Το έκανε να φαίνεται πολύ εύκολο!…
Ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος σε όλους τους τομείς και αυτό αποδεικνύεται είτε μέσω των αριθμών (το ότι οι “ερυθρόλευκοι” πέρασαν τους 50 πόντους έχει να κάνει με το γεγονός ότι στο τέλος χαλάρωσαν οι “πράσινοι” διαχειριζόμενοι τον χρόνο), είτε μέσω της συνολικής εικόνας.
Ο Παναθηναϊκός είχε έναν σολίστ (Γκιστ), που τέλειωσε το παιχνίδι με “νταμπλ νταμπλ” (10 πόντοι, 11 ριμπάουντ), έναν ηγέτη στην επίθεση (Ούκιτς), έναν ψυχρό εκτελεστή (Μπράμος) που είχε 11 πόντους με εξαιρετική οικονομία (3/4 τρίποντα και 2/2 βολές), έναν υπερπολύτιμο σε άμυνα και επίθεση (Ματσιούλις), ο οποίος είχε 7 πόντους.
Είχε έναν παίκτη με πολύ καθαρό μυαλό (Κάρι), που ανέβασε επίπεδο τους συμπαίκτες του, παρότι οι 6 πόντοι δεν αποτελούν κατ’ ανάγκη σημείο αναφοράς κι έναν απίστευτο Λάσμε, που πέτυχε 8 πόντους, πήρε 6 ριμπάουντ, μοίρασε 4 ασίστ και έκανε 3 κοψίματα.
Το φοβερό είναι πως κανείς τους δεν ήταν ο… πραγματικός MVP, γιατί MVP ήταν η… ομαδική άμυνα. Ήταν ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισαν το παιχνίδι, ήταν η προσήλωση στο πλάνο, ήταν η ικανότητα να ξεπεράσουν ακόμα και τα… νεκρά επιθετικά διαστήματα, να αντέξουν στις αντεπιθέσεις των “ερυθρόλευκων”.
Ο Ολυμπιακός έχασε πολύ χάνοντας τον Λο. Κακά τα ψέματα, χωρίς τον Αμερικανό, δεδομένου ότι δεν υπάρχει στην εξίσωση ο Μάντζαρης, δεν βγαίνουν τα κουκιά. Ήταν πρόδηλο πως η άμυνα θα ήταν προσηλωμένη στον Σπανούλη, ήταν σίγουρο ότι οι “πράσινοι” θα… παίξουν με το μυαλό του Κατσίβελη (0/4 τρίποντα, χωρίς παίκτη επάνω του σε ακτίνα δράσης), ήταν βέβαιο ότι η… “πράσινη” αεροπορία θα έβαζε δύσκολα σταυρόλεξα στους ψηλούς του Μπαρτζώκα.
Η αποκοτιά του Άντιτς μεγάλωσε το πρόβλημα, ο Ολυμπιακός όμως έχασε γιατί δεν έπαιξε στο αγαπημένο του ψηλό τέμπο. Ανά περίοδο πέτυχε 11, 11, 14 και 15 πόντους, συγκομιδή τραγικά χαμηλή για τέτοιου επιπέδου αγώνα.
Όποιος νομίζει ότι το σήμερα σηματοδοτεί το… αύριο, μάλλον δεν έχει ιδέα από μπάσκετ. Όσο εύκολα οι “πράσινοι” έκαναν το μπρέικ, τόσο δύσκολο θα είναι να κάνουν το 2-0 στο ΟΑΚΑ, ή -αν προτιμάτε- το ίδιο εύκολα μπορεί ο Ολυμπιακός να… απαντήσει.
Από αύριο αλλάζουν αμφότεροι τσιπάκι, μπαίνουν στη λογική ενός νέου αγώνα (γιατί μετράνε έναν – έναν τους τελικούς), που δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τον αποψινό. Θα κρατήσουν τα καλά, θα προσπαθήσουν να διορθώσουν τα λάθη κι όλα ξεκινάνε από το 0-0, μέχρι κάποιος να φτάσει σε 40 λεπτά τρίτης νίκης.
Αυτονόητα, αλλά στην Ελλάδα υπάρχει τάση υπερβολής σε κάθε κίνηση. Είτε στη χαρά, είτε στην πίκρα.