Του Παναθηναϊκού του είχε ανοίξει η όρεξη μετά από την νίκη που έκανε την Δευτέρα, αλλά η ΤΣΣΚΑ, χρησιμοποίησε το ταλέντο της και την αγωνιστική της ανωτερότητα και όχι τον ενθουσιασμός ή τον παρορμητισμό της και κέρδισε δίκαια και εύκολα το ματς και την πρόκριση για το Φάιναλ Φορ της Μαδρίτης.

Για τον Παναθηναϊκό, το ταξίδι του, στην φετινή Eυρωλίγκα τελείωσε σήμερα, ημέρα Τετάρτη, 22 Μάη. Οι πράσινοι, δεν θα είναι παρόν σε ένα ακόμα Φάιναλ Φορ. Έκπληξη, όχι έκπληξη, αποτυχία, ούτε αποτυχία, μπορεί να την χαρακτηρίσει κανείς. Ο πήχης είχε μπει εξ αρχής πολύ πιο χαμηλά, με τον Παναθηναϊκό να μπορεί και να πει, ότι έκανε και την υπέρβαση του. Ούτε απογοήτευση μπορεί να πει κανείς ότι υπάρχει, για τον αποκλεισμό τουλάχιστον, αφού το γεγονός ότι η ομάδα δεν μπορεί, είναι σίγουρα στενάχωρο.

Για να γίνει απολογισμός της χρονιάς, δεν είναι η ώρα, αυτός θα γίνει μετά το τέλος και της σειράς των τελικών, με τον Ολυμπιακό. Ακόμα και κάποιος που θα ήθελε να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του, δεν θα μπορούσε να πει ότι ο Παναθηναϊκός, είχε τύχη ή παραπάνω από ένα 20% για να προκριθεί έναντι της ΤΣΣΚΑ, ειδικά μετά από το πρώτο ματς και πολύ περισσότερο από το δεύτερο, όταν και το ποσοστό του 20% πρέπει να εκμηδενίστηκε.

Η σημερινή ήττα, δεν ήταν έκπληξη, όπως ούτε και ο αποκλεισμός. Μπορεί να αφήνει πίκρα, εν μέρει η συνολική εμφάνιση και το τέλος του ευρωπαϊκού ταξιδιού, αλλά παρά την νίκη που έκανε την Δευτέρα ο ΠΑΟ, ίσως και ο πιο αισιόδοξος φίλος του, να μην το πίστευε (τουλάχιστον να το πολυπίστευε) ότι μπορούσε να την επαναλάβει. Και να πάει να τα δώσει όλα σε ένα τελευταίο ματς στην Μόσχα την επόμενη εβδομάδα. Πρέπει να πιστωθεί όμως στον κόσμο, ότι έδωσε το παρόν στο ΟΑΚΑ και ότι χειροκρότησε την ομάδα του και ένα δίλεπτο, πριν από το τέλος και ενώ έχανε με 20 πόντους.

Ο Παναθηναϊκός σαφώς και πρέπει να σκεφτεί αρκετά, για το πως έφτασε μέχρι εδώ και τι δεν έκανε καλά και τι θα μπορούσε να έχει κάνει ακόμα καλύτερα.

Το ρεζουμέ είναι ότι η ΤΣΣΚΑ, είναι πιο πλήρης, πιο ποιοτική, πιο κλασάτη, φυσικά πιο ακριβή ομάδα και σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό δεν την έχει ακουμπήσει η κρίση και έχει μείνει σε επίπεδα μπάτζετ, που οι πράσινοι πλέον απέχουν κατά πολύ για να τα πλησιάσουν.

Παίζουν τα χρήματα μπάσκετ; Παίζουν και παρα-παίζουν, ειδικά σε σειρές αγώνων. Ο Παναθηναϊκός, σε σχέση με την ρωσική ομάδα, έχει χτυπητές αδυναμίες και κενά φυσικά. Είπαμε και στον πρόλογο μας, ότι η ΤΣΣΚΑ, έπαιξε μπάσκετ, με το μυαλό και τα αγωνιστικά της χαρίσματα, ενώ ο Παναθηναϊκός, προσπάθησε να κερδίσει, με τον ενθουσιασμό του και με τον κόσμο. Ότι έκανε και δοκίμασε μπασκετικά, απλά δεν αρκούσε. Ήταν πρακτικά αδύνατο και παρά φύση να επαναλάβει την εικόνα της Δευτέρας. 

Για το σημερινό παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός θα είχε τύχη, μόνο στην περίπτωση, που είχε καλά ποσοστά από την περιφέρεια και από το τρίποντο. Όχι εκείνα τα εξωπραγματικά, που είχε στο προηγούμενο παιχνίδι, απλά κάτι πολύ καλύτερο από το 4/21, τουτέστιν 19%. Ήρθε και αυτό το μπλακ άουτ, με το 13-0 σερί στην τρίτη περίοδο και έπεσαν τίτλοι τέλους από νωρίς και όποια πίστη είχαν οι παίκτες των πρασίνων, κάμφηκε και αυτή. Ο Παναθηναϊκός, από εκείνο το σημείο και μετά, ήθελε, αλλά πολύ απλά δεν μπορούσε.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Παναθηναϊκός έπαιζε σήμερα, με μείον δύο παίκτες, όχι δυο οποιουσδήποτε παίκτες, αλλά δύο ξένους. Που στην θεωρία, θα έπρεπε και θα μπορούσαν να δώσουν έξτρα ώθηση στους πρωταθλητές. Ο Σλότερ, ήταν τραυματίας, αλλά από την στιγμή που προπονήθηκε την Τρίτη θα μπορούσε ακόμα και ανέτοιμος να ήταν στην αποστολή τουλάχιστον, ενώ για τον Λαουάλ δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει, αλλά ακόμα και λάθος επιλογή να είναι τελικά, κάποιος πρέπει να την χρεωθεί, αφού ήρθε για ενίσχυση ενόψει των πλέι οφ υποτίθεται.

Είπαμε ότι δεν είναι ώρα για κριτική, ξέρουμε ότι το μπάτζετ έχει πέσει και κατά συνέπεια, ότι αναγκαστικά πηγαίνεις σε άλλες επιλογές. Το βιώνουμε εμείς στην καθημερινότητα μας, το μπάσκετ δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση. Το μείον είναι ότι αρκετές από τις επιλογές δεν έχουν βγει. Ειδικά με την ΤΣΣΚΑ, ο Παναθηναϊκός φάνηκε, ότι είχε πρόβλημα μέσα στο καλάθι. Ο Μπατίστα δεν μπορεί για τοπ επίπεδο, επίπεδο Παναθηναϊκού και να έχει πρώτο ρόλο. Ο Μαυροκεφαλίδης δεν μπορεί να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο επίσης. Ενώ και ο Νέλσον, δεν είναι κακός παίκτης, αλλά δείχνει να μην είναι εύστοχη επιλογή και να μην ταιριάζει για αυτή την ομάδα. Ακόμα για τον Μπλουμς ο ΠΑΟ, μάλλον έξω έπεσε που τον κράτησε, όταν και του επέκτεινε το μηνιαίο συμβόλαιο, αφού είτε δεν κάνει για την ομάδα, είτε δεν τον αξιοποιεί αυτή όπως θα έπρεπε.

Με αυτά και με αυτά το ρόστερ του Παναθηναϊκού, είχε μικρύνει πολύ και κόντρα σε ένα πλούσιο ρόστερ όπως της ΤΣΣΚΑ, οι αδυναμίες και τα κενά γίνονται ακόμα πιο χτυπητά. Αν συνυπολογίσουμε, ότι ο Διαμαντίδης, δεν μπορεί πλέον να κάνει τους πάντες “μάγκες”, ούτε και τον εαυτό του ίσως για πάνω από 20 λεπτά, τότε ο Παναθηναϊκός και πάλι καλά που έφτασε μέχρι εδώ. Και έχει ένα κέρδος που δεν αποκλείστηκε με σουίπ, που θα ήταν πολύ πιο βαρύ και ασήκωτο. 

Ο Ιβάνοβιτς, έχει κάνει λάθη, όχι ότι αυτά ήταν που στοίχισαν την πρόκριση τον Παναθηναϊκό. Στο σημερινό παιχνίδι, μάλιστα ίσως το πάλεψε και το έψαξε περισσότερο από κάθε άλλο ματς της σειράς, προπονητικά μιλάμε. Και με τον Γκιστ στο τρία πήγε για να κλείσει τον Κιριλένκο, που αυτός με τον ΝτεΚολό σκόραραν μόνο στην πρώτη περίοδο και με τριπλέτα στην περιφέρεια πιο φρέσκων παικτών, τύπου Νέλσον, Μποχωρίδη και Παππά για να πιέσει δοκίμασε και για να περιορίσει τον Γάλλο γκαρντ. Οι ανακατατάξεις και τα προπονητικά τρικ, του βγήκαν μέχρι σε ένα σημείο, σε μεγάλο βαθμό μάλιστα, αλλά το μεγάλο πρόβλημα, είναι ότι δεν του μπήκαν. Δεν του μπήκαν τα σουτ, όπως είπαμε και παραπάνω.

Ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε κάτι από αυτή την σειρά, ίσως θα μπορούσε να έχει κερδίσει κάτι παραπάνω συνολικά όμως από την φετινή Eυρωλίγκα και αυτό θα ήταν περισσότερες παραστάσεις και εμπειρίες για τους έλληνες νεαρούς παίκτες. Αυτό σαν επισήμανση, όχι ότι θα έκανε την διαφορά πάντως στην σειρά με την ΤΣΣΚΑ.

Πλέον στρέφει όλη την προσοχή του, στο ελληνικό πρωτάθλημα και φυσικά στην σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό. Η αλήθεια είναι ότι οι πράσινοι, πρέπει να θέλουν τον Ολυμπιακό να αποκλείει την Μπαρτσελόνα και να δίνει το παρόν στο Φάιναλ Φορ και ακόμα παραπέρα. Ακόμα και να φτάσει και στον τελικό και να τον κάνει και ντέρμπι. Γιατί πρέπει να θέλει ένα αντίπαλο, που θα έχει αδειάσει σωματικά και ψυχικά σε μεγάλο βαθμό. Αλλιώς και με δεδομένο, ότι κατά πάσα πιθανότητα θα έχει μειονέκτημα έδρας, παρά τις αδυναμίες που έχουν και οι ερυθρόλευκοι, που ωστόσο δείχνουν πιο έτοιμοι σαν ομάδα, σαν αουτσάιντερ θα πάει στην σειρά των ελληνικών τελικών.