Του Γιώργου Αδαμόπουλου
04/09/2011
Ενδεχομένως να με αποκαλέσετε (αφ)αιρετικό που αν και αμετανόητος θαυμαστής του ΝΒΑ, δεν τρελαίνομαι με την πιθανή προσωρινή (;) μετακίνηση του Κόρεϊ Μαγκέτι στον ΠΑΟΚ. Επιπλέον, ίσως θεωρήσετε άκαιρο -και ελαφρώς αντιφατικό- ότι θεωρώ την επίσκεψή του στην Θεσσαλονίκη το “πορτοκαλί” γεγονός της εβδομάδας, εν μέσω Ευρωμπάσκετ.
Απλώς, το τουρνουά της Λιθουανίας θα αποκτήσει ενδιαφέρον μετά το ταξίδι των ομάδων στο Βίλνιους, για την 2η φάση και φυσικά στην κατάληξη στο Κάουνας, για τα “χιαστί” ματς.
Αν και σαν μεγάλος φαν του ΝΒΑ προφανώς θα περίμενε κανείς να ενθουσιαστώ με την προσπάθεια του ΠΑΟΚ να υπογράψει τον Μαγκέτι, προτιμώ να διατηρώ τον ρομαντισμό μου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και επιμένω ότι οι καλύτεροι παίκτες, έστω και στην… “μεσαία” τάξη των οποίων ανήκει ο διακαής πόθος του “δικέφαλου“, ανήκουν στο αμερικανικό πρωτάθλημα. Κυρίως, όταν η συμφωνία μπορεί να διαρκέσει μόνο μερικές εβδομάδες, σε περίπτωση που αρθεί το λοκ-άουτ και υποχρεωθεί να επιστρέψει στις ΗΠΑ.
Ομολογώ πως δεν μπορώ παρά να είμαι προβληματισμένος που παίκτες αυτού του βεληνεκούς (και απολαβών, καθώς ο Μαγκέτι θα λάβει περισσότερα από 10εκατ.δολ. την επόμενη χρονιά!) σκέφτονται ακόμη και σαν μικρή πιθανότητα να παίξουν σε πρωταθλήματα και ομάδες με αβέβαιη βάση και δομές.
Ο απόφοιτος του Ντιούκ, πάντως, είναι ένας άνθρωπος που εμπιστεύεται το ένστικτό του και δεν περιορίζει σχεδόν ποτέ τον αυθορμητισμό του. Κάτι που αποδείχθηκε και στην συμπεριφορά του από τη στιγμή που βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, επειδή πάνω απ’ όλα είναι επαγγελματίας, οι σύμβουλοί του ξεκίνησαν άμεσα κουβέντες περί μάρκετινγκ, έστω κι αν υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να μην φορέσει ποτέ την φανέλα του ΠΑΟΚ.
Η πιθανή μετεγγραφή του στον “Δικέφαλο” θα είναι σαφώς μία από τις σπουδαιότερες μετακινήσεις από το ΝΒΑ στην Ευρώπη. Όμως το δεδομένο του λοκ-άουτ δεν αφήνει περιθώρια ενθουσιασμού. Δεν είναι τυχαίο πως οι δύο πλουσιότερες ελληνικές ομάδες, ακόμη κι αν έριξαν αισθητά το μπάτζετ τους, δεν μπήκαν στην διαδικασία να ρωτήσουν ούτε φιλολογικά για σταρ του ΝΒΑ που δεσμεύονται με συμβόλαια.
Γνωρίζοντας ότι μπορούν να τους χάσουν σε ανύποπτο χρόνο μέσα στη χρονιά. Και δεν είναι δυνατόν να “επενδύσουν” σε χρήμα και “χτίσιμο” του ρόστερ πάνω σε κάποιον που μπορεί να τους αποχαιρετήσει ξαφνικά ένα βράδυ, για να επιστρέψει στην πατρίδα του και να παίξει στο ΝΒΑ.
Καταλαβαίνω την διάθεση των ανθρώπων της ομάδας της Θεσσαλονίκης να ενισχυθούν όσο το δυνατόν περισσότερο για τα προκριματικά της Ευρωλίγκα. Όμως εκτός από το σαφέστατο οικονομικό κέρδος μίας πρόκρισης στους ομίλους, δεν θα υπάρχει αγωνιστικό όφελος αν ο Μαγκέτι τους πει ξάφνου πως αποχωρεί για τις Η.Π.Α..
Αλλά στην Ελλάδα έχουμε μάθει, καλώς ή (φυσικά) κακώς στην προχειρότητα. Στην πρόσκαιρη επιδίωξη και φιλοδοξία. Άλλωστε, δεν μπορεί κανείς εδώ και χρόνια να περηφανεύεται πως το πρωτάθλημα της χώρας είναι ανταγωνιστικό και αξιόπιστο.
Σε αντίθεση με τους Κινέζους, που μπορεί να έχασαν την ευκαιρία να δουν για μερικές μέρες στην λίγκα τους αστέρες όπως οι Κόμπι Μπράιαντ, Καρμέλο Άντονι, Κρις Πολ κ.α., όμως προτίμησαν την αξιοπρέπειά τους. Και η ομοσπονδία τους απαγόρευσε πρόσφατα στις ομάδες να αποκτήσουν παίκτες από το ΝΒΑ που έχουν συμβόλαιο και θα χρειαστεί να αποχωρήσουν, όταν ολοκληρωθεί το λοκ-άουτ.
Οι τεχνοκράτες Ασιάτες σκέφτηκαν περισσότερο την μακροπρόθεσμη εξέλιξη του πρωταθλήματός τους. Οι, συχνά λαοπλάνοι, Έλληνες δεν βλέπουν τίποτε άλλο από το βραχυπρόθεσμο όφελος…