Μπορεί ο Παναθηναϊκός να μην έκανε το ξεκίνημα του Τελ Αβίβ, όμως μέχρι το 17 λεπτό έλεγχε το παιχνίδι με το σκορ να είναι στο 32-35. Τελικά το ημίχρονο βρήκε την Ρεάλ μπροστά με 10 πόντους. Από εκείνο το σημείο και μέχρι το τέλος του αγώνα, ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, να είναι ανταγωνιστικός, σε βαθμό που να του επέτρεπε να διεκδικήσει τη νίκη.
Οι δύο προπονητές ήταν απολύτως λογικό να προσπαθήσουν να ελέγξουν τον ρυθμό, τα ριμπάουντ και να περιορίσουν την δημιουργία ο ένας του άλλου.
Στα τρία βασικά κομμάτια του επιθετικού πλάνου της Ρεάλ εκτός του αιφνιδιασμού, pick n roll , off ball screen και pin down, ο Παναθηναϊκός επέλεξε να παίξει ως εξής:
1) pick n roll. Θέλοντας να περιορίσει την δημιουργία του Καμπάτσο προσπάθησε να βγάζει δυναμικά με άμυνα (hedge out) τους ψηλούς του. Σ´ αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλο πρόβλημα και ειδικά στο κεντρικό pick n roll της Ρεάλ, εάν εξαιρέσει κανείς το πρώτο 5 λεπτό, όπου ο Καμπάτσο ήταν εκτός ρυθμού. Το σημαντικό στο παιχνίδι δεν είναι τι έχεις επιλέξει να παίξεις, αλλά πως το παίζεις. Οι παίχτες του Παναθηναϊκού δεν μπόρεσαν να βάλουν ούτε το σώμα τους, ούτε τα χέρια τους σωστά στην γραμμή της πάσας, με αποτέλεσμα η Ρεάλ να σπάει εύκολα είτε με drive είτε με πάσα την δυναμική έξοδο των ψηλών του Παναθηναϊκού και κυρίως του Παπαγιάννη. Αυτό δημιούργησε και ένα επιπλέον πρόβλημα ανισορροπίας στην άμυνα, αφού η ικανότητα των παιχτών της Ρεάλ στις γρήγορες περιστροφές της μπάλας έδωσε ξεμαρκάριστα σούτ μιας και βρίσκονταν με παίχτη παραπάνω έστω και για λίγο. Η αργές επιστροφές των ψηλών στην ρακέτα μετά το hedge out έδωσαν την δυνατότητα στον Ταβάρες κυρίως να πάρει θέση κοντά στο καλάθι και να μαζέψει 8 επιθετικά ριμπάουντ που στην πλειοψηφία τους μετατράπηκαν σε εύστοχα σουτ δύο και τριών πόντων.
2) Off ball screen. Στα σκριν μακριά από την μπάλα και ειδικά στο μαρκάρισμα των Φερνάντες και Κοζέρ οι παίκτες του Παναθηναϊκού προσπάθησαν να περάσουν σκιά μαζί τους ώστε να μην βρουν εύκολα σουτ. Σε γενικές γραμμές μπόρεσαν να σταματήσουν τους σουτέρ της Ρεάλ, αλλά η ποιότητα τους είναι τέτοια που σε κομβικά σημεία του αγώνα έβαλαν μεγάλα σουτ ακόμα και με κολλημένους τους αμυντικούς του Παναθηναϊκού επάνω τους.
3) Pin down. Η Ρεάλ σε πολλές επιθέσεις δίνει Pin down screen του Ταβάρες στον Ράντολφ δηλαδή του 5 με τον 4. Ο Παναθηναϊκός σε αυτή την επιθετική συνεργασία της Ρεάλ δέχτηκε εύκολα σουτ σχετικά από τον Ράντολφ, είτε από το μαρκάρισμα του Τόμας είτε του Μήτογλου. Προφανώς ήταν επιλογή να μην γίνει αλλαγή στο σκριν για να μην υπάρξει miss match με τον Ταβάρες κοντά στο καλάθι. Πιστεύω ότι ίσως θα μπορούσε να παίξει με αλλαγές ο Παναθηναϊκός σε αυτό το σκριν και να ρισκάρει, μιας και ο Ράντολφ βρίσκει καλό ρυθμό από αυτή την επιθετική συνεργασία της Ρεάλ.
Η εξαιρετική επίσης κυκλοφορία (flow) της Ρεάλ στην επίθεση και η κυριαρχία του Ταβάρες μπρος πίσω ήταν πολύ βασικά στοιχεία για την επικράτησης της βασίλισσας. Η Ρεάλ σε αντίθεση με τον Παναθηναικό στην άμυνα pick n roll άφηνε τον Ταβάρες κυρίως πίσω, παίζοντας 2 εναντίον 2. Ο τεράστιος όγκος του Ταβάρες σε συνδυασμό με τις σωστές αποστάσεις, μεταξύ του παίχτη του και της βοήθειας στα γκαρντ των πράσινων, δημιούργησε προβλήματα στον Καλάθη κυρίως, και τον οδήγησε σε κακές επιλογές. Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού είχε την ευκαιρία των ελεύθερων σουτ και ειδικά των τριών πόντων, αλλά βρέθηκε σε κακή βραδιά. Η Ρεάλ έδωσε μεγάλη έμφαση επίσης στο μαρκάρισμα του Τόμας και κατάφερε να τον βγάλει επιθετικά εκτός αγώνα. Έτσι ο Παναθηναϊκός έχασε μεγάλο μέρος του σκορ του, αφού ο Τόμας με τον Φριντέτ είναι σημαντικά επιθετικά όπλα της ομάδας.
Η διαφορά της ποιότητας της Ρεάλ είναι πολύ μεγάλη, εάν αναλογιστεί κανείς ότι απουσίαζαν οι Γιούλ, Κάρολ και Ρέγες. Η Ρεάλ είχε την ποιότητα να ανοίξει περισσότερο το rotation, και να πάρει ουσιαστική βοήθεια με ευδιάκριτους ρόλους, από παίκτες όπως ο Τόμπκινς και ο Μίκι που αγωνίστηκαν από 3 έως 10 λεπτά. Ο Λαπροβίτολα ας πούμε που αντικατέστησε τον Καμπάτσο (λόγω των 2 φάουλ που έξυπνα στόχευσε ο Παναθηναϊκός) ήταν καταπληκτικός παίζοντας μόνο 14 λεπτά.
Σε αντίθεση με την Ρεάλ ο Παναθηναϊκός από τους παίχτες που αγωνίστηκαν από 3 έως 10 λεπτά δεν πήρε απολύτως τίποτα. Η Ρεάλ με 90 κατοχές πετύχαινε 0,97 πόντους ανά κατοχή, ενώ ο Παναθηναϊκός με 84 κατοχές πετύχαινε 0,89 πόντους ανά κατοχή. Ο στόχος του Παναθηναϊκού λογικά ήταν μία νίκη οπωσδήποτε στα τρία παιχνίδια με Ρεάλ, Αρμάνι, ΤΣΣΚΑ. Εάν θα μπορούσε να διαλέξει νίκη νομίζω θα διάλεγε αυτή της Αρμάνι. Αυτό το παιχνίδι είναι το σημαντικό και γι’ αυτό θα πρέπει να προετοιμαστεί ο Παναθηναϊκός.