“Η ιστορία δεν χρωστάει τίποτε και σε κανέναν”, είχε πει κάποτε με θυμό ο Γιάννης Ιωαννίδης. Προφανής ο στόχος του κορυφαίου Έλληνα τεχνικού να “απολογηθεί” αλλά και να “αυτομαστιγωθεί” ταυτόχρονα για την απώλεια ακόμη ενός ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Αποκορύφωμα ο χαμένος τελικός της Βαρκελώνης με την ΑΕΚ το 1998, ήτοι η πιο υπερήφανη στιγμή της αθλητικής του διαδρομής όπως ο ίδιος εξομολογήθηκε αργότερα.
Δεν ξέρουμε αν η παραπάνω ρήση του “ξανθού” έχει δόση αληθείας, ή αν επρόκειτο για άλλοθι. Έχουμε την αίσθηση όμως, ότι η ιστορία χρωστάει σίγουρα στον Φώτη Κατσικάρη, ο οποίος οσονούπω θα διεκδικήσει το Ευρωπαϊκό Κύπελλο με την Μπιλμπάο. Το πρώτο του ως… πρώτος προπονητής. Και τι σύμπτωση; Θα το διεκδικήσει μαζί με τον Νίκο Ζήση. Αμφότεροι εμφανίστηκαν (ως προπονητής και αθλητής) σχεδόν μαζί στην ΑΕΚ. Διότι ο Φώτης αν και Νικαιώτης “μεγάλωσε” μπασκετικά στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η πορεία τους κοινή.
Ο Φώτης είχε εγκαταλείψει προ πολλού την αθλητική του περιβολή και κάθισε στον πάγκο. Στο ξεκίνημα στο πλευρό του Γιώργου Καλαφατάκη και κατόπιν στο πλευρό του Κώστα Πολίτη. Ένα χρόνο αργότερα, στο πλευρό του Ντούσαν Ίβκοβιτς και αργότερα του Ντράγκαν Σάκοτα. Μέχρι που πήρε ο ίδιος τα ηνία έχοντας τελειώσει πια με άριστα το “σερβικό σχολειό”.
Ο Νίκος άφησε τη ΧΑΝΘ και κατηφόρισε στην Αθήνα με τα εφηβικά “παράσημα” του δεινού σκόρερ. Μέχρι που ο Ίβκοβιτς “ανακάλυψε” το μυαλό του και τον μετακίνησε σε θέση πλέι μέικερ ρίχνοντάς τον στα βαθιά σε ματς με την Μπενετόν. Τι σύμπτωση; Κατσικάρης και Ζήσης, τους οποίους διέκρινε ανέκαθεν το “λόου προφάιλ“, συνέδεσαν την παρουσία τους στην ΑΕΚ με την κατάκτηση τεσσάρων τίτλων, έχοντας στο βιογραφικό τους το περίφημο “Σαπόρτα” του 2000, συνεπώς σε συλλογικό επίπεδο δεν θα είναι ρούκις αν κερδίσουν την Λοκομοτίβ στον τελικό.
“Ρούκι” θα είναι ο Φώτης ως πρώτος τεχνικός. Φώτης και Νίκος διδάχθηκαν (και κατά δική τους παραδοχή) τα πιο σημαντικά της αθλητικής τους διαδρομής στο “πανεπιστήμιο” του Ίβκοβιτς και πιθανότατα δεν έχουν άδικο. Ο Φώτης είχε δώσει από νωρίς το δικαίωμα στους προπονητές να τον εμπιστεύονται και να του επιτρέπουν να δίνει εκείνος οδηγίες στους παίκτες, αλλά και να σχεδιάζει την επόμενη επίθεση, ή την επόμενη άμυνα.
Το τηλεοπτικό πλάνο αγώνων από βίντεο της εποχής “προδίδει” την ιδιαιτερότητα, που στην ΑΕΚ δεν ξάφνιαζε κανέναν. Ίβκοβιτς και Σάκοτα, απαλλαγμένοι από ελληνικά (ως επί το πλείστον) σύνδρομα δεν είχαν να χάσουν τίποτε. Να κερδίσουν είχαν. Έβλεπαν μακριά. Ο Φώτης τους δικαίωσε.
Τι σύμπτωση; Φώτης και Νίκος μαζί έφυγαν. Το καλοκαίρι του 2005. Όταν άρχισαν τα πρώτα μαύρα σύννεφα να σκεπάζουν τα ουρανό του Γαλατσίου, τότε έδρας της πολύπαθης ΑΕΚ. Ο Φώτης με τα “εύσημα” της συμμετοχής στον τελικό του ελληνικού Πρωταθλήματος, αλλά και της αξιοπρόσεκτης πορείας στην Ευρωλίγκα, πήρε τον δρόμο για την Αγία Πετρούπολη.
Ο Ζήσης, που ναι μεν σπρώχτηκε στα βαθιά από τον “Ντούντα“, αλλά έμαθε να κολυμπάει σωστά και χωρίς “μπρατσάκια” χάρη στον Κατσικάρη, έφυγε σχεδόν τσάμπα για το Τρεβίζο για να παίξει στην Μπενετόν, στην ομάδα με την οποία ως αντίπαλος ουσιαστικά είχε κάνει το ντεμπούτο του ως “άσος” και άρχισε να καταθέτει στο παρκέ δείγματα της ιδιοφυίας του.
Η ΑΕΚ βέβαια είχε αρχίσει να φυλλοροεί από πιο νωρίς. Την πόρτα της Ευρώπης είχε ανοίξει πρώτος ο Μιχάλης Κακιούζης για χάρη της Μπαρτσελόνα, χαρίζοντας λεφτά στην ΑΕΚ και προκαλώντας την γκρίνια του εμβρόντητου Σάκοτα.
Ο Φώτης και ο Nίκος τα έχουν πάρει όλα με την ΑΕΚ. Οι χαρές δεν τους λείπουν. Αλλά και τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Η Ευρώπη έχει ανοίξει προ πολλού την αγκαλιά της και τους έχει αποδεχθεί. Μία κατάκτηση ακόμη ενός ευρωτροπαίου με μία ξένη ομάδα αυτή την φορά δεν θα αποτελέσει το τέλος αλλά την συνέχεια μιας διαρκούς πορείας διακρίσεων. Μαζί τους ακόμη ένας Ελληνόπαις, ο Κώστας Βασιλειάδης, που συνέδεσε την παρουσία και τα βιώματά του με τον έτερο “δικέφαλο“, τον ΠΑΟΚ!
Και μετά τις συμπτώσεις… Τι τραγική ειρωνεία;
Την ίδια ώρα, που τα “προικιά” της (τότε) “Βασίλισσας” ΑΕΚ, εξακολουθούν να θαμπώνουν την Ευρώπη, μία άλλη… ΑΕΚ που ξανακτίζεται “από το μηδέν” (από μία χούφτα τολμηρών “Ενωσιτών”) μετά την πρωτοφανή “λεηλασία”, που υπέστη εξαιτίας αδέξιων χειρισμών των τότε κρατούντων, προετοιμάζεται για τον “τελικό ανόδου” το Σάββατο στη Ζωφριά με αντίπαλο το Ψυχικό στο πλαίσιο της Βήτα Εθνικής!
Τα (μακάβρια) γυρίσματα των καιρών…