Του Νικήτα Αυγουλή
10/11/2011
Ο Ολυμπιακός ως τώρα κερδίζει σπανίως στην Ευρωλίγκα.
Σίγουρα το πρόγραμμα δεν ήταν φιλικό για τη νέα ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς που
θα βολευόταν να παίζει πιο συχνά εντός έδρας μέχρι να βρει τα πατήματά της,
όμως και πάλι η εικόνα των “ερυθρολεύκων” σε καμία περίπτωση δεν
μπορεί να χαρακτηριστεί ελπιδοφόρα. Αυτό είναι και το χειρότερο μήνυμα από την
ως τώρα εικόνα της ομάδας του Πειραιά.
Δεν παίζει δηλαδή βάσει μιας
συγκεκριμένης φιλοσοφίας, που δεν βγαίνει επειδή είναι νωρίς, αλλά στηρίζεται
αποκλειστικά και μόνο σε έναν παίκτη, που το 2011 είναι αδύνατον να κουβαλήσει
σε υψηλό επίπεδο μια ομάδα στις πλάτες του. Αποδεδειγμένα πια όσο και καλός να
είναι ο Σπανούλης, ό,τι και να κάνει, όσο δημιουργικός, ή παραγωγικός να είναι, ο
Ολυμπιακός δεν είναι ανταγωνιστικός.
Η ήττα στην Μπιλμπάο ήταν λογικ,ή γιατί ήταν ξεκίνημα και
κανείς δεν περίμενε ο Ολυμπιακός μέσα από ένα τόσο άθλιο πρωτάθλημα να είναι
έτοιμος για νίκη στην Ισπανία. Ακολούθησε άλλη μια ήττα επί ισπανικού εδάφους,
κόντρα στην Κάχα Λαμποράλ, που επίσης πέρασε μαλακά, γιατί ο αντίπαλος είναι
ένας κλασικός ευρωπαϊκός σύλλογος ανέκαθεν υψηλού επιπέδου. Η ήττα όμως, από
την γερασμένη Καντού πρέπει να δημιουργεί έντονες ανησυχίες, κυρίως στον Ντούσαν
Ίβκοβιτς.
Οι “ερυθρόλευκοι” εκτός του Σπανούλη δεν έχουν
δημιουργία ούτε για πλάκα. Οι νεαροί γκαρντ (Σλούκας, Κατσίβελης και Μάντζαρης)
θεωρητικά εκπαιδεύονται για να δημιουργήσουν κάποια στιγμή στο μέλλον. Παρά τα
όσα καλά στοιχεία έχουν δείξει ως τώρα στο κομμάτι της δημιουργίας, δεν μπορούν
να κριθούν, γιατί πολύ απλά δεν λειτουργούν έτσι.
Ίσως ο Σλούκας με τη γεμάτη
του χρονιά πέρυσι στον Άρη να ήταν πιο έτοιμος για κάτι τέτοιο, όμως, ο Ίβκοβιτς
δείχνει να τον πιστεύει λιγότερο από τον Κατσίβελη και τον Μάντζαρη.
Σε αυτό το σημείο η ευθύνη είναι καθαρά της διοίκησης, αφού
ο Ίβκοβιτς σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε πρόσφατα αποκάλυψε ότι είχε
ζητήσει επίμονα έναν έμπειρο πόιντ γκαρντ και η διοίκηση αρνήθηκε να του τον
πάρει. Βεβαίως, λάθη έχει κάνει και ο προπονητής του Ολυμπιακού, ειδικά στο
παιχνίδι με την Καντού.
Ο Μάρκο Κέσελ πραγματοποίησε την πρώτη του καλή
εμφάνιση μετά από 15 μήνες παρουσίας στο λιμάνι και εξαιτίας μιας κακής άμυνας
ο Σέρβος τον έβγαλε από το παρκέ και τον ξέχασε στον πάγκο. Αυτόματα η αδύνατη
πλευρά του Ολυμπιακού στα πικ εν ρολ του Σπανούλη έγινε προβλέψιμη, αφού ο
Γκετσεβίτσιους πλην του σουτ δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτε άλλο.
Ο Χάινς αγωνίστηκε με πολύ σοβαρό πρόβλημα στον ώμο και για
40 λεπτά δεν πάτησε το παρκέ ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης, που βρισκόταν στην δωδεκάδα της
ομάδας. Με ποια λογική, λοιπόν, ο Γλυνιαδάκης έμεινε το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό,
αν ο προπονητής του προτιμά μπροστά από αυτόν ακόμα και τραυματίες;
Για μια
καλύτερη πορεία ο Ολυμπιακός πρέπει να αλλάξει πολλά και διάφορα στη φιλοσοφία
και το παιχνίδι του. Όπως π.χ. η μπάλα να πηγαίνει μόνο στον Σπανούλη όταν
καίει, γιατί μόνο αυτός αποδεδειγμένα μπορεί να βγάλει το φίδι από την τρύπα.
Μέχρι να μάθουν και οι υπόλοιποι καλό είναι απλά να πορεύονται δίπλα του.