Του Γιώργου Αδαμόπουλου
18/04/2012

Η μεγαλύτερη φοβία των αθλητών είναι ο τραυματισμός. Κάτι που (συνήθως) “πονάει” και τις ομάδες, αν χάσουν έναν παίκτη-σταρ τους. Μονάχα που στη Νέα Υόρκη φαίνεται πως υπάρχει και μία άλλη -και ίσως μεγαλύτερη- ανησυχία. Όπως το να… γυρίζουν οι παίκτες που χρειάστηκε να απουσιάσουν για λίγο από το παρκέ!

Οι Νικς το βίωσαν όταν μετά την προσωρινή απώλεια του Καρμέλο Άντονι, στα μέσα Γενάρη, είδαν τον Τζέρεμι Λιν να γίνεται ο απρόσμενος ήρωάς τους και να τους οδηγεί σε συνεχόμενες νίκες.

Ωστόσο, όταν ο “Melo” γύρισε, η ομάδα του “Μεγάλου Μήλου“, σε συνδυασμό βεβαίως με το άσχημο κλίμα για τον πρώην πια κόουτς, Μάικ Ντ’Αντόνι, δεν είχε τον ίδιο ρυθμό, επιβεβαιώνοντας όσους πίστευαν ότι οι Άντονι-Λιν κατά πρώτο λόγο και ο Στάνταμαϊρ κατά δεύτερο δεν θα καταφέρουν να συνεργαστούν.

Ο Ντ’Αντόνι ωθήθηκε σε παραίτηση, ο Μάικ Γούντσον χρίστηκε υπηρεσιακός τεχνικός και η Νέα Υόρκη φάνηκε να βρίσκει καλύτερη ισορροπία, αφού ο νέος προπονητής προτίμησε να αφαιρέσει πολλές επιθετικές αρμοδιότητες από τον Λιν και να βάλει στην “εμπροσθοφυλακή” τους Καρμέλο και Αμάρ’ε.

Μέχρι που η ατυχία ξαναχτύπησε την πόρτα των αποδυτηρίων στο “Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντερν“, μετά τα μέσα Μαρτίου. Ο Λιν υποβλήθηκε σε επέμβαση στο γόνατο και αναμένεται να επιστρέψει μόνο αν η ομάδα του προκριθεί στον 2ο γύρο των πλέι-οφς. Ενώ ο Στάνταμαϊρ έμεινε εκτός με ενοχλήσεις στη μέση. Κατάσταση που προβλημάτισε τους ανθρώπους των Νικς, ακόμη και για συμμετοχή στα πλέι-οφς… Ο Άντονι, όμως, είχε άλλη άποψη.

Ο Αμερικανός φόργουορντ πήρε την ομάδα του στις πλάτες του και την οδήγησε εκ του ασφαλούς στην 7η θέση της Ανατολής, όμως η σπουδαία νίκη της Τρίτης (17/4) επί των Σέλτικς έφερε μαντάτα που προκάλεσαν ανάμεικτα συναισθήματα.

Ο κόουτς Γούντσον ανακοίνωσε πως ο Αμάρ’ε Στάνταμαϊρ πιθανότατα θα επιστρέψει την Παρασκευή στο Κλίβελαντ και ο πάντα απαιτητικός και επικριτικός Τύπος της πόλης άρχισε τις απορίες. “Θα επηρεάσει αρνητικά η παρουσία του την ομάδα;”, ήταν η ερώτηση που συμπυκνώνει τις έγνοιες των φαν των Νικς, καθώς χωρίς τον πρώην σταρ των Σανς, ο Άντονι είχε 30,1π.-7,4ριμπ. μ.ο. και 5 αγώνες με +30π., παίζοντας σε θέση «4»!

Ο “Melo” έγινε από τις 24 Μαρτίου πάουερ φόργουορντ, αφού ο προπονητής του εμπνεύστηκε μία 5αδα με δύο πόιντ-γκαρντ, όπως οι Μπαρόν Ντέιβις και ο ρούκι Ιμάν Σάμπερτ, “μεταθέτοντας” τον Φιλντς στο “3” και τον Καρμέλο δίπλα στον βασικό σέντερ, Τάισον Τσάντλερ.

Ο Άντονι ανταποκρίθηκε όχι τόσο γιατί “βολεύτηκε” στη θέση “4” (ίσα-ίσα που συνήθως είχε πρόβλημα στην άμυνα με βαρύτερους ή ψηλότερους παίκτες) αλλά γιατί απόλαυσε την πρωτοκαθεδρία στην επίθεση. Η απλή λογική αναφέρει πως η Νέα Υόρκη θα χρειαστεί κάθε σταρ της για να έχει φιλοδοξίες στα πλέι-οφς. Εκεί που θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει από τον 1ο γύρο είτε τους Μπουλς είτε τους Χιτ.

Όμως στην αμερικανική μητρόπολη δεν υπάρχει συχνά ίχνος λογικής. Μία λύση που ενδεχομένως να σκέφτεται ο κόουτς Γούντσον είναι να φέρνει τον Αμάρ’έ από τον πάγκο, ώστε να μην αλλάξει το “κοντό” σχήμα που επέλεξε και έφερε ως τώρα αποτέλεσμα. Αλλά και να έχει έναν σούπερ-παίκτη στην λεγόμενη “2nd Unit” (=”2η μονάδα”) του, μαζί με τον παρορμητικό αλλά συχνά αποτελεσματικό Τζέι-Αρ Σμιθ και τον ανεβασμένο (και κορυφαίο σουτέρ τριών πόντων φέτος, με 47,2%) Στιβ Νόβακ.

Πιο πιθανή λύση μοιάζει η κοινή λογική εξόδου του Σάμπερτ από την 5αδα, προκειμένου να παίξει ο Στάνταμαϊρ στο “4” και η επιστροφή των “Melo”-Φιλντς στην φυσική τους θέση. Το μεγάλο ερώτημα, όμως, είναι τι θα επιλέξει ο Γούντσον. Να μην δυσαρεστήσει τον δεύτερο σταρ του και να τον επαναφέρει στην βασική 5αδα;

Να διατηρήσει την ταχύτητα που έχει η τωρινή ομάδα, κάτι που θα χρειαστεί κόντρα σε Σικάγο ή Μαϊάμι; Ή να επιλέξει και τον Αμάρ’έ, προκειμένου να “χτυπήσει” τον έναν από τους δύο αντιπάλους του στο  1ο γύρο με την “βρώμικη”  δουλειά του Τσάντλερ και την ποιότητα του Στάνταμαϊρ στο “4”, απέναντι σε Νοά-Μπούζερ ή Τζόελ Άντονι-Μπος; Απάντηση σε λίγες μέρες.