Καλημέρα κορίτσια και καλή εβδομάδα.
Επέστρεψα χθες βράδυ από τις διακοπές μου (καλά, μην σας πιάνει πανικός, το Π-Σ-Κ θα ξαναπάω μια μικρή βολτούλα στη Μύκονο) και πιάνω αμέσως δουλειά, γιατί έχω αφήσει πολλές εκκρεμότητες (δεν είμαι η μόνη, δεν είμαι η μόνη) και πρέπει να τα γράψω.
Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά με προλαβαίνουν οι δημοσιογράφοι του site, αν και τα γράφουν μισά. Όπως για παράδειγμα η ιστορία με τα πλέι οφ. Αυτή είναι η απόφαση, αλλά έχει μια… αναγκαία και ικανή συνθήκη, που λέγαμε και στο σχολείο:
Να είναι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός στην πρώτη τετράδα. Γιατί διαφορετικά και πλέι οφ θα έχουμε 1-8 και πλέι άουτ και ό,τι σας αρέσει. Τώρα, πώς θα διασφαλιστεί από την αρχή του πρωταθλήματος, ότι στο τέλος θα είναι στην τετράδα οι δύο “μεγάλοι“, ρωτήστε τον σοφό διευθυντή, που καταστρώνει τα πλάνα.
Όλα αυτά γίνονται σε σχέση με επικείμενη συμμετοχή της Εθνικής στο προολυμπιακό τουρνουά. Αν κι εφόσον. Γιατί είναι μεγάλη υπόθεση η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ο “μεγάλος” ζήτησε να διευκολύνουν όλοι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Πάντα το ζητάει, και πάντα το κάνουμε.
Θυμηθείτε ότι στους προηγούμενους Ολυμπιακούς, η Αθήνα είχε αναλάβει να διοργανώσει το προολυμπιακό τουρνουά. Ξοδεύτηκαν αρκετά χρήματα για εκείνη τη διοργάνωση (αλήθεια, μας την έδωσαν γιατί μας συμπάθησαν, ή υπάρχει και κόστος ανάληψης;), που ήταν πετυχημένη από κάθε άποψη.
Ένα… πουλάκι μού είπε ότι λογιστικά αυτή η υπόθεση δεν έχει κλείσει για τη ΓΓΑ. Ότι, δηλαδή, δεν έχει γίνει απόδοση λογαριασμού, εξόδων, εσόδων, οικονομικός έλεγχος και να κλείσει τυπικά το θέμα.
Δεν το γνωρίζω, δεν παίρνω όρκο, ας το πει ο κ. Μπιτσαξής και ο κ. Νικητιάδης. Θυμάμαι, όμως, τον Δουβή (ως ΓΓΑ) να τρέχει και να μην φτάνε, τον Ιωαννίδη να “καταριέται” κι αν δεν κάνω λάθος, στην πρώτη συνάντηση του ΓΓΑ (Μπιτσαξή) με τους προέδρους των ομοσπονδιών (άμα τη ανάληψη των καθηκόντων του) είχε τεθεί το θέμα στον αείμνηστο Ανδρέα Μιαούλη.
Μπορεί από τότε μέχρι σήμερα να έχει λυθεί η τυπική εκκρεμότητα και να μην μου τα λέει καλά το “πουλάκι“, που πάντως παπαγαλάκι δεν είναι. Ούτε μπούφος.
Αλλάζω θέμα: Υπήρχε παίκτης (Αμερικανός) ομάδας που πέρυσι έπαιζε την… ύπαρξή της σε ένα ματς κι ο οποίος είχε μυϊκό σπασμό. Αντί να τον ξεκουράσουν, του έκαναν ενέσεις και τον έβαζαν να κάνει κανονικά προπόνηση, με αποτέλεσμα παραμονές του κρίσιμου αγώνα να… γονατίσει, να μην μπορεί να περπατήσει.
Το αποτέλεσμα ήταν η ομάδα να χάσει τον αγώνα, αλλά το χειρότερο είναι πως ο παίκτης κατηγορήθηκε από πάνω ότι δημιούργησε πρόβλημα με τη συμπεριφορά του. Δίκιο έχουν οι άνθρωποι. Δεν μπορείς να… πεθάνεις (χτύπα ξύλο) ήσυχα, χωρίς φωνές και φασαρία;
Καλή ομάδα, με καλή διοίκηση και καλό προπονητή. Πάνω απ’ όλα άνθρωποι…
Στο επόμενο άρθρο μου (πώς με είδατε;) θα γράψω για μια ομάδα, που στέλνει συμβόλαια και συμβάσεις στα ελληνικά και προτείνει στους Αμερικανούς να κάνουν μετάφραση από το Google! Πάλι καλά που δεν γράφουν σε greeklish. Έτσι κι αλλιώς το σημαντικό είναι να μην καταλάβουν οι άλλοι τί υπογράφουν…