Είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει όμορφος τρόπος για να χάσεις, όμως ο τρόπος που ο Ολυμπιακός “διάλεξε” να ηττηθεί και να στείλει τη σειρά στον πέμπτο τελικό πριν τους τελικούς είναι ο χειρότερος δυνατός. Και λέμε “διάλεξε” γιατί, όταν προηγείσαι με επτά πόντους και η κλεψύδρα αδειάζει, έχεις την τύχη στα χέρια σου. Και την κλοτσάς κάνοντας δύο λάθη στο κατέβασμα (άσχετα αν στο ένα δόθηκε φάουλ στον Λο), χάνοντας δύο αμυντικά ριμπάουντ, μην κάνοντας “μπλοκ άουτ” στις βολές, αφήνοντας τον Φάρμαρ να σουτάρει ανενόχλητος από το τρίποντο.
Ο Ολυμπιακός έχασε με 8-0 επιμέρους σκορ ένα ΔΙΚΟ του παιχνίδι. Κι αν πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της ήττας, καλό είναι να γυρίσει το ρολόι στο πρώτο μισό, όταν με εξωπραγματικά ποσοστά στα τρίποντα δεν πήρε διαφορά “ασφαλείας” (εξ ορισμού αδόκιμη φράση σε πλέι οφ αγώνες της Ευρωλίγκας), αλλά και στις κακές συνήθειες που δεν έχει διορθώσει, στον τρόπο που διαχειρίζεται τα τελευταία δευτερόλεπτα (δεν έμαθε από τα λάθη του).
Το εύκολο είναι να “σταυρώσουμε” τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ήδη στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης έχει στηθεί… πανηγύρι. Κι έχοντας δει κανείς το έργο (που έλεγε και ο Γιάννης Ιωαννίδης) είναι εύκολο να κρίνει, να επικρίνει, να κατακρίνει.
Έπρεπε να παίξει χωρίς τον Σπανούλη στο τέλος; Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα πλανάται όσο ασχολούμαστε με τον τέταρτο αγώνα, πριν μπούμε στη λογική του επόμενου. Ο ηγέτης του Ολυμπιακού ήταν σε κακή βραδιά, οι πρωταθλητές Ευρώπης επέβαλλαν την κυριαρχία τους απόντος του Σπανούλη. Άρα, λογικό το ότι έμεινε στον πάγκο.
Από την άλλη, όταν στο τέλος καίει η μπάλα, όταν η πίεση από την αντίπαλη πλευρά είναι δεδομένη, χρειάζονται… σίγουρα χέρια και παίκτες υψηλής εμπειρίας. Βεβαίως, κάνε με προφήτη να σε κάνω βασιλιά. Αν ο Λο δεν έχανε την μπάλα, αν ο Πρίντεζης επέλεγε να παίξει με τον χρόνο και όχι να δοκιμάσει να ανεβάσει τη διαφορά, αν δεν έχανε (ο “Πρι“) το αμυντικό ριμπάουντ, αν οι περιστροφές λειτουργούσαν και δεν έμενε μόνος του ο Λο για το φόλοου… Αν, αν, αν.
Με τα “αν” δεν γράφεται ιστορία, αλλά είναι υπερβολικό να χρεωθεί ο Μπαρτζώκας όλα τα λάθη. Και το τελευταίο “αν“: Αν ο Ολυμπιακός είχε νικήσει, θα του πίστωναν αυτοί που τον χρεώνουν με κακή προσέγγιση την επιτυχία και το ότι είχε τη δύναμη να αφήσει τον (κακό) Σπανούλη στον πάγκο.
Αυτά, όμως, είναι ερμηνείες ενός γεγονότος. Και το γεγονός είναι πως πάμε σε πέμπτο παιχνίδι, πως το ελληνικό μπάσκετ μπορεί να έχει έναν ή δύο εκπροσώπους στο φάιναλ φορ, ή και να μην έχει κανέναν. Γιατί πλέον όλα είναι ανοιχτά.
Ο Ολυμπιακός έδειξε πως “έχει” την Εφές, αλλά τώρα οι Τούρκοι έχουν καλύτερη ψυχολογία, οι “ερυθρόλευκοι” μεγαλύτερο άγχος. Τώρα θα φανεί αν η προσπάθεια ολόκληρης της χρονιάς, προκειμένου να κερδίσει η ομάδα του μεγάλου λιμανιού τη δυνατότητα να παίξει το ματς της σεζόν στο “σπίτι” της, θα φέρει και το προσδοκώμενο όφελος.
Οι “ερυθρόλευκοι” έχουν άλλον έναν ΠΡΕΠΕΙ αγώνα μπροστά τους. Κρίνοντας από τη φετινή τους διαδρομή, έχουν κερδίσει όλα τα ματς με αυτή την… πιστοποιημένη ονομασία προέλευσης (πλην του τελικού Κυπέλλου). Όπως και να ‘χει, το παιχνίδι ακόμα παίζεται, η γκρίνια, η μεμψιμοιρία, η εύκολη κριτική, η προπονητική του καναπέ, δεν βοηθούν στο ελάχιστο.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν και το ταλέντο, και τα ψυχικά αποθέματα, και την ικανότητα διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων. Κι αυτό μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε πως δεν… ματαιώθηκε, απλά αναβλήθηκε η φιέστα.