Μεγάλος “σταρ” ο Τζέισον Καπόνο. Μεγαλύτερος ο… Παναθηναϊκός. Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, πρόδηλο είναι πως αγνοεί βασικές αρχές του μπάσκετ. Γιατί όταν ένας παίκτης, όσο μεγάλος κι αν είναι, τοποθετηθεί στην… κλίμακα πάνω από την ομάδα, αυτόματα το σύνολο μικραίνει και μικρά σύνολα έχουν χαμηλές προσδοκίες.
Ενοχλήθηκε ο Αμερικανός για το περιορισμένο της συμμετοχής του και πριν το αναλύσουμε, ας δούμε τί λένε οι αριθμοί. Κι επειδή ο ίδιος έθεσε τον πήχη στα ματς της Ευρωλίγκας (προφανώς δεν είχε όνειρο να παίξει κόντρα στον ΚΑΟΔ, περνώντας στην από εδώ πλευρά του Ατλαντικού), ας δούμε τη στατιστική:
Μια εξίσου μεγάλη προσωπικότητα του μπάσκετ, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, παίζει στην Μπαρτσελόνα. Συγκρίνουμε, λοιπόν, τις επιδόσεις και την παρουσία τους στο Top16. Ο Καπόνο έπαιζε 15:29” και ο “Σάρας” 16.47”. Ο Αμερικανός πετύχαινε 7.43 πόντους κατά μέσο όρο και ο Λιθουανός 7.36. Ο Γιασικεβίτσιους είχε 1.7 ασίστ και ο πρώην (από σήμερα) “πράσινος” 1. Ο αγαπημένος των φίλων του “τριφυλλιού” είχε 7.1 στο σύστημα αξιολόγησης και ο σταρ από το ΝΒΑ 4.4.
Αναλογικά θα έπρεπε να φύγει κι ο Γιασικεβίτσιους από την Μπαρτσελόνα; Ενδεχομένως, μόνο που πλέον –στο σύγχρονο μπάσκετ– παίκτες που δεν παίζουν άμυνα δύσκολα καλύπτονται. Και παίκτες με αργά πόδια, δύσκολα βρίσκουν πεδίο δράσης στην επίθεση, αφού -όπως προαναφέραμε- δεν βρίσκεις σε αυτό το επίπεδο εμφανείς αμυντικές αδυναμίες. Κι αν υπάρχουν, δεν δίνουν το ελεύθερο σουτ σε παίκτες σαν τον Καπόνο, δεν αφήνουν τη δημιουργία στον Γιασικεβίτσιους.
Έχει κάθε δικαίωμα να μένει στις δάφνες του χθες ο Καπόνο και να θεωρεί ότι του αξίζει περισσότερος χρόνος συμμετοχής, αλλά αν ξεχάσουμε τα ονόματα θα συμφωνήσουμε πως μάλλον αδικείται ο Χάρης Γιαννόπουλος από τον παραγκωνισμό του, παρά ο Καπόνο από τη συμμετοχή του.
Κανείς δεν ξεχνά την ιστορία του Αμερικανού (και κανενός), όμως η ιστορία δεν προσφέρει πόντους. Ούτε ανακόπτει επιθέσεις. Κι από τη στιγμή που οι αντίπαλοι προπονητές -ορθώς- δεν… σεβάστηκαν τον Καπόνο και τον “χτυπούσαν” στην άμυνα, ο άνευ όρων σεβασμός από την πλευρά του “πράσινου” πάγκου, θα έθετε σε κίνδυνο την προσπάθεια της ομάδας για πρόκριση στους “8” της διοργάνωσης.
Για παράδειγμα, στο ματς κόντρα στην Εφές, που ο Καπόνο δεν έπαιξε, θα ήθελα να μου βρείτε ποιον παίκτη μπορούσε να μαρκάρει. Θυμηθείτε πως οι Τούρκοι έβγαλαν αιφνιδιασμό μετά από καλάθι (και δη με κάρφωμα) που δέχθηκαν, θυμηθείτε πως μιλάμε για μια ομάδα που ψάχνει το ανοιχτό γήπεδο και τιμωρεί όλες τις αμυντικές αδυναμίες των αντιπάλων.
Εδώ ο Τζέιμς Γκιστ, που ανεβαίνει στον… δεύτερο χωρίς ασανσέρ, που έχει δείξει ότι μπορεί να μαρκάρει μέχρι και πλέι μέικερ, “εκτέθηκε” από τον Σαβάνοβιτς.
Υπάρχει και άλλη μια παράμετρος: Για να παίξει κάποιος, σε ομάδες που είναι… Ομάδες πρέπει να είναι καλύτερος από τον άλλον. Μόνο σε ομάδες γειτονιάς παίρνει ο “σταρ“, ακόμα και σε… προχωρημένη αθλητική ηλικία, τη φανέλα του βασικού στο σπίτι.
Για τη θέση “3” (παλιάς κοπής διαχωρισμός, αλλά αναγκαίος) ο Παναθηναϊκός έχει 40 αγωνιστικά λεπτά και τρεις (ο Γιαννόπουλος ήταν συνήθως με πολιτικά) παίκτες να τα μοιραστούν: Τον Μάικλ Μπράμος, τον Γιόνας Ματσιούλις και τον Τζέισον Καπόνο.
Ο Ματσιούλις έχει μέσο όρο συμμετοχής 23:35, ο Μπράμος 25:53 και ο Καπόνο, όπως αναφέραμε και πιο πάνω 15:29. Αν συνυπολογίσουμε ότι οι δύο (Μπράμος και Ματσιούλις) παίζουν και σε άλλες θέσεις (“2” ο Μπράμος και “4” ο Ματσιούλις) βλέπετε να υπάρχει άδικη κατανομή του χρόνου;
Ο Καπόνο το μόνο που υποτίθεται θα πρόσφερε στον Παναθηναϊκό ήταν το… άκοπο τρίποντο, αλλά αίφνης ακούγαμε από τους τυχάρπαστους που ξέρουν όσο μπάσκετ ξέρει κι η κόρη μου, ότι δεν βγαίνουν συστήματα για τον Αμερικανό. Δηλαδή, έπρεπε να δουλεύει όλη η ομάδα στην επίθεση για να τον βγάλει αμαρκάριστο και στην άμυνα για να τον καλύψει. Μήπως να του δένουν και τα κορδόνια;
Αλλά κι επειδή το τρίποντο είναι στοιχείο του παιχνιδιού, ο Μπράμος έχει πάρει 49 προσπάθειες (πάντα σε επίπεδο Top16) και έχει ποσοστό 34.7%. Ο Ματσιούλις, που δεν είναι κλασικός σουτέρ, έχει επιχειρήσει 45 σουτ έξω από τα 6μ75 κι έχει 40% ποσοστό ευστοχίας. Ο Καπόνο με μόλις 26 προσπάθειες έχει ποσοστό 46.2%. Δεν χρειάζεται να είσαι καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο για να διαπιστώσεις ότι είμαστε… μία η άλλη.
Δεν μπαίνω στον κόπο να αναλύσω πόσες δουλειές κάνουν πάνω στο παρκέ ο Μπράμος με τον Ματσιούλις, γιατί θεωρώ ότι ακόμα και άσχετοι το αντιλαμβάνονται.
Σε απλά ελληνικά ο Καπόνο δεν μπορούσε να προσφέρει στον Παναθηναϊκό. Όπως δεν μπορούσε να προσφέρει σε καμία ομάδα υψηλών απαιτήσεων όπως είναι ο εξάκις πρωταθλητής Ευρώπης. Γιατί απλά δεν παίζει μπάσκετ η ιστορία, αλλά ο παίκτης, στην κατάσταση που βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή. Και πάνω από τον παίκτη βρίσκεται η ομάδα. Όταν, δε, μιλάμε για τον Παναθηναϊκό, ΠΑΝΤΑ σταρ είναι η ίδια η ομάδα.
Καλό είναι, λοιπόν, όσοι δεν εμπιστεύονται τα… ματάκια τους, να διαβάσουν τη στατιστική. Βοηθάει. Αν και δεν λέει τα πάντα, γι’ αυτό και το μπάσκετ είναι δύσκολο άθλημα. Και γίνεται ακόμα δυσκολότερο από το γεγονός ότι αλλάζει καθημερινά. Κι όσοι δεν το παρακολουθήσουν κατεβαίνουν από το τρένο.
Όπως θα είχε κατεβεί ο Ούκιτς αν δεν έπαιζε άμυνα, όπως θα κατέβαινε ο Γκιστ αν δεν έμπαινε στους ρυθμούς της ομάδας. Γιατί δεν μπορεί να παίζει άμυνα ο Διάμαντίδης, που είναι το μοναδικό “τοτέμ” του Παναθηναϊκού στη φετινή βερσιόν και να μην παίζουν ΟΛΟΙ οι άλλοι, μηδέ εξαιρουμένου του Καπόνο.
Έτσι χτίζονται οι ομάδες κι ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε από το μηδέν. Όλοι κάνουν κουπί, κανείς δεν είναι στο πηδάλιο. Κι αν κάποιος το πάρει στα χέρια του δεν θα είναι (δεν μπορούσε να είναι) ο Καπόνο. Όσο μεγάλος παίκτης κι αν ήταν στο ΝΒΑ. Με το καλό να επιστρέψει.
Υ.Γ.: Το λέγαμε για πλάκα, βγήκε στην πράξη: Έφυγε με… έναν πόνο.
Υ.Γ.1: Η γοητεία του σπορ είναι πως καθημερινά καθένας δίνει εξετάσεις. Όποιος κι αν είναι.
Υ.Γ.2: Το μόνο κακό είναι πως θα μας λείψει (πραγματικά) από το All Star Game της Πάτρας. Γιατί εκεί ήταν “ταμάμ” για τη μεγάλη γιορτή. Όχι πως δεν υπάρχουν πολύ (και πολλοί) σπουδαίοι παίκτες, που θα κάνουν τα καλάθια να αναστενάξουν και θα προσφέρουν υπερθέαμα (ειδικά στον διαγωνισμό καρφωμάτων), αλλά ο Καπόνο στον διαγωνισμό τριπόντων ήταν αιτία για να πας στο γήπεδο την Κυριακή…
Υ.Γ.3: Το έγραψα και νωρίτερα: Δύσκολο άθλημα το μπάσκετ, δεν μαθαίνεται από το play station.