Επιτέλους… διπλή ελληνική επιτυχία! Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, ύστερα από τέσσερις εβδομάδες, κατάφεραν να φτάσουν πρώτοι στο «νήμα» των δικών τους αγώνων, και μάλιστα πραγματοποιώντας θριάμβους, με τους «ερυθρολεύκους» να υποτάσσουν μετά από ανατροπή την Χίμκι και τους «πράσινους» να δίνουν μια μεγάλη παράσταση στο κροατικό, και όχι μόνο, κοινό κόντρα στην Τσεντεβίτα. Ο πρώτος γύρος του Top-16 της Ευρωλίγκα, ωστόσο, φτάνει στο τέλος του και η ώρα να μετρηθούν οι δυνάμεις των «αιωνίων» εν όψει των επαναληπτικών αναμετρήσεων με τους αντιπάλους τους, πλησιάζει.
Ο Τζίμης Κουστένης, αναλύει στο Basketblog.gr τον τρόπο, με τον οποίο οι εκπρόσωποί μας στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, κατάφεραν όχι μόνο να ξεπεράσουν τα «εμπόδια» αυτής της εβδομάδας, αλλά και να το κάνουν με τρόπο πειστικό. Κάνει τις δικές του εκτιμήσεις για το ποια είναι η θέση τους, στον όμιλο όπου καθένας βρίσκεται, ενώ δεν παραλείπει να εκφράσει την αισιοδοξία του για το ότι η πρόκριση στα play-offs, εξαρτάται από τους ίδιους.
«Το παιχνίδι του Φαλήρου είχε δύο πρόσωπα, όπως και ο Ολυμπιακός. Στο πρώτο ημίχρονο, δεν έφτασε στα γνωστά του στάνταρ αμυντικά και επέτρεψε στην Χίμκι να επιβάλει το ρυθμό της, σκοράροντας σε πρωτεύοντα αιφνιδιασμό, ακόμη και μετά από καλάθι. Πολλά σουτ που μπήκαν ήταν ελεύθερα, είτε από την περιφέρεια είτε μέσα από τη γραμμή των 6.75, ενώ οι Ρώσοι κυκλοφορούσαν σωστά την μπάλα, με αποτέλεσμα να ελέγχουν το τέμπο του παιχνιδιού. Σε εκείνο το διάστημα, λοιπόν, οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατάφεραν να αντιπαρατάξουν κάποια από τα στοιχεία που τους διακρίνουν, με συνέπεια να φτάσουμε στο τρίτο δεκάλεπτο, όπου μία φύσει αμυντική πεντάδα, με Χάκετ, Στρόμπερι, Όντομ, Πρίντεζη και Χάντερ, με τον Παπαπέτρου να δίνει ανάσες στους ψηλούς, έσφιξαν την άμυνά τους και υποκατέστησαν το παιχνίδι που στην αρχή δεν είχαν στη ρακέτα, με τον Χάκετ και τον Παπαπέτρου. Με αυτόν τον τρόπο, κατάφεραν να σκοράρουν, να φθείρουν παίκτες όπως ο Σβεντ και να μη δώσουν στην αντίπαλό τους τη δυνατότητα να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο. Κάπως έτσι ισορρόπησε το ματς και με μερικές τρομερές ενέργειες του Πρίντεζη, πήρε τα ηνία. Ο Ολυμπιακός συνέχισε με τον ίδιο ρυθμό και στην τέταρτη περίοδο και έφτασε στην νίκη, παίρνοντας μάλιστα μια διαφορά αρκετά ικανοποιητική, με βάση τη συνολική εικόνα του αγώνα. Κορυφαίος των νικητών, ήταν ασφαλώς ο Πρίντεζης που ήταν και ο μόνος που κρατούσε την ομάδα του επαφή με το σκορ, όταν πελαγοδρομούσε στο πρώτο μέρος, ενώ εξαιρετικοί ήταν οι Χάκετ, Στρόμπερι και Όντομ με την ενέργεια που έδωσαν μαζί στην άμυνα.
Ήταν, λοιπόν, μια νίκη ουσίας για τον Ολυμπιακό, ο οποίος θα είχε σημαντικά προβλήματα να έχανε τέταρτο συνεχόμενο παιχνίδι και δεύτερο στην έδρα του. Όλα αυτά, σε έναν όμιλο όπου σημείωσε αποτελέσμα που αρχίζουν να διαγράφονται με τις ήττες άλλων μεγάλων ομάδων, όπως η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα, αν και πλην της Ζαλγκίρις που εκτός της νίκης επί του Ολυμπιακού δεν έχει να επιδείξει κάτι, πρόκειται για ένα γκρουπ ανοικτό. Έχουμε ένα σύνολο επτά ομάδων που δείχνουν ότι μπορούν να διεκδικήσουν την είσοδό τους στην τετράδα, η οποία οδηγεί στην πρόκριση. Η Χίμκι, όπως την είδα στον αγώνα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, είναι μια πολύ ποιοτική ομάδα, αλλά μάλλον χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία όταν δε βρίσκει το ρυθμό που της αρέσει, με τον Ράις κυρίως να δίνει το έναυσμα στους υπολοίπους. Γι’ αυτό και στο τέλος παραδόθηκε άνευ όρων, χωρίς να δείξει σημάδια αντίδρασης.
Ο Παναθηναϊκός έκανε την πιο πειστική του εκτός έδρας εμφάνιση την πιο κατάλληλη στιγμή. Με κύριο όπλο την περιφερειακή του άμυνα, απέναντι σε μία ομάδα που δεν είναι πρώτης ταχύτητας, αλλά έπαιζε στην έδρα της και είναι ιδιαίτερα μαχητική αν της δώσει ελπίδες, να την περιορίσει και να βγάλει πολλή ενέργεια στο παρκέ. Εν συνεχεία στην επίθεση, είχε ως ενορχηστρωτή τον Καλάθη και εκτελεστή τον Ραντούλιτσα, με τους «πράσινους» να εκμεταλλεύονται παράλληλα στο έπακρο τις απουσίες των Ζόριτς και Μπάμπιτς. Ο Ραντούλιτσα, ειδικά, δεν είχε αντίπαλο και στην άμυνα είναι αξιοσημείωτο ότι έβγαλε επίσης αρκετή ενέργεια. Η νίκη του Παναθηναϊκού, είχε επίσης ουσία και ήταν εμφατική, φανερώνοντας ότι έχει τα στοιχεία που χρειάζονται, για να πάρει αυτό που θέλει στις εκτός έδρας αποστολές του.
Στο δικό του όμιλο, βέβαια, τα πράγματα είναι πιο συγκεκριμένα, με την Φενέρμπαχτσε να είναι αδιαφιλονίκητο φαβορί και τη Λοκομοτίβ Κουμπάν να συνεχίζει να εντυπωσιάζει. Αυτές οι δύο ομάδες μοιάζει να ξεχωρίζουν και, ύστερα, ο Παναθηναϊκός, η Εφές, ο Ερυθρός Αστέρας και η Μάλαγα θα παλέψουν μάλλον για τις επόμενες δύο θέσεις, με το ματς μεταξύ της ομάδας του Τζόρτζεβιτς και της Εφές την επόμενη εβδομάδα, να είναι κομβικής σημασίας. Θα έλεγα, πως ο Παναθηναϊκός αρχίζει να παρουσιάζει σημάδια ανάκαμψης, μετά από ένα σημαντικό διάστημα αμφισβήτησής του, ενώ ο Ραντούλιτσα ίσως να έδωσε τις δικές του απαντήσεις σε όσους μιλούν συνέχεια για αθλητικά σέντερ. Δε διαφωνώ στη λογική, με την οποία ίσως να έπρεπε να αποκτηθεί αυτός ο παίκτης, αλλά ο Ραντούλιτσα μας αποδεικνύει ότι πάντα χρειάζεται κι ένας που να ξέρει μπάσκετ. Κι όλα αυτά, με τον Διαμαντίδη να μην είναι απόλυτα έτοιμος να πατήσει καλά στο παρκέ, ύστερα από το μικρό τραυματισμό που είχε υποστεί.
Νομίζω, ότι και οι δύο ελληνικές ομάδες βρίσκονται σε σωστό δρόμο, και το σίγουρο είναι πως κρατούν την τύχη στα χέρια τους. Έχουν σίγουρα από μία ήττα να ρεφάρουν και αναφέρομαι, αφενός στην εντός έδρας ήττα του Παναθηναϊκού από τον Ερυθρό Αστέρα, αφετέρου στην ήττα του Ολυμπιακού από τη Ζαλγκίρις, με τον αστερίσκο της Μπάμπεργκ, η οποία είναι μια ομάδα υπολογίσιμη που μπορεί να έκανε ζημιά στο ΣΕΦ, αλλά δείχνει ότι θα παλέψει μέχρι τέλους. Αν βρουν αυτή την νίκη, τους ανοίγει ο δρόμος για τα play-offs».