Καλημέρα κορίτσια. Αν και δεν συνηθίζω να επανέρχομαι τόσο γρήγορα, αποφάσισα κι εγώ να κάνω εμβόλιμη παρέμβαση (κάτι σαν την αγωνιστική που θα παιχτεί σήμερα και αύριο). Βλέπετε, η τύχη το έφερε να συναντήσω δυο τρελά αγόρια και -δεν μπορώ, θα σκάσω- πρέπει να μοιραστώ μαζί σας την… είδηση.
Ο καινούριος μου έρωτας (θα σας πω γι’ αυτόν άλλη φορά), έχει… ακριβά γούστα. Όχι ότι δεν μου αρέσει, αλλά συνηθίζει να μου κάνει διάφορες εκπλήξεις, θέλοντας να δείξει –ο καλός μου– την αγάπη του στο πρόσωπό μου (αυτό του έλειπε).
Χθες το μεσημέρι, λοιπόν, με πήγε στο Σύνταγμα για σούσι. Μετά περάσαμε από ένα καταπληκτικό μαγαζί με σοκολάτες και επιστρέψαμε στο σπίτι. Δεν θα σας πω τη συνέχεια, αφήνοντας τη φαντασία σας να καλπάσει.
Το βράδυ, αφού είδαμε το ντέρμπι, μου λέει “βάλε το πιο σέξι φόρεμά σου και πάμε“. Εγώ δεν είχα πολύ κέφι, αλλά ήταν τόσο πειστικός, που δεν μπορούσα να του χαλάσω χατίρι. Φυσικά δεν ρώτησα που θα πηγαίναμε, ακόμα κι όταν περάσαμε τα πρώτα διόδια της Αθηνών – Πατρών.
Καταλήξαμε στο Λουτράκι, να δοκιμάζουμε την τύχη μας στα τυχερά παιχνίδια. Δηλαδή, εκείνος έπαιζε στη ρουλέτα κι εγώ καθόμουν δίπλα του. Του έφερνα τύχη, υποστήριζε, αν και στο τέλος δεν πρέπει να κέρδισε τίποτα.
Στην αρχή είχε ενδιαφέρον, μετά βαρέθηκα, ώσπου δύο αψηλά παιδιά μαγνήτισαν το βλέμμα μου. Όχι απλά ψηλά. Πανύψηλα. Κι η πλάκα είναι πως τα είδα δυο φορές την ίδια ημέρα!
Όχι βρε κουτά, δεν έτρωγαν σούσι μαζί μας στο Σύνταγμα. Στην τηλεόραση τα είδα, το απόγευμα. Και το βράδυ… πριβέ, στο Λουτράκι. Σιγά μην σας πω τα ονόματά τους. Δεν κάνω τέτοια πράγματα εγώ.
Τελικά, είναι πολύ μικρός ο κόσμος. Όπου κι αν πας κάποιον γνωστό θα βρεις. Ας ελπίσουμε ότι όπως έτυχε να τους δω εγώ, δεν… έτυχε να δουν εκείνοι (και άλλοι), ότι στην Εθνική, σε κάποιο παράδρομο, το αυτοκίνητό μας σταμάτησε. Εγώ έκανα αυτό που μου είπε ο καλός μου. Φόρεσα το πιο προκλητικό φόρεμα που είχα. Αυτός έκανε τα υπόλοιπα…
Άντε, όνειρα γλυκά και απονήρευτα.