The King and the Land are One

Στην ταινία Excalibur η συγκεκριμένη λακωνική φράση χρησιμοποιείται για να δείξει ότι η ευημερία του βασιλιά είναι ταυτόσημη με την ευημερία της χώρας ή πιο απλά “the king and the land are one“. Το παρακάτω κλιπ είναι από την καλύτερη μεταφορά του μύθου του Βασιλιά Αρθούρου (1981), για να μπείτε στο “πνεύμα” της συγκεκριμένης φράσης.

Φράση την οποία θέλουμε να εξετάσουμε υπό μορφή ερωτήματος με αφορμή την περίπτωση του Διαμαντίδη και του Παναθηναϊκού. Είναι ο βασιλιάς και η χώρα ένα ή καλύτερα υποφέρει ο Παναθηναϊκός από την επιδημία των λαθών λόγω του βασιλιά του ή συμβαίνει το αντίθετο.

Ας δούμε πρώτα την σχετική κατάταξη των παικτών με τα περισσότερα λάθη συνολικά στην Euroleague. Για να έχουμε και έναν συσχετισμό παραθέτουμε τα αντίστοιχα στατιστικά λαθών και για τους τρεις μεγάλους guards του ελληνικού μπάσκετ την τελευταία δεκαετία (Διαμαντίδης – Σπανούλης – Παπαλουκάς) ώστε να υπάρχει και μέτρο σύγκρισης. Όπως φαίνεται από τον σχετικό πίνακα και τρεις είναι μέσα στην πρώτη δεκάδα.

Ας δούμε τώρα την κατάταξη ανά 40 λεπτά. Σε αυτόν τον πίνακα ο Διαμαντίδης είναι στην 87η θέση της κατάταξης πράγμα που σημαίνει ότι σε σχέση με τα 40 λεπτά ο συγκεκριμένος παίκτης είναι πολύ χαμηλότερα στα λάθη που κάνει σε κάθε αγώνα. Ο Παπαλουκάς είναι στην 75η.

Και αν πάμε στο πίνακα με τον μέσο όρο λαθών (δηλαδή ανά αγώνα) θα τον βρούμε πάλι χαμηλά στην 24η θέση με μέσο όρο 2.39 λάθη. Ακόμα χαμηλότερα ο Παπαλουκάς στην 117η θέση. Αντίθετα ο Σπανούλης είναι στην δεύτερη θέση.

Είναι πολύ σημαντικό να εξετάσουμε και το USG% του Διαμαντίδη (αλλά και των άλλων δύο Ελλήνων παικτών) για λόγους σύγκρισης για να κατανοήσουμε πόσες επιθέσεις διαχειρίζεται ο καθένας για να έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα. Το USG% είναι ο υπολογισμός του ποσοστού των κατοχών που χρησιμοποιεί ένας παίκτης όταν είναι μέσα στο γήπεδο. Προσέξτε γιατί δεν είναι το ίδιο με τις φάσεις που τελειώνουν στα χέρια ενός παίκτη όταν παίζει γιατί δεν συνυπολογίζονται οι ασίστ. Αντίθετα ο τύπος του FIN/G περιλαμβάνει και τις ασίστ.

Ξεκάθαρα ο Σπανούλης υπερτερεί στο ποσοστό του USG% οπότε υπάρχει η μια εξήγηση για τα νούμερα στους πίνακες.

Ας δούμε τώρα τα λάθη σε ποσοστό των δύο παικτών και των ομάδων τους από την περίοδο 2009-10. Την περίοδο 2009-10 σημειωτέον στην ομάδα των “πρασίνων” έπαιζαν μαζί οι Διαμαντίδης και Σπανούλης. Μετά την μεταγραφή του Σπανούλη στον Ολυμπιακό το ΤΟ% των δύο παικτών σε σχέση με τις ομάδες του σε κάθε περίοδο μπορείτε να τα δείτε στον παρακάτω πίνακα.

Όπως και συνολικά

Υπάρχουν πολλά ακόμα στατιστικά που μπορούμε να παραθέσουμε για να δούμε αν τελικά ο Διαμαντίδης και ο Παναθηναϊκός είναι το ίδιο. Προφανώς υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο αλλά η φετινή εκτίναξη του “πρασίνων” στα λάθη έχει να κάνει και με τα λάθη των υπολοίπων παικτών που είναι και αυτά ανεβασμένα.

Οι λόγοι των λαθών του Διαμαντίδη

• Για τον Διαμαντίδη ατομικά η εξήγηση βρίσκεται σε μια σειρά από λόγους. Το 2009-10 ο guard του Παναθηναϊκού έπαιζε 32.2, το 2010-11 30.8, το 2011-12 30.2 και εφέτος ανέβηκε στα 33.7(!). Κάθε χρόνος που προστίθεται είναι λογικό να αφήνει τα σημάδια του στον ήδη επιβαρυμένο παίκτη. Η αύξηση του χρόνου συμμετοχής στα 33 είναι σίγουρα μεγάλο πρόβλημα.

• Όλα αυτά συνεισφέροντας σχεδόν σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού επιθετικά αλλά και αμυντικά όπου παραμένει ένας υψηλού επιπέδου αμυντικός. Λίγοι παίκτες στον θεσμό της Euroleague έχουν κουβαλήσει τόσο φορτίο σε επίθεση και άμυνα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα όσο ο Διαμαντίδης. Στο πίνακα παρακάτω έχουμε την πλήρη στατιστική απεικόνιση του παίκτη για του λόγου το αληθές για την φετινή περίοδο.

• Όλοι οι παίκτες με τους οποίους έπαιζε το pick and roll ο αρχηγός των “πρασίνων” αποτελούν παρελθόν και είναι λογικό να έχει χαθεί η χημεία που είχε για παράδειγμα με τον Batiste. Με τον Lasme είναι σίγουρο ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση σε αντίθεση με τον Armstrong, που αποτελεί και παρελθόν.

• Οι νέοι παίκτες δίπλα του σίγουρα χρειάζονται χρόνο για να βρουν αυτοματισμούς και η διστακτικότητα είναι πάντα εχθρός για τις σωστές επιλογές.

Οι λόγοι των υπόλοιπων

• Η προσθήκη του Σχορτσιανίτη που είναι και αυτός παίκτης που προσθέτει λάθη συνήθως στις ομάδες που αγωνίζεται είναι ένας λόγος. Εφέτος είναι στα 3.0 ανά αγώνα.

• Η χημεία και οι αυτοματισμοί που αναφέραμε για τον Διαμαντίδη ατομικά ισχύουν και για τους υπόλοιπους παίκτες του τριφυλλιού, πράγμα λογικά για μια νέα ομάδα τόσο σε παίκτες αλλά και προπονητικό επιτελείο.

Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι αυτά τα λάθη τα κάνει ενώ είναι ομάδα που δεν έχει και τον γρηγορότερο αριθμό κατοχών. Με 72.3 κατοχών (οριακά κάτω από τον μέσο όρο της λίγκας), έχει TO% 23.7 (πρώτος στα λάθη στην Euroleague), πράγμα που του στοιχίζει πολύ. Εξισορροπεί την κατάσταση αφού είναι καλός σε άλλους τομείς όπως με τα ριμπάουντ (τα επιθετικά κυρίως) όπου έχει 35.8 και είναι τρίτος πίσω μόνο από την Zalgiris και την Real. Αν με την πάροδο του χρόνου μειώσει τα λάθη του θα έχει σαφώς καλύτερη εικόνα. Το ίδιο ισχύει και για τον Διαμαντίδη.

Σημαντικό εδώ είναι να δούμε και την διαφορά του ποσοστού λαθών υπέρ και κατά σε ομαδικό επίπεδο για να καταλάβουμε το πρόβλημα. Για τον Παναθηναϊκό είναι 23.7 το ποσοστό του για τα λάθη που κάνει σε αντίθεση με το 16.3 που υποχρεώνει τους αντιπάλους του. Πράγμα που σημαίνει ότι είναι στο μείον -7.4.

Σε όλα αυτά μεγάλη σημασία έχει και η δυναμικότητα των αντιπάλων και εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι οι όμιλοι των δύο ελληνικών ομάδων είναι οι πιο ισχυροί. Επίσης όσο “δένουν” οι ομάδες πιθανότατα να έχουμε βελτίωση πράγμα που ευχόμαστε. Πάντως τα πράγματα δείχνουν ότι όταν υποφέρει ο “βασιλιάς” τότε συνήθως υποφέρει και η χώρα. Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού βάζουν το χεράκι τους και οι αντιβασιλείς.