Συνηθίζεται σε ανθρώπους που αποσύρονται από το επιτυχημένο επάγγελμά τους (ή, πιο μακάβρια, αν φεύγουν από τη ζωή), να γράφονται -ακόμη και ασυνείδητα- οι λεγόμενες “αγιογραφίες“. Ο Τζιμ Καλχούν δεν θα ήθελε ακριβώς κάτι τέτοιο. Αφ’ ενός γιατί “μιλάνε” τα έργα του από την Πέμπτη (13/9) πρώην πια τεχνικού του πανεπιστημίου Κονέκτικατ. Και αφ’ ετέρου διότι κατά την διάρκεια της αμφιλεγόμενης καριέρας του… “ψιθυρίζονταν” συνεχώς υπόνοιες για την υποκρισία και τις περίεργες μεθόδους στρατολόγησης παικτών.

Ο 70χρονος Αμερικανός τεχνικός, τρις πρωταθλητής NCAA (1999, 2004, 2011-ο τελευταίος τίτλος τον έκανε τον γηραιότερο πρωταθλητή προπονητή του κολεγιακού μπάσκετ!) αποσύρθηκε από τους πάγκους έχοντας νικήσει τον καρκίνο του προστάτη, ένα καρκίνωμα και τις επίσημες κατηγορίες για παραβάσεις στο πρωτάθλημα. Όμως έχασε από τον χρόνο και δεν κατάφερε να υποτάξει την ηλικία.

Ο θρυλικός κόουτς των “Huskies” υποχρεώθηκε να αποχωρήσει από την προπονητική λόγω ηλικίας, αλλά κυρίως γιατί πριν από λίγο καιρό είχε ένα ατύχημα με το ποδήλατο, που του άφησε “παράσημο” έναν τραυματισμό στον γοφό. Οι (πολλοί) επικριτές του βρήκαν ευκαιρία να του υπενθυμίσουν ότι έπρεπε να απομακρυνθεί από πέρυσι, μετά την κατάκτηση του τίτλου.

Τότε που ίσως τα κομφετί του θριάμβου να έκρυβαν τις παρασπονδίες του και οι φωνές των πανηγυρισμών να κάλυπταν τους συνεχιζόμενους “ψιθύρους”, που ξεκίνησαν με τις κατηγορίες για παράνομες μεθόδους στην στρατολόγηση του Νέιτ Μάιλς

Από εκείνο το σημείο και μετά όλοι έλεγαν κι έγραφαν ανοιχτά ότι το Κονέκτικατ είναι ένα “βρώμικοπρόγραμμα. Ο ίδιος τα άκουγε και τα διάβαζε και χαμογελούσε. Με ένα χαμόγελο που δεν εμφάνιζε συχνά στον πάγκο, αφού ήταν γνωστός για τις… αγριοφωνάρες του! Έστω κι αν δεν ήταν και Μπόμπι Νάιτ.

Οι κατηγορίες στις Η.Π.Α. για τα πανεπιστημιακά προγράμματα είναι εύκολες. Αν και δεν αποδεικνύονται τόσο συχνά. Ίσως γιατί οι προπονητές αγχώνονται για τους παχυλούς μισθούς τους και δεν διστάζουν πολλάκις να κάνουν τα πάντα για να πετύχουν και να δικαιολογήσουν τα πολλά μηδενικά στα συμβόλαιά τους.

Αυτό μοιάζει με την μεγαλύτερη κατηγορία για τον Καλχούν. Όταν ανέλαβε το 1986 το Κονέκτικατ, ο Τύπος χαρακτήριζε τους “Huskies” ως το… ανέκδοτο της περιφέρειας Big-East. Ο ίδιος έλεγε πως δεν τον αγχώνουν οι τίτλοι, κάτι που θεωρεί -για την ακρίβεια θεωρούσε- μηδαμινό μπροστά στην πρόκληση να βγάλει στην κοινωνία σωστά εκπαιδευμένους και μορφωμένους νέους.

Ωστόσο, αν και έδειχνε άνθρωπος που δεν θα πουλούσε την ψυχή του στον διάβολο για ένα τρόπαιο, μάλλον έπεσε σε αυτή την παγίδα. Ή, ίσως, κοιτάζοντας κάποια στιγμή τον καθρέφτη του, αντίκρισε στον εαυτό του τις “διαβολικέςτεχνικές για να πετύχει αυτά που δεν είχε φανταστεί ή εκφράσει δημόσια.

Όπως έγραψε χαρακτηριστικά στο άκουσμα της είδησης της αποχώρησης του Καλχούν ο αρθρογράφος Λες Κάρπεντερ, “το πιο λυπηρό σχετικά με τον Τζιμ είναι πως ήξερε να κάνει καλά την αληθινή δουλειά του. Ήξερε να κοουτσάρει!“. Οι μεγάλοι σταρ που είχε στα ρόστερ του (Ρέι Άλεν, Ρίτσαρντ Χάμιλτον, Τσάρλι Βιλανουέβα, Καρόν Μπάτλερ, Μπεν Γκόρντον, Εμέκα Οκαφόρ, Ρούντι Γκέι και πιο πρόσφατα οι Κέμπα Ουόκερ, Τζέρεμι Λαμπ, Αντρέ Ντραμόντ) θα έχουν προφανώς να πουν τα καλύτερα.

Ο νεοφερμένος σέντερ του Παναθηναϊκού, Χίλτον Άρμστρονγκ, που υπήρξε παίκτης του Καλχούν για μία 4ετία (2002-06, κατακτώντας τον τίτλο του 2004) το ίδιο. Οι αντίπαλοι είναι άλλη υπόθεση… Ο Τζιμ Καλχούν αποχωρεί με ρεκόρ 873 νικών και 369 ηττών. Αποχαιρετά τους πάγκους με μία καριέρα που το 2005 του έδωσε μία θέση στο Hall Of Fame του Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης! Αλλά για τον ίδιο θα ήταν ιδιαιτέρως βαρετό να πάει στο σπίτι του ακούγοντας μόνο καλά λόγια και υπενθυμίσεις των επιτυχιών του.

Άλλωστε, θα πάρει μαζί του στην κούτα με τα πράγματα από το γραφείο του και μία… ατάκα που γράφτηκε για εκείνον προ διετίας. Και η οποία ανέφερε πως “είναι πετυχημένος σαν τον (σ.σ.: άλλοτε πρόεδρο των Η.Π.Α. ) Μπιλ Κλίντον! Όπως και για τον Κλίντον, κανείς δεν θα μιλάει για τα κατορθώματά τους, δίχως να αναφέρει παράλληλα και την… ακαταστασία τους“!