Του Γιώργου Νικολάου
24/06/2011

Δεν είχαμε αγγίξει μέχρι και
χθες το θέμα Γιάννη Μπουρούση, καθώς επρόκειτο για κάτι πολύ προσωπικό, το
οποίο μέχρι και πριν από μερικές ώρες άγγιζε τα όρια του κουτσομπολίστικου, έως
και των “χτυπημάτων κάτω από τη ζώνη“. Μπήκαμε στη διαδικασία από τη στιγμή,
που ασκήθηκε στον διεθνή σέντερ δίωξη.

Δεν πρόκειται να μπούμε σε “νομικίστικα
τερτίπια” του τύπου “μπορεί να είναι παραποιημένα” τα όσα παρουσιάστηκαν από τη
μαγνητοφωνημένη συνομιλία. Ας δεχθούμε, ότι έτσι συνέβη. Και είναι κατακριτέο,
αν συνέβη και αν όντως οι ουσίες ήταν περίεργες.

Διότι την πλευρά του παίκτη
ακόμη δεν την ακούσαμε.  Είναι προφανές,
όμως, ότι τεχνηέντως δόθηκαν στη δημοσιότητα η υπόθεση αυτή και οι “γαργαλιστικοί” διάλογοι και συμφωνούμε (σ.σ. περιέργως) με τον Γιώργο
Κογκαλίδη. Η υπόθεση Μπουρούση “μπλέχτηκε” για δύο λόγους.

Για να στραφεί αλλού
το ενδιαφέρον του κόσμου αφενός. Για να “χτυπηθεί” και το μπάσκετ στο όνομα
ενός εκ των κορυφαίων αθλητών του και μην απομονωθεί η διαφθορά αποκλειστικά
στο… λαοφιλές ποδόσφαιρο, όπου ο “κόσμος το’ χε τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι“.

Είχε χαρακτηριστικά “ανθρωποφαγίας” ο τρόπος, που παρουσιάστηκε η “είδηση“. Αν είναι “είδηση” η
διαρροή τηλεφωνικής συνομιλίας. Πάλι καλά, που δεν διέρρευσε κάτι χειρότερο,
έστω λιγότερο κολάσιμο. Γιατί υπάρχουν και χειρότερα, με την έννοια ότι κάποια
αγγίζουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Γνωρίζουμε τον Γιάννη χρόνια. Έχουμε να
μιλήσουμε καιρό. Γνωρίζουμε τη ντομπροσύνη του.

Δεν επιθυμούμε να του
αγιογραφήσουμε το προφίλ. Ίσα – ίσα. Θεωρούμε ότι τα τελευταία χρόνια έχει
υποπέσει σε μικρά ολισθήματα, που πάντως προσδιόριζαν τον “εκρηκτικό” του
χαρακτήρα και τίποτε περισσότερο. Εκτιμήσαμε ιδιαίτερα την πρωτοβουλία του να αγοράσει εκατό εισιτήρια
για τον μέντορα του, τον Γιώργο Αμερικάνο, κίνηση που άγγιξε ολόκληρη τη Νέα
Φιλαδέλφεια, με την οποία χρόνια τώρα βρίσκεται “απέναντι” ελέω Ολυμπιακού.

Τέλος πάντων, υπάρχουν κι άλλα στοιχεία που υποδηλώνουν το ποιόν του ανδρός, ο
οποίος “έκανε το λάθος” να μιλήσει συν τοις άλλοις απαξιωτικά “για τα αφεντικά
που τον πληρώνουν και έπρεπε να το βουλώνει”, όπως μας είπαν κάποιοι. Μπα, τι
μας λέτε; Όποιος πληρώνει δημιουργεί (από Βατικανού) συνθήκες ομερτά στη ζωή
και στη συνείδηση μας; Πάλι όμως φαίνεται σαν να δικαιολογούμε τον Γιάννη.

Όμως,
με την “ανθρωποφαγία” δεν μπορούμε. Αντιδρούμε. Και σε ό,τι μας αφορά, ναι…
Νιώσαμε έκπληξη στο άκουσμα του ονόματος του Γιάννη. Ακριβώς γιατί δεν το περιμέναμε
από τον Θεσσαλό σέντερ! Πείτε μας ηλίθιους, αλλά ακόμη κι όταν αντιληφθήκαμε
ότι ο ένας συνομιλητής ήταν ο Ψωμιάδης, το μυαλό μας μόνο στον Γιάννη δεν πήγε
και ας γνωρίζαμε τις οικογενειακές σχέσεις που τον συνέδεαν με τον μεγαλομέτοχο
της ΠΑΕ Καβάλα.

Στο ελληνικό ποδόσφαιρο βοά,
όμως, ο τόπος εδώ και χρόνια, άρα ποια έκπληξη; Και κάποιοι τη γλιτώνουν. Όπως
θα τη γλιτώσουν οι περισσότεροι και τώρα. Κι ας πανηγυρίζουν άπαντες με τη
βεβαιότητα ότι βρέθηκε ο εξυγιαντής στο πρόσωπο του Γερουλάνου, που απειλεί να
μη ξεκινήσει τα πρωταθλήματα. Μη σώσουν και ξεκινήσουν. Κι ας περιμένουμε με
αγωνία (εμείς οι Αιτωλοακαρνάνες) να δούμε τον Παναιτωλικό να παίζει στην
Σουπερλίγκ…

Μόνο, ρε Γιώργο (σ.σ. σιγά
μην δεν διαφωνούσαμε κάπου) και το ελληνικό μπάσκετ έχει ν’ απολογηθεί για
πολλά. Μην κοιτάς που η FIBA Εurope
δεν είναι ΟΥΕΦΑ για να πιέσει, αλλά ένας “μικροοργανισμός”, που στήθηκε και το ξέρεις από προσωπικό γινάτι. Και
προφανώς, όχι για να ελέγξει τη νομιμότητα της (μπασκετικής) οικίας του
δημιουργού του… 


 [email protected]