Του Γιώργου Κογκαλίδη
10/01/2012
Εκ των στενών συνεργατών του Γιώργου Βασιλακόπουλου είναι ο Ηλίας Καφφές. Άνθρωπος ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε ούτε την εκτίμηση, ούτε τη συμπάθεια προς τον πρόεδρο της ελληνικής ομοσπονδίας. Στην κοπή της πίτας του ΣΕΔΚΑ αποφάσισε να μιλήσει. Και είπε πολύ σοβαρά πράγματα. Όλη η ομιλία του αναρτήθηκε στο επίσημο site της ΟΔΚΕ (www.odke.gr), για όσους έχουν διαφορετική άποψη, ή δεν έχουν άποψη.
Αν τα έλεγε κάποιος που ήταν… απέναντι από το σύστημα, μπορούσαν να χρεωθούν σε αντιπολιτευτική διάθεση, ακόμα και γκρίνια επειδή δεν είναι στο… κόλπο. Όταν, όμως, τα λέει ο πρόεδρος της ΟΔΚΕ τότε έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Φανταστείτε για να φτάσει στο σημείο να εκραγεί ο Καφφές, πόσα πράγματα γίνονται, τα οποία όλοι εμείς είτε δεν γνωρίζουμε, είτε υποψιαζόμαστε.
Φανταστείτε για να φτάσει στο σημείο να εξωτερικεύσει, να δημοσιοποιήσει τις απόψεις του ένας εκ των ανθρώπων που είναι στον στενό πυρήνα του Γιώργου Βασιλακόπουλου, πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα.
Φανταστείτε τον πανικό της “δημοσιογραφικής” κλίκας που στηρίζει όλους αυτούς τους οποίους κατήγγειλε ο Καφφές, που έκρυψαν, ή “έθαψαν” το γεγονός.
Στην ουσία του ζητήματος: Υπάρχει πρόβλημα σε όλα τα επίπεδα του ελληνικού μπάσκετ. Η πυραμίδα δεν έχει… υγρασία μόνο στην κορυφή, αλλά στάζει από παντού. Κι εδώ έρχεται η ιστορική ευθύνη του προέδρου της ΕΟΚ.
Θα επιλέξει να στηρίξει αυτό το σαθρό οικοδόμημα, οπότε θα κάνει τον χειρότερο κρότο όταν πέσει, ή θα επιχειρήσει έστω και την τελευταία στιγμή σοβαρές δομικές αλλαγές, ώστε να κρατήσει τουλάχιστον την υστεροφημία του;
Πρόδηλο είναι πως ο ίδιος έχει το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης για την ύπαρξη όλων όσων κατήγγειλε ο Καφφές, όλων όσων καθημερινά άνθρωποι του μπάσκετ καταγγέλλουν, όσων όλων ταλανίζουν το σπορ που αγαπάμε.
Αυτό δεν του απαγορεύει να πάρει γενναίες αποφάσεις. Να αποτινάξει τους κηφήνες, να θέσει σε διαδικασία αυτοκάθαρσης την ομοσπονδία (όχι μόνο σε ότι αφορά στις επαφές της με τη διαιτησία, αλλά και γενικότερα), να αφουγκραστεί τον κόσμο του μπάσκετ που βοά.
Κάποιοι -κατά την προσφιλή τους τακτική- έσπευσαν να προβοκάρουν τον πρόεδρο της ΟΔΚΕ, χαρακτηρίζοντας τον ως μια… φράξια στα ενδότερα της ομοσπονδίας. Μακάρι να ήταν έτσι.
Ο κ. Καφφές επιχείρησε να διασώσει όσα (αυτός θεωρεί) υγιή κύτταρα υπάρχουν στην ομοσπονδία. Λαμβάνει καθημερινά τα μηνύματα, βλέπει πως το ποτάμι έχει φουσκώσει επικίνδυνα και θέλησε να στείλει το μήνυμα, ελπίζοντας πως αυτόν τουλάχιστον θα τον ακούσει ο “πατερούλης“, θα μπει σε σκέψεις, θα δράσει.
Εγώ πάλι, που δεν τρέφω καμία εκτίμηση στο έργο -των τελευταίων ετών- της ομοσπονδίας (άρα και προσωπικά του κ. Βασιλακόπουλου) θαρρώ πως είναι μέρος του προβλήματος, δέσμιος αυτών που τον έχουν απομονώσει σε έναν παραδεισένιο κόσμο, ο οποίος απέχει από αυτόν που καθημερινά βιώνουμε στο ελληνικό μπάσκετ.
Δεν πιστεύω ότι έχει τα αντανακλαστικά να δρομολογήσει εξελίξεις, ότι δεν μπορεί πια να αποχωριστεί κάποιους που παρασιτικά υπάρχουν στο μπασκετικό γίγνεσθαι και πως εν τέλει είναι καταδικασμένος να τους ακολουθήσει σε μια ανεξέλεγκτη (για το συνάφι) πτώση, που ήδη έχει ξεκινήσει.
Από τη στιγμή που παίκτες επιπέδου Α1 κάνουν δύο δουλειές για να ζήσουν κι έχουν ως τρίτη (δουλειά δεν τη λες, αφού δεν πληρώνονται) το μπάσκετ, είναι τουλάχιστον προκλητικός ο τρόπος με τον οποίο εξακολουθούν να κινούνται οι πέριξ του “πατερούλη“.
Αυτή η πρόκληση θα απαντηθεί πιο σύντομα απ’ ότι φαντάζονται. Οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί και η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει. Αν δεν το γνωρίζει ο κ. Καφφές το υποψιάζεται, γι’ αυτό και θέλησε να ειδοποιήσει τον πρόεδρο της ΕΟΚ. Αν εισακούστηκαν ή όχι οι εκκλήσεις του, θα φανεί πολύ σύντομα…