Πάει κι αυτό. Δεν είναι μια εκδήλωση που θα θυμόμαστε για πάντα, δεν είναι και καταστροφή. Η κλήρωση του πρωταθλήματος ολοκληρώθηκε και ως προς το… τελετουργικό η άποψή μου είναι μία: Ή θα γίνεται στα γραφεία του ΕΣΑΚΕ, χωρίς κόσμο, μόνο για τους έχοντες… έννομο συμφέρον, ή θα έχει τη μεγαλοπρέπεια που αξίζει στο άθλημα που μας έκανε υπερήφανους. Είναι, όμως, ήσσονος σημασίας να καταγράψουμε λάθη η τυχόν παραλείψεις. Πάμε στην ουσία:

Ένα πρωτάθλημα είναι προ των πυλών και με το… καλημέρα παίρνει φωτιά. Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Ολυμπιακό τη δεύτερη αγωνιστική, σ’ ένα ματς που θα γίνει Δευτέρα κι εδώ είναι το πρώτο στοίχημα.

Η άποψή μου για τους αγώνες της Δευτέρας είναι καταγεγραμμένη από πέρυσι, μόνο που πλέον δεν είναι τηλεοπτική επιλογή, αλλά αναγκαιότητα, ένεκα της μετάθεσης των αγώνων της Ευρωλίγκας. Άρα, πρέπει να ζήσουμε με αυτό.

Τηλεοπτικά είναι καλύτερο από καλό, αφού τη Δευτέρα δεν υπάρχει άλλη σπουδαία αγωνιστική δράση (πέρα από έναν αγώνα ποδοσφαίρου), άρα τα νούμερα θα είναι υψηλότερα απ’ αυτά που συνήθως καταγράφονται σε αγώνες “αιωνίων“.

Θα γεμίσει το ΟΑΚΑ; Σε μια μέρα δύσκολη, με τους μαθητές να έχουν την επομένη υποχρεώσεις. Σε ένα μεταβατικό για τον Παναθηναϊκό στάδιο, όπου είναι από τα βασικά ζητούμενα η έμπρακτη στήριξη του κόσμου.

Θα είναι το θέαμα τέτοιο, που να φέρει περισσότερους φίλους στο άθλημα; Οι ομάδες δεν θα έχουν “δέσει” (περισσότερο ο Παναθηναϊκός που είναι νέο σύνολο), οι παίκτες δεν θα έχουν απορροφήσει τον τρόπο ανάπτυξης που οι δύο προπονητές θα έχουν επιλέξει, αλλά πάλι αυτό το άγνωστο μπορεί να είναι και το ιδιαίτερο στοιχείο του παιχνιδιού.

Βεβαίως, υπάρχει πρωτίστως ένα άλλο θέμα προς συζήτηση: Θα είμαστε και οι 14 στο τζάμπολ, ή θα τρέχουμε; Ήδη 10 (πείτε 11 να είσαστε μέσα) είναι ΟΚ, αλλά μπροστά μας έχουμε σκάρτες δύο εβδομάδες για να κλείσουν οι άλλες τρεις τρύπες.

Γνωρίζω ότι ο Γιώργος Χαλβατζάκης έχει ανάψει το πορτοκαλί φως για… επαγρύπνηση, ελπίζοντας ότι δεν θα χρειαστεί να πατήσει το… κόκκινο του συναγερμού. Υπάρχουν θέματα και με την Καβάλα (κατά πώς φαίνεται), και με τον Πανελευσινιακό (μοιάζει να έχει αντιμετωπίσει τα προβλήματα και φαίνεται πως θα πάρει το πιστοποιητικό), και -φυσικά- με τον Απόλλωνα Πατρών.

Γιατί μπορεί ο κ. Μολφέτας να έχει στο μυαλό του ποιος Απόλλωνας (ο νέος, ο παλιός, ο ερασιτέχνης) είναι αυτός που θέλει να έχει, όμως για την ΕΕΑ ένας είναι ο Απόλλωνας και αυτή τη στιγμή δεν είναι ΚΑΕ.

Σπορά για να συλλέξουμε ροδοπέταλα δεν υπήρξε. Αντιθέτως, αρκετά… αγγούρια έχουν μείνει στον κήπο του ΕΣΑΚΕ, που απέχει από το να χαρακτηριστεί… κήπος της Εδέμ. Ενδεχομένως να χρειάζεται σε τμήματά του να αφαιρεθεί όλο το χώμα και να γίνει εκ νέου δενδροφύτευση, αλλά αυτά είναι θέματα της επόμενης μέρας.

Για την ώρα η εξίσωση έχει πολλές μεταβλητές. Κι είναι σπαζοκεφαλιά για δυνατούς λύτες. Όντας στο ξεκίνημα, θέλουμε να ελπίζουμε πως εντέλει θα φτάσουμε στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, με τα λιγότερα λάθη. Κι εν προκειμένω, τα λάθη πρέπει να γίνουν το λίπασμα, για να ανθίσει ο κήπος που λέγαμε

[email protected]