Το τέλος έφτασε στο σίριαλ της παραμονή του Βαγγέλη Αγγέλου. Ο Έλληνας τεχνικός είπε το πολυπόθητο “ναι” στους ανθρώπους του Άρη κι έβαλε την υπογραφή του στο τριετές συμβόλαιο που το πρότειναν οι “κίτρινοι”. Σχεδόν ένα μήνα λοιπόν μετά την απολογιστική συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Αγγέλου και μετά από πολλά πάρε δώσε με τη διοίκηση της ομάδας, ο μεγάλος στόχος της διοίκησης που δεν ήταν άλλος από την παραμονή του, είχε αίσιο τέλος.
Για να γίνει αυτό έπρεπε να ξεπεραστούν αρκετές δυσκολίες, με μεγαλύτερη απ’ όλες το οικονομικό. Ο Αγγέλου ζητούσε 120 χιλιάδες ευρώ το χρόνο και μονοετές συμβόλαιο, ενώ ο Άρης του προσέφερε πολυετές με αποδοχές 70 χιλιάδων ευρώ τον πρώτο χρόνο. Παράλληλα υπήρξε έντονη φημολογία πως αυτή η μεγάλη διαφορά ήταν πρόφαση πίσω από την οποία κρυβόταν πρόταση από Τουρκία, με τον Αγγέλου να αναλαμβάνει θέση βοηθού του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Στην πορεία αναπτύχθηκε φημολογία και για τη θέση του πρώτου προπονητή στον Ολυμπιακό.
Κι όσο το θέμα του Άρη έμενε στάσιμο, τόσο οι φήμες φούντωναν, με τα ονόματα υποψηφίων να ακούγονται -και δικαίως- ολοένα και εντονότερα. Ο χρόνος όμως φάνηκε πως λειτουργούσε υπέρ του Άρη. Κι από την στιγμή που η διοίκηση αποφάσισε να μη θέσει χρονικά περιθώρια στον Αγγέλου, οι πιθανότητες να μείνει ο Έλληνας κόουτς μέρα με τη μέρα αυξάνονταν.
Ο Αγγέλου ουσιαστικά κέρδιζε χρόνο. Γνώριζε εξ αρχής πως στον Άρη επιθυμούσαν διακαώς την παραμονή του, αφού το έργο που έδειξε τους μήνες παραμονής του στη Θεσσαλονίκη ήταν τεράστιο. Τόσο με την αγωνιστική αλλαγή του “Αυτοκράτορα” προς το καλύτερο, όσο και με την ανάδειξη νέων παικτών όπως οι Βεζένκοφ και Μούρτος. Ο ίδιος όμως ήθελε να κάνει το βήμα παραπάνω και να βρει ένα πιο πλουσιοπάροχο συμβόλαιο σε ομάδα της Ελλάδας ή του εξωτερικού, η οποία παράλληλα θα του παρείχε καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ. Η Ούνιξ Καζάν επέλεξε τον Τρινκιέρι, ο Ολυμπιακός κρατά τον Μπαρτζώκα κι ο Ίβκοβιτς δεν πήγε ποτέ Τουρκία παρά τις όποιες φήμες. Με τις ημέρες να περνούν και τις πόρτες να κλείνουν η μία πίσω από την άλλη, ο Αγγέλου καταστάλαξε πως ο Άρης ήταν η καλύτερη επιλογή. Άλλωστε οι 70 χιλιάδες το χρόνο που του προσέφεραν οι “κίτρινοι”, με βάση τα περυσινά δεδομένα είναι το τρίτο υψηλότερο συμβόλαιο προπονητή στην Ελλάδα και σχεδόν διπλάσιο ποσό από αυτά που πήρε ο Σούλης Μαρκόπουλος στον ΠΑΟΚ (για να πάρει κανείς μια ιδέα περί νούμερων).
Μάλιστα ο ίδιος όχι απλά κατάφερε να πάρει ένα τέτοιο συμβόλαιο, αλλά πλέον αποτελεί τον απόλυτο άρχοντα της ομάδας. Οι διοικούντες τον εμπιστεύονται εν λευκώ και εισιτήριο σε αυτή την εμπιστοσύνη είναι η περυσινή σεζόν. Απόλυτη εμπιστοσύνη στις επιλογές παικτών, όπως και σε πολλά άλλα θέματα, αφού η εμπειρία του Αγγέλου σε σχέση με αυτή της διοίκησης δεν μπορεί ούτε καν να συγκριθεί.
Το ζητούμενο βέβαια για τη διοίκηση είναι να καταφέρει να διαχειριστεί αυτή την πρόταση. Κι αναφέρομαι στο ποσό που θα δώσει στον κόουτς. Οι 70 χιλιάδες ευρώ μπορεί να είναι κάτω από την αγοραστική αξία του Αγγέλου, αλλά για έναν Άρη που τη νέα σεζόν θα κληθεί να δώσει σχεδόν 600 χιλιάδες ευρώ -ήτοι όλα τα εγγυημένα του έσοδα- στις υποχρεώσεις του άρθρου 99 εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά, ένα τέτοιο ποσό για τον κόουτς ίσως κατά πολλούς να είναι απαγορευτικό. Παράλληλα υπάρχει και το θέμα τις διαχείρισης των ισορροπιών μέσα στην ίδια την ομάδα, αφού όπως όλα δείχνουν, το συμβόλαιο του Αγγέλου θα είναι το μεγαλύτερο στην ομάδα. Κάτι που ίσως να μη κάτσει καλά στους παίκτες. Ειδικά εάν τους ζητηθεί να μειώσουν τις αποδοχές τους.
Υ.Γ. Η ιστορία έχει αποδείξει πως η συγκέντρωση υπερβολικών εξουσιών σε ένα πρόσωπο δεν είχε καλή κατάληξη. Στον Άρη ρισκάρουν, αλλά φέτος το ρίσκο τους βγήκε σε καλό. Μακάρι να συμβεί το ίδιο και τα επόμενα χρόνια.