσει κάποιες θα στενοχωρηθεί. Όμως εκείνο που του αναγνωρίζεις είναι η αυτοπεποίθησή του. Θέλει τη μπάλα, την ζητά… Την απαιτεί στην τελευταία φάση. Θέλει να είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Κάποιες φορές μπορεί να σε εκνευρίσει με τις υπερβολές του αλλά δεν μπορείς παρά να του αναγνωρίσεις ότι πιστεύει στον εαυτό του και δεν θα κρυφτεί. Είναι μεγάλο χάρισμα αυτό. Είναι εκείνος που θέλει να ορίζει την τύχη ενός αγώνα, χωρίς να αισθάνεται πίεση γιατί πιστεύει στον εαυτό του. Η απόσταση…Παράδεισος- Κόλαση δεν είναι μακρινή, αλλά του αναγνωρίζεις ότι εκείνος θα μπει μπροστά και πιστεύει ότι θα σε οδηγήσει στον Παράδεισο.
Αυτό έκανε στο Τελ Αβίβ. Με τον Καλάθη εκτός παιχνιδιού, με τον Ρίβερς άστοχο (0/8 σουτ), με Λοτζέσκι και Παππά κακούς, με τον Λεκαβίτσιους στο μηδέν, με τον Γκιστ επίσης κακό, ο Τζέιμς ισοφάρισε το ρεκόρ καριέρας του με 27 πόντους. Πήρε την τελευταία επίθεση και οι συμπαίκτες του απλά… άνοιξαν το γήπεδο. Είχε το χώρο. Όταν ο Τζέιμς βρει το χώρο για το ένας εναντίον ενός, η άμυνα απλώς κάνει προσευχές! Τίποτε περισσότερο από το να περιμένει αστοχία του Τζέιμς. Διότι οι πιθανότητες είναι με τον Αμερικανό.
Είναι «τρελός» και γι’ αυτό τον γουστάρει ο κόσμος. Όμως στο πλευρό του υπήρξε κι ένας εντελώς αντίθετος τύπος. Ένα πολύ ήρεμο παιδί, ο Ιαν Βουγιούκας. Που ποτέ δεν θα γίνει σύνθημα. Που ποτέ (ή μάλλον σπάνια) θα τον δεις στην front page. Που πολλές φορές γίνεται το…μαύρο πρόβατο των προπονητών της εξέδρας που συνήθως δεν καταλαβαίνουν όσα δεν φαίνονται.
Ο Βουγιούκας είναι πολύ σημαντικός φέτος στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Είναι το σημείο αναφοράς στη ρακέτα, ο παίκτης που κάνει κάτι διαφορετικό από τους άλλους. Και στο Τελ Αβίβ, όταν σχεδόν ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο Παναθηναϊκός είχε παρασυρθεί στο άμυαλο παιχνίδι της Μακάμπι (που μονο αυτό μπορεί να παίξει) ο Βουγιούκας, με την ηρεμία και τη σιγουριά του ήταν εκείνος που εξισορρόπησε το κρεσέντο και το «μόνοι μου και ολοι σας» του Τζέιμς. Με τη μπάλα στα χέρια του Βουγιούκα ο ρυθμός πάγωνε, οι παίκτες της Μακάμπι που δεν φημίζονται για την υπομονή τους απλά τον έβλεπαν να οργιάζει: 6/6 δίποντα και 4/4 βολές… Μεγάλο κλέψιμο και ασίστ στον Παππά για το προσπέρασμα (68-67) ενώ απέμεναν 3’15’’… Ακολούθως 2/2 βολές για το 70-67 υπέρ του Παναθηναϊκού…
Και μετά τον «ψυχρό» ανέλαβε ο…τρελός στο τέλος. Τρίτη συνεχόμενη νίκη…