Έτυχε να μη μπορέσω να παρακολουθήσω τηλεοπτικά το πρώτο ημίχρονο του αγώνα του Απόλλωνα με τον Ολυμπιακό στο κλειστό της Περιβόλας τη Δευτέρα αλλά στο αυτοκίνητο με συντρόφευσε η γνώριμη φωνή του “πατριάρχη” της Αχαϊκής δημοσιογραφίας Βασίλη Γεωργίου.
Η “Βέμπο” των μπασκετικών μεταδόσεων, μετέφερε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο σαν να μην πέρασε μία μέρα από τη μετάδοση του ΑΕΚ – Σλάβια 46 χρόνια πριν, τα τεκταινόμενα στον αγωνιστικό χώρο και για κάποια στιγμή, νοερά, μεταφέρθηκα μαζί του στο παρελθόν.
Τότε που τη φανέλα του Απόλλωνα φορούσαν ο “Νουρέγεφ” Κώστας Πετρόπουλος, ο “Ρουμάνος” Τζάκις, το “αμερικανάκι” Έντι Κατσαρός, ο μακαρίτης Πέτγουεϊ που “ή που θα τα βάνει, ή που δεν θα τα βάνει”, όπως έλεγε 24 χρόνια πριν ο Γεωργίου, ο Λιανός (πατέρας του νυν παίκτη της ομάδας), ο Κιτσούκαλης και ο καλός φίλος (ερασιτέχνης μαραθωνοδρόμος πλέον και περήφανος πατέρας τριών γιών) Μπιλ Μέλις.
Ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα πόσο πολύ (μου) είχε λείψει ο Απόλλων τα προηγούμενα χρόνια που βολόδερνε στην Α2. Ο Απόλλων που γνώρισα μέσα από τους παραπάνω και που τον έμαθε όλη η Ελλάδα μέσω του Μπακ Τζόνσον, του Έλστον Τέρνερ, του Γουέιν Γίαργουντ, του Τζον Πολ Σάσκι, του Ντέρεκ Χάμιλτον και άλλων σπουδαίων Αμερικανών που φόρεσαν τη συγκεκριμένη φανέλα.
Πόσο μου έλειψε η ατμόσφαιρα σε μία μπασκετική πόλη σαν την Πάτρα που ξέρει να εκτιμάει το όμορφο και το σημαντικό, που πλέον μέσω της νέας διοίκησης – εξυγίανσης της ομάδας έχει αναλάβει το δύσκολο έργο όχι απλά να “καθαρίσει” από τις αμαρτίες του παρελθόντος αλλά να δημιουργήσει ξανά τη μεγάλη ομάδα την οποία για να περάσει ακόμη και ο πάλαι ποτέ “αυτοκράτορας” Άρης, έπρεπε να φορέσει το καλύτερό του κοστούμι ο Γκάλης και ο Γιαννάκης.
Οι Πατρινοί, με το καλημέρα της επιστροφής τους στα μεγάλα σαλόνια έχουν κερδίσει ήδη το πρώτο στοίχημα. Αυτό της επιστροφής του κόσμου στο γήπεδο. Θυμάμαι, την τελευταία χρονιά του Απόλλωνα στην Α1 τον κόσμο να γυρίζει την πλάτη στην ομάδα λόγω κυρίως των οικονομικών προβλημάτων.
Φέτος, ο Απόλλων αποτελεί το παράδειγμα προς μίμηση για τις υπόλοιπες ομάδες και κυρίως τις επαρχίας. Ο ΚΑΟΔ με την επίσης σταθερή διοίκηση και το καθαρό ταμείο, ο Κολοσσός παρά τα φετινά του προβλήματα, η Καβάλα παρά τις αμαρτίες του παρελθόντος, δείχνουν μαζί με τον Απόλλωνα τον δρόμο στους επίδοξους μιμητές από τις Σέρρες, τη Λάρισα, την Τρίπολη ή όπου αλλού στη χώρα αγαπάνε το μπάσκετ.