Καλημέρα κορίτσια. Ημέρα των Φώτων σήμερα και είπα να φωτίσω μια πλευρά, που δεν πρέπει να μείνει άλλο σκοτεινή. Θα αναγκαστώ, αν και δεν είναι το φόρτε μου, να ασχοληθώ (και) με τη διαιτησία, αλλά το θέμα που προέκυψε μόνο διαιτητικό δεν είναι.
Υπάρχει, λοιπόν, ένας διαιτητής που έχει σφυρίξει σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια της Α1. Όχι, δεν είχε ανάλογη επιτυχία παλιότερα και ο ίδιος υποστηρίζει πως το αξίζει και πως για καιρό ήταν αδικημένος. Και καλά κάνει ο άνθρωπος, ποια είμαι εγώ που θα κρίνω αν είναι καλός ή όχι. Ξεκινώ με την αποδοχή ότι είναι ο καλύτερος.
Εκτός από πολύ καλός διαιτητής, έχει την τύχη να είναι και πολύ κοντά στον Αντώνη Σαμαρά, ο -περί ου ο λόγος- Κυριάκος Ταβουλαρέας. Κι αυτό δεν είναι κακό. Με την αξία του κατέχει τη θέση που κατέχει κι εγώ τον στηρίζω ανεπιφύλακτα.
Κατά πώς φαίνεται δεν είμαι η μόνη που τον στηρίζω. Και στην ΚΕΔ τον στηρίζουν, βάζοντας τον να “σφυρίζει” συνέχεια, αλλά κι αυτό έχει εξήγηση. Βλέπετε είναι ΚΕΔ/ΕΟΚ και μαθαίνω ότι τον τελευταίο καιρό ο “ισχυρός άνδρας” της ΕΟΚ έχει ένα μεγαλεπήβολο προσωπικό σχέδιο.
Αφού πέρασε από πολιτικά αξιώματα (Υπουργείο Αθλητισμού), αφού γνώρισε τη διεθνή καταξίωση (πρόεδρος της FIBA Europe), αφού είναι -και κανείς δεν το αμφισβητεί- ο “πατερούλης” του ελληνικού μπάσκετ, αφού πλέον δεν τον ενδιαφέρει να βρεθεί στην ηγεσία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, αφού έχει πάρει καμιά 20αρια “χρυσά κλειδιά” πόλεων και έχει χριστεί “επίτιμος δημότης“, αφού είδε το όνομά του να δίνεται σε κλειστά γυμναστήρια, γιατί να μην γίνει και… ακαδημαϊκός;
Πρόεδρος σε πανεπιστήμιο θέλει να γίνει ο “σωλήνας” κι εγώ του το εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου. Μάλιστα, του προτείνω να επιλέξει (αν του δοθεί η δυνατότητα) το πανεπιστήμιο της Πάτρας, αφού και φίλους θα έχει στην περιοχή (Τσαγκρώνης), και κοντά είναι η πρωτεύουσα της Αχαΐας, και κοντά είναι ο Πύργος με το γήπεδό του (και τις υπέροχες παραλίες της Κουρούτας και της Σκαφιδιάς), και καλό ψαράκι έχει, στο οποίο ο “μεγάλος” έχει αδυναμία. Αφήστε που υπάρχει και το Πατρινό Καρναβάλι (για πάντα), στο οποίο μια φορά έχω πάει κι ακόμα το θυμάμαι…
Ικανότατος διαιτητής είναι ο Κυριάκος, μια χαρά πρόεδρος θα είναι ο… πρόεδρος, ενδεχόμενη “ένωση δυνάμεων“, με διαφανείς πάντα διαδικασίες, μόνο καλό θα κάνει στον τόπο. Και για να διορθωθεί μια αδικία ετών, όταν ο Καλαματιανός δεν έπαιρνε πολλούς ορισμούς, αλλά και για να αλλάξει η εικόνα ενός (τουλάχιστον) Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.
Πολύ θα χαρώ να συμβεί κάτι τέτοιο. Μην σας πω ότι θα διαβάσω για να περάσω στις εξετάσεις και έστω τώρα να τελειώσω το πανεπιστήμιο. Μέχρι τότε, όμως, λέω να πάω να ετοιμαστώ, γιατί με περιμένει η παρέα, να πάμε να διασκεδάσουμε τη μέρα.
Άντε, καλά να περάσετε…