Κανείς δε γνωρίζει, αν και δεν αμφισβητούνται οι ικανότητες και η ποιότητα του Βεζένκοφ, πως θα είχε εξελιχθεί η καριέρα του εφόσον δε μεσολαβούσαν τόσα «αν»! Κάτι που δείχνει το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του άσου του Ολυμπιακού. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης
Η αλήθεια είναι ότι με το «αν» δε χτίζεται ιστορία. Μπορεί μια διαδρομή να είναι γεμάτη από συμπτώσεις αλλά και πάλι είναι στο χέρι του ίδιου του παίκτη να προσπεράσει όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια, να κρατήσει χαρακτήρα, να πεισμώσει και να επανέλθει. Κάτι σαν τον Σάσα Βεζένκοφ.
Το ταλέντο του ουδέποτε αμφισβητήθηκε. Πριν καν κλείσει τα 20 χρόνια του, όταν αγωνιζόταν στον Άρη, ήταν πρώτος σκόρερ και MVP της Basket League. Αυτό του χάρισε και μια μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα αν και η πρώτη ομάδα που ασχολήθηκε να τον αποκτήσει ήταν ο Παναθηναϊκός. Πιθανότατα θα προχωρούσε η ιστορία αν δεν υπήρχε εκείνη η διαμάχη ανάμεσα στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και τον ατζέντη Νίκο Λότσο, καθώς ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ αρνιόταν να προχωρήσει αν ο παίκτης δεν άλλαζε μάνατζερ.
Στην Μπαρτσελόνα δε θα λέγαμε ότι είχε παραγωγική περίοδο ο Βεζένκοφ. Αν προσέξουμε τα νούμερά του θα διαπιστώσουμε ότι τα καλύτερα ήταν τη σεζόν με τον Γιώργο Μπαρτζώκα, με τους πολλούς τραυματισμούς και τα χειρότερα αποτελέσματα στην Euroleague και το πρωτάθλημα Ισπανίας.
Φαινόταν ότι είχε «τελματώσει» αν κι ακόμα ήταν σε μικρή ηλικία. Η μεγάλη ευκαιρία ήρθε στον Ολυμπιακό κάτι που ίσως να μην έβρισκε ποτέ αν δεν αποχωρούσε από την ομάδα ο Ιωάννης Παπαπέτρου για να φορέσει τα «πράσινα». Το ελληνικό διαβατήριο του Βεζένκοφ ήταν ενισχυτικό για το ταλέντο και τις ικανότητές του αλλά- ας πούμε την αλήθεια- κανείς δεν περίμενε αυτή την έκρηξη, μετά τα πρώτα δύο χρόνια στον Πειραιά.
Τη σεζόν 2019-2020 έδειξε τα πρώτα του δείγματα, η επόμενη ήταν ακόμα καλύτερη, η περσινή πιστοποίησε την παρουσία του στο top επίπεδο, η τρέχουσα είναι σεζόν για MVP.
Με 20 πόντους- 8,9 ριμπάουντ κατά μέσο όρο, με 8 αγώνες όπου έχει τουλάχιστον 2 εύστοχα τρίποντα, με τρία double- double, με 6 εμφανίσεις 20+ πόντων ο Βεζένκοφ είναι κυρίαρχη μορφή στην Euroleague.
Το καλύτερο είναι ότι βελτιώνεται σε όλους τους τομείς, έχει αναπτύξει πολύπλευρα το ταλέντο του που πλέον δεν επικεντρώνεται μόνο στις (έτσι κι αλλιώς) γνωστές επιθετικές του αρετές. Έφτιαξε την άμυνά του (την ατομική και ομαδική) βελτίωσε τις αποφάσεις του, έγινε καλύτερος σε ριμπάουντ αλλά και δημιουργία, γενικώς έχει διαμορφώσει μια ισχυρή προσωπικότητα που δικαίως τον κατατάσσει αυτή τη στιγμή στην κορυφογραμμή της Euroleague.
Είναι ένα παιδί που δε σταμάτησε ποτέ να βελτιώνεται και να δουλεύει κι αυτό αποδεικνύεται διαρκώς.