Του Γιώργου Κογκαλίδη
17/05/2012
Προερχόμαστε από τον πίθηκο ή μήπως πορευόμαστε προς αυτόν;
Αυτό το ερώτημα πρέπει να αρχίσει να μας βασανίζει, καθώς ο τρόπος με τον οποίο
κινούνται ορισμένοι δεν πείθει γι’ αυτό που ο Δαρβίνος είχε καταγράψει ως
εξέλιξη.
Υπάρχουν πολλά που μπορεί να ρωτήσει κάποιος, όμως στο
κυρίαρχο ερώτημα “πόση βλακεία αντέχει αυτός ο τόπος” δεν υπάρχει
σαφής απάντηση, οπότε πάμε παρακάτω.
Αν κάποιος πετάξει πάνω από 120 ώρες με διαφορετικές πτήσεις
στη ζωή του, σημαίνει ότι μπορεί να πιλοτάρει αεροπλάνο; Πρόδηλο είναι πως όχι.
Κατ’ αντιστοιχία, όσα ευρωπαϊκά τρόπαια και αν κατακτήσουν Παναθηναϊκός και
Ολυμπιακός, δεν θα κατακτήσουμε την κορυφή, αν δεν μάθουμε κάτι από αυτή τη
διαδρομή.
Φαντάζομαι, πως μετά απ’ όσα έγιναν πριν αρχίσει ο τελικός
του πρωταθλήματος, η συνάντηση ανάμεσα στον νυν και τον πρώην κάτοχο της
Ευρωλίγκας, πείθουν πως όχι μόνο δεν έχουμε αλλάξει μυαλά, αλλά η κατάσταση
διαρκώς χειροτερεύει.
Η βλακεία είναι ανίκητη και θαρρώ πως δεν υπάρχει κανένας
λόγος να συνεχίσουμε να αναλύουμε τα αυτονόητα. Αντί των Σπανούλη – Διαμαντίδη
– Πρίντεζη – Μπατίστ, που κανονικά θα βλέπατε από την τηλεόραση (κι εμείς στο
ΣΕΦ), βρείτε τις φωτογραφίες των χουλιγκάνων (σήμερα είναι αυτοί, αύριο οι
άλλοι, η βλακεία δεν έχει χρώμα) και απολαύστε τους.
Άλλωστε εδώ και χρόνια αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές, στο
έργο “οι Άθλιοι των γηπέδων”. Και γι’ αυτούς έχουμε όλοι ευθύνες,
ανάμεσά τους και όσοι από εμάς με δημοσιεύματα, πρωτοσέλιδα και άλλους τρόπους
επωάζουμε το αυγό του φιδιού.
Καληνύχτα… Η αλλιώς, όπως τραγούδησαν και οι Active Member “σκατά
στα μούτρα σας για πίλινγκ”…