Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διάβαζα τα περί της άμυνας του Ολυμπιακού και του κατά πόσο πρέπει να βελτιωθούν οι “ερυθρόλευκοι” και κατά πόσο θα πάνε μπροστά έτσι κτλ. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για αυτά τα πράγματα. Οι ομάδες στα φιλικά παιχνίδια δεν κάνουν πρωταθλητισμό και δεν περιμένουν να κερδίζουν και να διαλύουν τους αντιπάλους τους για να μπορέσουν να φτιάξουν κλίμα και να δείξουν στους οπαδούς τους ότι έρχονται μεγάλες μέρες…
Οι μεγαλύτεροι προπονητές λένε ότι ακόμα και στην αρχή της σεζόν είναι καλό να χάνεις για να βλέπεις τις αδυναμίες του και να τις έχεις διορθώσεις στα πλέι οφ. Δεν είναι τυχαία αυτά και πιο κραυγαλέο πρωτάθλημα από τον περσινό Ολυμπιακό δεν πρόκειται καν να υπάρξει!
Ο Ολυμπιακός είναι μια χαρά, κράτησε τον κορμό του και έχει μια πολύ δυνατή ομάδα ενισχυμένη μάλιστα σε σχέση με πέρυσι. ΟΚ, δεν πήρε τον σούπερ σέντερ να παίζει πλάτη, δεν πήρε τον “κίλερ – φονιά” από την περιφέρεια αλλά μήπως και υπήρχε; Εδώ η ΤΣΣΚΑ και ο Μεσίνα που πάντα θέλει “κίλερ” περιφερειακό από εποχής Λάνγκτον, πήρε τον Νίκολας. Επίσης κρατάμε κάτι βασικό.
Ο Μπαρτζώκας είναι νέος προπονητής, ακολουθεί την πεπατημένη του Ίβκοβιτς και δεν είχε άλλωστε λόγο να αλλάξει κάτι σημαντικά, αλλά θέλει και αυτός τον χρόνο του να γνωρίσει τα νέα αποδυτήρια, να βρει τα πατήματά του στον πάγκο, να μάθει τους νέους του παίκτες και τις ισορροπίες. Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός στα φιλικά έδειξε τις επιθετικές του αρετές αναμενόμενα αφού έχει ίδια ομάδα με πέρυσι και έτοιμη και με την σημαντική προσθήκη του Περπέρογλου σε κάποια ποστ λόγω ύψους ή με κάποια μακρινά σουτ. Να θυμίσω ότι είναι δυσκολότερο στην σημερινή εποχή να ετοιμάσεις την ομάδα επιθετικά παρά αμυντικά.
Συνεπώς κακώς ανησυχούν όσοι ανησυχούν για την αμυντική εικόνα του Ολυμπιακού. Η άμυνα βασικά είναι θέληση και φυσική κατάσταση. Δεν μπορεί και θα ήταν αφύσικο στην προετοιμασία και στα φιλικά οι παίκτες του Ολυμπιακού να έτρωγαν σίδερα… Ακόμα και πέρυσι με τον Ίβκοβιτς ο Ολυμπιακός ήταν νωθρός στο ξεκίνημα και μέχρι το νέο έτος στην άμυνα. Είχε αδυναμίες. Και επίσης κάτι σημαντικό.
Ο Ολυμπιακός τα πήρε όλα και έφυγε όχι επειδή έτρωγε 60π αλλά επειδή έβαζε στην επίθεση από τον Μάρτη και μετά όταν βρήκε συνεργασίες και του βγήκαν τα μακρινά σουτ μέσα από συλλογική προσπάθεια και ατομική βελτίωση (Παπανικολάου – Πρίντεζης). Συνεπώς η επίθεση πέρυσι έκανε την διαφορά στον Ολυμπιακό του Μαρτίου και μετά και με αυτή τα πήρε όλα και έφυγε. Απλά σε κάθε μεγάλη ομάδα αφετηρία είναι η άμυνα και δεν αλλάζει ποτέ αυτό.
Συνεπώς και ο φετινός Ολυμπιακός είναι λογικό να μην φορτσάρει ακόμα στην άμυνα και ίσως να αργήσει και λίγο ακόμα λόγω της προετοιμασίας. Αλλά έχοντας ίδιο κορμό με πέρυσι είναι δεδομένο ότι οι παίκτες αυτοί όπως και ο νέος προπονητής ξέρουν να παίξουν άμυνα και σε αυτή θα στηριχθούν και φέτος. Ως εκ τούτου για όσους βλέπουν στο βάθος και όχι κοντόφθαλμα δεν προκαλεί καμία ανησυχία η αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού στα φιλικά.
Εκτός αν κάποιος ξέρει ή πιστεύει ότι οι “ερυθρόλευκοι” παίκτες θα βαρεθούν φέτος σαν πρωταθλητές την άμυνα και θα κοιτάνε μόνο τα νούμερά της. Αν ισχύει αυτό, τότε μόνο πάω πάσο…