Καλησπέρα κορίτσια. Σε στυλ “να μην χανόμαστε” έχω αυξήσει τις εμφανίσεις μου, προκειμένου να σας παρέχω ολοκληρωμένη, έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση. Κι έχουμε πολλά να γράψουμε, το καθένα στην ώρα του.

Για τον Θορν έχετε διαβάσει στο ρεπορτάζ του “ωραίου” του site (Νικολάου). Όχι σήμερα, πριν από έναν μήνα τα έγραφε. Αυτό που, ενδεχομένως, δεν γνωρίζει ούτε ο πάντα καλά πληροφορημένος Γιώργος, είναι πως ο Αμερικανός απλά άνοιξε την πόρτα.

Ετοιμάζονται να “ξεφορτώσουν” οι ομάδες. Προσέξτε: Οι ομάδες, όχι η ομάδα της δυτικής όχθης. Αν, για παράδειγμα, ο Ηλυσιακός νικήσει τον Πανελευσινιακό, τουλάχιστον δύο ξένοι θα φύγουν, προκειμένου οι “κιτρινόμαυροι” να μειώσουν το λειτουργικό τους κόστος. Και δεν αναφέρομαι σε παίκτες που έχουν (ή μπορεί να έχουν) προτάσεις από άλλους συλλόγους του εξωτερικού…

Αντίθετα, αν ο Πανελευσινιακός νικήσει, δεν αποκλείεται να πάρει κι άλλον παίκτη, κάπου εκεί στο “3“, προκειμένου να διεκδικήσει ως το τέλος τις πιθανότητες για παραμονή στην κατηγορία. Βίοι αντίθετοι, αλλά κοινός ο σκοπός: Η σωτηρία. Της κατηγορίας, του ταμείου, της ψυχής (είναι πολύ μεγάλο πράγμα).

Μια και αναφέρθηκα στον Θορν, άλλος ατζέντης τον έφερε στην Ελλάδα, άλλος τον πήρε. Μόνο που αυτός ο οποίος τον έφερε, είναι αποφασισμένος να διεκδικήσει τα χρήματα της νέας μεταγραφής του μέσω FIBA. Κι αυτό που τον πήρε, μάλλον δεν θα πάρει πολλά χρήματα από το deal που έκανε.

Πάμε παρακάτω: Για τον Παπαγεωργόπουλο διαβάσατε όλοι. Με τον έτερο (Παναγιώτη Σαξώνη) που επίσης καταδικάστηκε σε ισόβια δεν ασχολήθηκαν πολλοί. Λίγοι θυμούνται πως ήταν ο πρόεδρος του Πανοράματος, αυτός που έκανε τη συμφωνία και τη… συγχώνευση με την Καβάλα (έτσι βρέθηκε η “Ένωση” στην Α1).

Ο Κώστας Τζιβελέκας και ο Κώστας Σορώτος δεν έχουν ξεχάσει. Όπως δεν ξεχάσαμε κι εμείς, που τότε γράψαμε πολλά, πάρα πολλά, αλλά οι έχοντες την ευθύνη προχώρησαν χωρίς να λογαριάζουν τίποτα. Δεν χαιρόμαστε γι’ αυτό που συνέβη, όμως καλό είναι να γνωρίζουν ορισμένοι ότι δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου.

Αλλάζω θέμα: Δεν θα έχει μόνο η Εθνική Ανδρών ξένο προπονητή. Μπορεί κι άλλο ένα αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να έχει “ξένο” προπονητή. Όχι αλλοδαπό. Αν όντως συμβεί αυτό, μπορεί να έχει και τύχη να πάει… μακριά.

Με τη διαιτησία δεν ασχολούμαι, υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι. Επειδή, όμως, τυγχάνει να πηγαίνω συχνά πυκνά στον Πειραιά, ακούω ότι υπάρχει μια ομάδα που είναι… σημαδεμένη. Πώς κάνουν οι ναυτικοί, που βάζουν… φάρους για σημάδι, έτσι κι αυτή.

Εντάξει, έγινε πέρυσι λάθος, αλλά το λάθος δεν διορθώνεται με λάθος. Κι αυτό το γράφω γιατί έμαθα πως στα δύο επόμενα παιχνίδια θα υπάρχουν συγκεκριμένοι άνθρωποι που θα παρατηρούν (ουχί ως παρατηρητές) τα σφυρίγματα των διαιτητών, για να δουν αν όντως υπάρχει καπνός πίσω από τη φωτιά.

Κλείνω με το θέμα που θα μας απασχολήσει στην επόμενη συνάντησή μας: Φάμπρικα έχει στηθεί στην Αθήνα. Σπουδαία φάμπρικα. Μετέχουν και Έλληνες και ξένοι, και παίκτες, και προπονητές, και ατζέντηδες. Κόσμος και κοσμάκης τρώει με χρυσά κουτάλια.
Λεπτομέρειες προσεχώς…