Του Γιώργου Κογκαλίδη
07/07/2011
Εύκολη ή δύσκολη; Αυτό είναι το κλασικό ερώτημα σε κάθε
κλήρωση. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, επιχειρούμε να αποκρυπτογραφήσουμε τους
αντιπάλους και να κάνουμε μια (κατ’ ουσίαν) πρόβλεψη.
Ο Γιάννης Ψαράκης γνωρίζει όσο λίγοι τα της Ευρωλίγκας,
οπότε η καταγραφή είναι πλήρης και δεν χρειάζεται ενίσχυση.
Το ερώτημα, όμως,
δεν μπορεί να απαντηθεί.
Γιατί πριν αποφανθούμε αν είναι τυχερός ή άτυχος ο
Ολυμπιακός που θα συναντήσει την Μπιλμπάο, πριν εκτιμήσουμε αν η Μάλαγα είναι
υψηλό ή χαμηλό εμπόδιο για τον Παναθηναϊκό, πρέπει (για πρώτη φορά τα τελευταία
χρόνια) να αναρωτηθούμε: Για ποιον Ολυμπιακό και για ποιον Παναθηναϊκό μιλάμε;
Πείτε μου πώς θα είναι οι δύο “αιώνιοι” να σας πω
αν είναι εύκολη ή δύσκολη η κλήρωση. Κατά την κλασική επίκληση “κάνε με
προφήτη, να σε κάνω βασιλιά“.
Αυτή τη φορά υποχρεωτικά πρέπει να υπάρξει εσωστρέφεια. Να
δούμε τα του οίκου μας και μετά να ασχοληθούμε με τους “εχθρούς“.
Γιατί αν οι δύο “μεγάλοι” του ελληνικού μπάσκετ είναι αξιόμαχοι, τότε
όποιον και αν συναντούσαν ελάχιστα θα τους ενδιέφερε.
Πλουμιστοί όπως παλιά δεν θα είναι. Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί
να οριοθετήσει μέχρι που μπορεί να αποδεχθεί απώλειες στο έμψυχο δυναμικό, ο
Ολυμπιακός δεν έχει δοκιμάσει κάτι παραπάνω από το “θα χτίσουμε την ομάδα
γύρω από τον Σπανούλη“, κάτι που σημαίνει ταυτόχρονα πολλά και τίποτα.
Για πρώτη φορά η πρόβλεψη είναι απαγορευτική. Δεν είναι ούτε
εύκολη, ούτε δύσκολη η κλήρωση. Θα αποκτήσει “ταυτότητα“, από τη
στιγμή που οι δύο ομάδες θα συγκροτήσουν ρόστερ…