Του Γιώργου Κογκαλίδη
19/05/2012
Οι σκέψεις που σήμερα καταγράφω, ήταν οι πρώτες που μου
ήρθαν στο μυαλό, αλλά δεν ήθελα να θεωρήσει κανείς πως επιχειρώ να αποπροσανατολίσω τον κόσμο, δεν ήθελα
να μου χρεώσει κανείς ότι υποβαθμίζω το
γεγονός. Τώρα, που έχουμε χρονική απόσταση από το συμβάν, που -ως χώρος-
αναλάβαμε ακόμα κι ευθύνες που δεν μας αναλογούν,
ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Ποιο μπάσκετ έχει
ποια ευθύνη; Αν ολόκληρη αστυνομία (άρα ολόκληρο κράτος) δεν μπορεί να
μεταφέρει με ασφάλεια την αποστολή των πρωταθλητών Ευρώπης (των πρώην την Παρασκευή, των νυν την Τετάρτη και πάει λέγοντας), υπάρχει πάντα η λύση της παραίτησης.
Αν τρεις, πέντε, δέκα βλάκες κάνουν ρεζίλι την αστυνομία,
ακυρώνουν τον σχεδιασμό (τον ποιο;), δεν πρέπει ένας εκ των υψηλόβαθμων
στελεχών να δείξει την απαιτούμενη ευθιξία και να μας αδειάσει τη γωνιά;
Αναρωτιέμαι, αν στη θέση του Παναθηναϊκού ήταν το κλιμάκιο της “τρόικας“, θα είχαμε ανάλογο συμβάν; Αν ήταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ή ακόμα και ο αρχηγός ενός εκ των
δύο (απο)κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα, θα είχα εγώ και δύο φίλοι μου τη
δυνατότητα να πλησιάσουμε; Όχι, πέτρες
δεν θα ρίχναμε, αλλά κάνα – δυο πρόβεια,
ίσως και να το σκεφτόμασταν.
Διαμαρτυρήθηκαν έντονα Γιαννακόπουλος και Σκινδήλιας
επειδή ο Μπιτσαξής τους έβγαλε έξω
από τη σύσκεψη. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ! Έπρεπε
να διαμαρτυρηθούν που τους κάλεσε.
Πρόβλημα του ΓΓΑ
και της αστυνομίας είναι η μετακίνηση των ομάδων και όχι των ΚΑΕ. Γιατί, μεταξύ μας, αν είχαν
αναλάβει οι ΚΑΕ τις μετακινήσεις,
δεν θα είχε ανοίξει ρουθούνι.
Είναι ευθύνη του Ολυμπιακού
και του Παναθηναϊκού το πώς θα
κινηθεί το πούλμαν της αποστολής; Ποιος ο λόγος να γίνει σύσκεψη, από τη στιγμή
που δεν έχει διαταχθεί ΕΔΕ,
προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες για το φιάσκο,
τη στιγμή που δεν υπάρχει μια παραίτηση,
τη στιγμή που το ελληνικό κράτος αποδεικνύει την ανυπαρξία του.
Αυτές οι συμπεριφορές, αυτή η αδυναμία επιβολής των νόμων, αυτή η ανεπάρκεια, είναι που γέννησε φαινόμενα όπως αυτό της Χρυσής Αυγής, άρα το πρόβλημα δεν είναι
αθλητικό (πολύ δε περισσότερο μπασκετικό), είναι πρωτίστως πολιτικό.
Εμείς δεν κρυφτήκαμε πίσω από το δάχτυλό μας, δεν πετάξαμε
την μπάλα στην εξέδρα. Γράψαμε, τη στιγμή που ήταν σε εξέλιξη τα γεγονότα, για
την ευθύνη των “οπαδών“. Δεν ακολουθήσαμε τη
συνταγή “μην τα βάζεις με τον κόσμο“. Όμως, δεν θα αναλάβουμε -ως
χώρος- την ευθύνη για όλα τα εγκλήματα από την εποχή του μεσοπολέμου και μετά.
Ειπώθηκε κατά κόρο ότι αν γίνει το παραμικρό θα
σταματήσουν τα πλέι οφ. Προτείνω,
από τη στιγμή που κάηκε το πούλμαν της ομάδας πόλο, να κλείσουν οι παραλίες του
ΕΟΤ και να απαγορευτεί στους λουόμενους
να προσεγγίζουν. Να κλείσουμε γήπεδα, να ματαιώσουμε συναυλίες, να κλειστούμε
σπίτια μας, προκειμένου να παραμείνουν
οι ανίκανοι στις θέσεις τους.
Αν δεν μπορείτε
κύριοι, τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία. Αδειάστε μας τη γωνιά (έτσι
κι αλλιώς υπηρεσιακοί είσαστε), επιλέξτε εσείς να χωθείτε στα καταφύγια, στα λαγούμια κι αν δείτε ότι κινδυνεύετε καλέστε τα καλόπαιδα
της Χρυσής Αυγής να σας σώσουν. Έτσι
κι αλλιώς σας χρωστάνε την είσοδό τους στη Βουλή!
Εμείς θα πάμε στο γήπεδο, θα δούμε τον πρώην και τον νυν πρωταθλητή Ευρώπης να “συγκρούονται“,
σε πείσμα των ανίκανων, των νενέκων, των ηλιθίων.
Υ.Γ.: Αυτές οι περιβόητες ομάδες “Δίας“, “Ζήτα”
κτλ., που συνόδευαν το πούλμαν, δεν μπορούσαν να πιάσουν έναν (1) από τους τρεις λιθοβόλους; Αν δεν μπορούν, γιατί
συνεχίζουμε και τις πληρώνουμε;
Βεβαίως, στις διαδηλώσεις
είναι πολύ πιο αποτελεσματικές. Φαντάζομαι πως είναι σύμπτωση…