Του Γιώργου Αδαμόπουλου
28/09/2011
Οι παρακάτω λέξεις δεν έχουν σκοπό να γίνουν μάθημα γραμματικής ή ορθογραφίας. Αλλά μάθημα αυτογνωσίας του ελληνικού μπάσκετ και της ελληνικής παιδείας(;). Το λεξικό αναφέρει πως “ιεροσυλία είναι η αντιμετώπιση ιερού χώρου, προσώπου ή αντικειμένου δίχως σεβασμό”. Και είναι μία λέξη που σε ό,τι αφορά τον Κόμπι Μπράιαντ χρησιμοποιήθηκε πολλάκις και παγκοσμίως για την επιμονή μερίδας Τύπου και κοινού να τον συγκρίνουν με τον σπουδαίο Μάικλ Τζόρνταν.
Αν και ο άλλοτε σκάουτερ των Πίστονς, πρώην ασίσταντ τζένεραλ μάνατζερ των Γουλβς και συνεργάτης της Εθνικής Η.Π.Α., Τόνι Ρονζόνε, είπε στον υπογράφοντα σε μία επίσκεψή του στην Αθήνα ότι “δεν έχω δει άνθρωπο να προπονείται και να δουλεύει τόσο σκληρά όσο ο Κόμπι“! Με τον οποίο βρέθηκαν μαζί στην Ολυμπιακή ομάδα του 2008.
Ο μεγάλος αυτός παίκτης, που αποδείχθηκε τόσο προσιτός στην επίσκεψή του στην Αθήνα, όμως, γίνεται από… μόνος του ιερόσυλος. Έστω κι αν δεν ευθύνεται ο ίδιος. Για την ακρίβεια, βιώνει κάτι τέτοιο. Διότι μόνο ως ιεροσυλία μπορεί να εκληφθεί το γεγονός ότι ο σταρ των Λέικερς έφθασε για πρώτη φορά στα μέρη μας και δεν έτυχε της αντιμετώπισης που αρμόζει σε έναν εκπληκτικό παίκτη παγκοσμίου κλάσης και φήμης.
Πόσω μάλλον των φαντασιώσεων να αγωνιζόταν κάποια μέρα στην Α1! Ακόμη και τα 500 άτομα που τον περίμεναν στα δευτεριάτικα (26/9) εγκαίνια του καταστήματος αθλητικών ειδών, παρά τα προβλήματα με τις απεργίες, έμοιαζαν ελάχιστα μπροστά στο κοινό που τον είδε στο πρόσφατο ταξίδι του στην Κωνσταντινούπολη.
Παρόλα αυτά, η ενέργεια του κόσμου ήταν σαφώς περισσότερη την επομένη, όταν έδωσε τις συμβουλές του σε μικρά παιδιά που τώρα ξεκινούν με όνειρα το μπάσκετ και κοουτσάρισε μία φιναλίστ του τουρνουά 3-on-3 μπροστά σε περισσότερους από 1.200 θεατές στο ΟΑΚΑ.
Αυτά που διαβάζετε, σε περιόδους έντονων παρερμηνειών και παρεξηγήσεων, δεν αποτελούν μομφή προς όσους ενεπλάκησαν με την άφιξη και την παρουσία του Αμερικανού γκαρντ στην Ελλάδα. Έχει να κάνει με την νοοτροπία όλων μας. Και κυρίως του κοινού. Ο ΕΣΑΚΕ έχασε την ευκαιρία, λόγω της αναγκαστικής αναβολής της προγραμματισμένης για την Δευτέρα κλήρωσης της Α1, να δώσει αίγλη στην εκδήλωση, εκμεταλλευόμενη την παρουσία του Κόμπι.
Όχι, βεβαίως, πως αυτό θ’ άλλαζε τις συνθήκες ενός απαξιωμένου πρωταθλήματος. Ενώ κανένας επίσημος φορέας δεν σκέφτηκε πώς θα μπορούσε να αποκομίσει κάτι από το ταξίδι του αρχηγού των Λέικερς. Ούτε σκέφτηκε κάποιος να τον συνοδεύσει σε μία επίσκεψη στην Ακρόπολη, την οποία πραγματοποίησε μόνος του στις 7:30 το πρωί της Τετάρτης (28/9), λίγο πριν αναχωρήσει από την χώρα!!!
Εκείνος, βεβαίως, ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα στην περιοδεία του -και όντας, όπως προανέφερα, εξαιρετικά προσιτός- δεν θα σκεφτόταν ποτέ να μην πατήσει το πόδι του στην Αθήνα. Δεν είναι βλέπετε, σαν ροκ-σταρ με την συνηθισμένη τακτική να ματαιώνει την συναυλία του όταν διαπιστώσει ελάχιστη πώληση εισιτηρίων σε μία πόλη ή χώρα.
Και παραμένει κρίμα που έστω και στις χαλαρές παραστάσεις του δεν παραβρέθηκε πολύ περισσότερος κόσμος… Τουλάχιστον τον απόλαυσαν όσοι έκαναν τον κόπο να πάνε μέχρι το ΟΑΚΑ να τον δουν από κοντά. Οι υπόλοιποι και κυρίως όσοι εκ των οποίων δήθεν κόπτονται για το καλό του μπάσκετ, μάλλον επιβεβαιώνουν τον άλλοτε Γ.Γ. της FIBA, Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς, που διαπίστωσε το 1995 ότι “οι Έλληνες δεν αγαπούν τα σπορ. Αλλά τις νίκες στα σπορ”.
Και στο διήμερο που βρέθηκε ο Κόμπι στην Αθήνα, αποδείχθηκε πόσο μεγάλος νικητής είναι ο ίδιος. Αλλά και όσοι κατάφεραν να βρεθούν έστω και για λίγο δίπλα του.