Ανευ λόγου, βαθμολογικά, ήταν η χτεσινή ήττα του Παναθηναϊκού στην Πόλη από την Εφές. Σαν να μην πέρασε μια μέρα! Αλλά από την άλλη πλευρά στέλνει και κάποια μηνύματα. Βαθμολογικά ο Παναθηναϊκός χωρίς ειδικά τον Διαμαντίδη έχασε σε μια δύσκολη έδρα από μια καλή ομάδα και ήταν ήττα εντός προγράμματος ακόμα και πλήρης να ήταν.
Όμως περίμενε σαφώς να χτυπήσει περισσότερο το ματς και όχι να είναι αποκαρδιωτικός όπως ήταν για δεύτερη συνεχόμενη φορά στην Τουρκία μετά την συντριβή και από την Φενέρ που και στα δύο ματς απλά μάζεψε για λόγους εντυπώσεων τις διαφορές στο τέλος. Και κάτι που προσέχουμε είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει κάνει ένα πραγματικά μεγάλο ματς εκτός έδρας αφού έχει κερδίσει αυτούς που έπρεπε να κερδίσει και έχει χτυπήσει τα ματς που περίμενε να χτυπήσει.
Ο Παναθηναϊκός χτες πηγαίνοντας με την πεπατημένη περίμενα να πάει το ματς στους 70π για να έχει τύχη να το κερδίσει. Εκεί το πήγε και δεν το πήγε καθώς στο πρώτο μέρος έφαγε 45π και απλά χαλάρωσε ο ρυθμός και των δύο στην συνέχεια. Και τελικά έφαγε 78 που δεν μπορούσε ακόμα και με τον Διαμαντίδη να έχει τύχη σοβαρή. Η άμυνα δεν δούλεψε, η επίθεση είναι προβλέψιμη και με τον Διαμαντίδη πάνω κάτω αν και εδώ περιμένει την άνοδο επιθετικά του Μήτσου αλλά και την προσαρμογή και σκορ πλέον του Καπόνο.
Χωρίς τον Διαμαντίδη πάντως η λέξη τρικυμία μένει καθώς ο Καπόνο περιμένει έτοιμες μπάλες αλλά από ποιόν αφού δεν υπάρχει κλασικός πόιντ και οι ψηλοί δεν δημιουργούν ούτε σουτάρουν από μακριά και έτσι ο Παναθηναϊκός είναι απόλυτα προβλέψιμος και αν δεν μπουμπουνίσει κανένας Μπράμος ή Μασιούλις, αντίο ζωή και ούτε οι 65π δεν έρχονται.
Στο ΟΑΚΑ πάντως με τον τσαμπουκά και τα.. αούα, κατεβάζει και τον αντίπαλο στους 65-70π, παίρνει και ένα -δυο φάουλ με την έδρα και καθαρίζει την μπουγάδα. Αλλά αν δεν αλλάξει πολλά δεν πάει Λονδίνο. Και ούτε μπορεί να ζει και να αναπνέει γύρω από τον Διαμαντίδη. Ο Παναθηναϊκός ξεκάθαρα νομίζω ότι πρέπει να πατήσει πλέον σε ένα άξονα και να περιορίσει το πολύ ροτέισον. Ο Διαμαντίδης αναγκαστικά πάει στον άσο και μια πολύ καλή πεντάδα είναι με τον Μπράμος που είναι αποκάλυψη και με την επίθεση και με τον Καπόνο. Έτσι κρύβει αμυντικές αδυναμίες του αμερικανού με δύο από τους καλύτερους ευρωπαίους αμυντικούς δίπλα του και έχει δύο εκτελεστές αφού που να δώσεις βοήθεια; Θα αφήσεις κάποιο από Καπόνο ή Μπράμο μόνο.
Βέβαια κανείς δεν έχει διείσδυση αλλά αυτή την έχει ο Διαμαντίδης που μπορεί να είναι ασταμάτητος στο ένας εναντίον ενός και μόλις τραβάει παίκτη πάνω του από βοήθεια να βρίσκει τον ένα ελεύθερο από Καπόνο ή Μπράμος. Στο 4 και 5 έχεις τα δίδυμα έτοιμα με Σόφο–Λάσμε, Λάσμε και Γκιστ αλλά όταν λείπει ο βαρύς σέντερ που είδαμε χτες ότι έχασαν το φως τους και με τον έμπειρο Τσαρτσαρή να συμπληρώνει. Καθώς όμως ο ΠΑΟ δεν έχει σημείο αναφοράς στην επίθεση, δηλαδή ένα 5αρι των 15π ή ένα 4αρι κίλερ, είναι αναγκασμένος να περιμένει σκορ από την περιφέρεια για να πάει στους 75π.
Από εκεί και πέρα υπάρχει ο Ούκιτς που είναι παίκτης ασόδυο αλλά όπως χρησιμοποιείται καλύτερα να μην τον είχε πάρει το καλοκαίρι. Αν ο Πεδουλάκης περιμένει τον Κροάτη να παίζει τρίλεπτα δεν θα πετύχει τίποτα. Βέβαια πως να χωρέσει αφού ο Άρτζι δεν πίστεψε τελικά το δίδυμο Ούκιτς – Διαμαντίδη με την μπαγκέτα στον Κροάτη και τον Μπράμος με τον Καπόνο και τον Μασιούλις να μοιράζονται το 3 και λίγο το 2 και το 4. Ο Ούκιτς μαζί με τον Καπόνο δεν είναι εύκολο να παίξουν μαζί λόγω αδυναμίας στην άμυνα και συνεπώς χάνουν χρόνο και οι δύο, αλλά ο Κροάτης πρέπει ειδικά όταν λείπει ο Διαμαντίδης να είναι ο βασικός ποιντ και να κουβαλά την μπάλα που το κάνει καλά αρκεί να μην σουτάρει πολύ.
Ο Μπανκς παίρνει πολύ χρόνο ενώ δεν χρειάζεται τόσο και ας είναι καλός αμυντικός. Μπροστά όμως είναι ακίνδυνος και εν πάση περίπτωση δεν μπορεί να μοιράζεται τον χρόνο με τον Κροάτη. Κοινώς ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει άμεσα χημεία και να κόψει το πολύ ροτέισον ή καλύτερα την μπερδεμένη ακόμα χημεία. Και ρόλους πιο ξεκάθαρους. Και να περιμένει και την άνοδο του Διαμαντίδη που φέτος επιθετικά είναι τραγικός αλλά κανείς δεν το αναφέρει. Ο Διαμαντίδης είναι ξεκούραστος από εθνικές ομάδες τα τελευταία χρόνια αλλά όλο κουρασμένος είναι φέτος και με πολλούς τραυματισμούς. Και άτολμος επιθετικά.
Και ο χρόνος περνά και μπήκαμε στο 2013 και έχεις απαιτήσεις από ένα παίκτη που πληρώνεις 2εκ. Ακόμα μερικά συμπεράσματα από το χτεσινό ματς. Ο Μπανκς είναι όπως τον είπαμε εξ αρχής, βελτιωμένη έκδοση του Κίτσεν. Ο Καπόνο ήταν άστοχος γιατί πρέπει να παίρνει την μπάλα έτοιμη και όχι στο ένας εναντίον ενός να πυροβολήσουμε και ότι κάτσει… Ο Λάσμε με βαριά σέντερ χτες χάθηκε. Ο Γκιστ χρήσιμος αλλά σοφτ και όπως έχουμε πει ΔΕΝ έχει τρίποντο και θα είναι των 7-8π και 4-5 ριμπ.
Ο Σχορτσιανίτης σκόραρε όταν η Εφές δεν έπαιζε άμυνα αλλά ήταν από τραυματισμό. Ο Τσαρτσαρής δεν έχω καταλάβει γιατί τελευταία κρύβεται στην επίθεση και δεν σουτάρει ενώ είναι πλέον ο καλύτερος μακρινός σουτέρ. Ο Μπράμος συγκλονιστικός αλλά έσκασε στο δεύτερο μέρος και έμεινε άποντος αλλά προσέχουμε ότι και αυτός όταν αυτοσχεδιάζει και δεν πάρει την μπάλα έτοιμη από καλή κυκλοφορία είναι άστοχος. Συνεπώς δεν χάθηκε κάτι και ο Παναθηναϊκός μπορεί να κερδίσει από εδώ και πέρα από το ματς αυτό.