Eίχαμε και εμείς πληροφορίες για το …δράμα που εκτυλίσσεται με τους εφήβους στα πρωταθλήματα της ΕΣΚΑ, χωρίς τους εφήβους. Έχοντας πλήρη μεσάνυχτα και συνειδητή απαξία για ό,τι έχει σχέση με το Στοίχημα, δεν θέλαμε να το πιστέψουμε. Μέχρι που οι φήμες άρχισαν να γίνονται αποχρώσεις ενδείξεις και οι αποχρώσεις ενδείξεις… αποδείξεις. Και ευαισθητοποιηθήκαμε…
Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ που υπέγραψε το απόγευμα ο Γιώργος Κογκαλίδης προκάλεσε πάταγο. Αποδεικνύεται από τα “χτυπήματα” που έκανε, όπερ σημαίνει στην διαδικτυακή ορολογία “κόντεψε να πέσει” το σάιτ από την επισκεψιμότητα. Έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία στα Τμήματα Υποδομής, καθώς είχαμε την τιμή να αναλάβουμε για μία αγωνιστική σεζόν τη Γενική Διεύθυνση των Τμημάτων της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ αφενός. Κάνοντας καθημερινό ρεπορτάζ για τα φυτώρια των συλλόγων από την εκκίνηση της καριέρας μας και δώθε αφετέρου. Όταν μάθαμε, όσα μάθαμε σαν να άνοιξε η γη να μας καταπιεί. Νιώσαμε αγανάκτηση. Νιώσαμε αηδία. Νιώσαμε θυμό.
Για όσους γνώριζαν και δεν έκαναν τίποτα. Για όσους δεν γνώριζαν, αλλά δεν είναι λιγότερο ανεύθυνοι. Στοίχημα σε εφηβικούς αγώνες είπαμε; Μπα… Δεν θέλαμε να το πιστέψουμε… Μέχρι που είδαμε και τα δελτία με τα μάτια μας… Οι υπεύθυνοι, τι κάνετε μωρέ;
Για τις παιδοεφηβικές συνειδήσεις, που κινδυνεύουν να συντριβούν μπρος στον όλεθρο που έρχεται. Για το ονόρε της νίκης και το χουνέρι, αν θέλετε, προς τον αντίπαλο των σαράντα λεπτών, που τείνουν να εξαφανιστούν.
Για το αίσθημα της υπεροχής, που αυξάνει τη λίμπιντο των νεαρών, αλλά και για την ανάγκη μέσα από τον ανταγωνισμό να γίνει καλύτερος άνθρωπος και αθλητής, ο άλφα ή ο βήτα, που επίσης θα γίνουν φτερό στον άνεμο.
Για την δόξα και την τιμημένη φανέλα, που ενδεχομένως αφανιστούν ως ιδεολογήματα και ως συμβολισμοί, αν δηλητηριαστούν οι παιδικές ψυχές με τις ψευτοαξίες και την πρόσκαιρη απόλαυση του καταραμένου κέρδους, που τάζουν κάποιοι.
Για το χαμόγελο του γονιού, που θα παγώσει, καθώς θα αμφιβάλλει κάθε φορά που θα βλέπει τον αθλητή-γιο του, να χάνει ή να κερδίζει την μπάλα, πολύ περισσότερο θα αμφιβάλλει για τις προσπάθειες του παιδιού της άλλης ομάδας, διότι το δικό του θα το θεωρεί «νομοτελειακά» καθαρό…
Για τους παράγοντες των συλλόγων και τους εφόρους, που ματώνουν -και δεν είναι όλοι λαμόγια- για να διατηρήσουν ζωντανή την παραγωγή στο ελληνικό μπάσκετ;
Για τους προπονητές, που σε αρκετές περιπτώσεις πρέπει και είναι παιδαγωγοί και δεν θα ξέρουν τι να διδάξουν στους ελληνόπαιδες;
Για τους διαιτητές, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κι αυτοί νέοι, και θα σφυρίζουν υπό την δαμόκλειο σπάθη της διαφοράς του σκορ, του αποτελέσματος και της κάθε σαχλής παραλλαγής κέρδους, που θα ανακαλύπτουν κάποιες εταιρίες…
Οι υπεύθυνοι, τι κάνετε μωρέ; Ξυπνήστε…
Οι φορείς του αθλήματος. Η Πολιτεία. Ο υπουργός Παιδείας και Αθλητισμού, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, με την διττή ιδιότητα που διαθέτει, έχει διπλή υποχρέωση να παρέμβει. Και ο Γιάννης Ιωαννίδης ως υφυπουργός θα πρέπει να παρέμβει και είμαστε σχεδόν πεπεισμένοι, ότι θα παρέμβει γνωρίζοντας τις ευαισθησίες του. Όλη η Βουλή και όλες οι Τομεάρχες Παιδείας και Αθλητισμού όλων των Κομμάτων πρέπει να παρέμβουν.
Οι υπεύθυνοι, τι κάνετε μωρέ;