Δεν είναι ακριβώς «mea culpa». Μετά τον 5ο Δυτικό τελικό, ο υπογράφων σε τούτη την ιστοσελίδα που και πάλι διαβάζετε θεώρησε ότι οι Ουόριορς «επιβίωσαν», αλλά δεν έπεισαν… Ήταν η απλή καταγραφή των όσων έγιναν στη νίκη του Γκόλντεν Στέιτ που μείωσε την σειρά σε 3-2, αλλά έδειχνε να έχει ακόμη αφήσει το «πάνω χέρι» στους Θάντερ. Οι ομάδες αρχίζουν τα πλέι-οφς με συνθήματα που καταγράφουν σε μπλουζάκια που μοιράζουν στο κοινό τους πριν τους αγώνες. Το «We The North» των Ράπτορς είναι… κινηματογραφικό και «γεωγραφικό». Το πιο χαρακτηριστικό της τελευταίας διετίας στο ΝΒΑ, όμως, είναι το «Strength In Numbers» των Ουόριορς, που είναι και ιστορικό και… «μαθηματικό». Αυτή η «δύναμη των αριθμών» δεν επιβεβαιώθηκε μόνο με τον περσινό τίτλο. Δεν παγιώθηκε μόνο με το εκπληκτικό 73-9 της φετινής κανονικής περιόδου. Αλλά (επαν)εμφανίστηκε και στο 4ο δωδεκάλεπτο του 6ου αγώνα με τους Θάντερ, τα ξημερώματα της Κυριακής (29/5), στον οποίο οι πρωταθλητές ισοφάρισαν σε 3-3, ανέκτησαν το πλεονέκτημα έδρας και έστειλαν την σειρά σε Game 7 τα ξημερώματα της Τρίτης!

Στην Ελλάδα όπου οι φαν του μπάσκετμπολ επιμένουν να περηφανεύονται ότι ο Διαμαντίδης έμαθε το κοινό να μην ξεχωρίζει τους διακριθέντες μόνο από το σκοράρισμα, προφανώς θα είναι πιο εύκολο να κατανοήσει κανείς ότι οι Ουόριορς δεν ισοφάρισαν τους Θάντερ μόνο χάρη στους 41π. του Τόμπσον ή τους 29 του Κάρι. Για 43΄ στην Οκλαχόμα Σίτι, ο Κλέι Τόμπσον πετύχαινε το ένα τρίποντο μετά το άλλο, όμως το Γκόλντεν Στέιτ συνέχιζε να βλέπει την πλάτη των γηπεδούχων. Οι δύο ομάδες μπήκαν στο τελευταίο 5λεπτο με τους Θάντερ να είναι μπροστά με 96-89, να έχουν ήδη το μπόνους των βολών και να μην έχουν κάνει κανένα φάουλ στην 4η περίοδο. Το +5 δεν λέει πολλά για μία ομάδα όταν ο αντίπαλος είναι ικανός να σκοράρει 10π. σε 1 λεπτό, όμως ομολογώ πως κάπου εκεί η αφεντιά μου σκέφτηκε ότι ο Στεφ Κάρι και η παρέα του θα πάνε σπίτι τους. Μονάχα που ο δις MVP και οι συμπαίκτες του θα επιστρέψουν στο Όκλαντ, αλλά για να ξαναπαίξουν με τους Θάντερ. Ήταν η στιγμή που οι πρωταθλητές έβαλαν πάνω στο παρκέ την «δύναμη των αριθμών τους» και τον πλουραλισμό τους και θύμισαν πως ό,τι κι αν γίνει σtη σειρά, σχεδόν τα πάντα εξαρτώνται από εκείνους και από τον τρόπο παιχνιδιού (τους) που θα καταφέρνουν ή όχι να επιβάλλουν…

Ο Τόμπσον σκόραρε μέχρι και από τα… 10μ., αλλά για να μην φύγει απλώς με ένα ρεκόρ πλέι-οφς σε πόντους και τρίποντα (11/18τριπ., ενώ στα προηγούμενα 5 παιχνίδια είχε 13/44) από το «σπίτι» των φιναλίστ του 2012 χρειαζόταν τους συμπαίκτες του. Ο Ντρέιμοντ Γκριν είχε ήδη βάλει τους 14π.-12ριμπ.-6ασ. στο «τραπέζι» και είχε «σκυλιάσει» στην άμυνα, είτε κόντρα σε Ουέστμπρουκ ή Ντουράντ είτε μπροστά στον Άνταμς, αν και έπαιζε με 5 φάουλ, βοηθώντας και στο small-ball! Ο Κάρι βρήκε το χέρι του από τα 7,25μ. (6/13), «άγγιξε» το τριπλ-νταμπλ (10ριμπ.-9ασ.), είχε καταφέρει να πατήσει καλύτερα και να μην «κολλάει» στα νταμπλ-τιμ των αντιπάλων και –όπως στον 5ο αγώνα- δεν… αστόχησε σε 5 λέι-απ. Ο Χάρισον Μπαρνς πέτυχε 2/3τριπ. και είχε 2κλεψ., αλλά ο προπονητής τους, Στιβ Κερ, αποκάλεσε κάποιον άλλον «αφανή ήρωα» του ματς. Ο MVP των περσινών Τελικών, Αντρέ Ιγκουοντάλα, μετά τις 8 ασίστ στο 5ο παιχνίδι, χάρισε άλλη μία αλτρουιστική «παράσταση». Με 7ριμπ., αλλά κυρίως με «θυσία» του κορμιού του «στην φωτιά» και των χεριών του στη μπάλα, με 2κλεψ. στο τελευταία 5λεπτο, το καλάθι της ισοφάρισης 101-101 στα 2:06΄΄, σε μία… «σκοτωμένη» επίθεση των φιλοξενούμενων αλλά και το κλέψιμο και ασίστ στον Τόμπσον για το τρίποντο και το 104-101 στο 1:35΄΄!

Οι Ουόριορς δεν νίκησαν γιατί ήταν ακριβώς καλύτεροι ή γιατί είχαν 21/44τριπ., αλλά με 15/43διπ. και 15/24βολ.. Θριάμβευσαν διότι ήταν… περισσότεροι, όπως στα περσινά πλέι-οφς και την φετινή ρέγκιουλαρ-σίζον. Αντίθετα, στην Οκλαχόμα Σίτι, μόλις 5 λεπτά πριν την πρόκριση στους Τελικούς, οι λύσεις «στέρεψαν». Ο μοναδικός παίκτης που σκόραρε εντός πεδιάς από το 43΄ και μετά λεγόταν Αντρέ Ρόμπερσον. Οι παίκτες του Μπίλι Ντόνοβαν, με μόλις 9 λάθη στις 3 πρώτες περιόδους, υπέπεσαν σε 6 στις 8 τελευταίες κατοχές τους, όλα από τους Ουέστμπρουκ (4) και Ντουράντ (2). Οι γηπεδούχοι είχαν σκοράρει 30 από τους 53 πόντους του ημίχρονο μέσα στο «ζωγραφιστό», αλλά στο δεύτερο μέρος το καλάθι «μικρύνε»… Ο Ντουράντ, αν και είχε πιο συνετές επιλογές μετά την ανάπαυλα, ως την οποία σούταρε 6/19 σουτ (ρεκόρ καριέρας για προσπάθειες σε ένα ημίχρονο), στο φινάλε βρήκε μπροστά του τον Ιγκουοντάλα. Η Οκλαχόμα Σίτι των 12 ασίστ του πρώτου μέρους, είχε μόλις 4 σε 3η και 4η περίοδο και ο Ουέστμπρουκ των 11 ασίστ ως το 36΄, δεν μοίρασε καμία στο 4ο δωδεκάλεπτο.

Οι Θάντερ δεν είχαν λύσεις από τον πάγκο (8π. ο Καντέρ και 3 ο Ουέιτερς) και έχασαν και το στοιχείο του εύκολου καλαθιού, αφού από τους 10π. του πρώτου ημιχρόνου στον αιφνιδιασμό, πέτυχαν μόνο 5 στο δεύτερο μέρος. Ο Ουέστμπρουκ με τον Ντουράντ είχαν μαζί 1/13τριπ. (0/5 ο πρώτος και 1/8 ο «KD») και μαζί με τον Σερζ Ιμπάκα είχαν και οι 3 μόλις 2/19 (και συνολικά 3/23 η ομάδα τους). Επιπλέον, ο «RW» με ένα λάθος στα πρώτα 46΄, είχε 3 στα τελευταία 2 λεπτά! Ο Ντουράντ, πάντως, δεν απογοητεύτηκε και τόνισε πως «δεν πρέπει να έχουμε σκυμμένο κεφάλι, αλλά να είμαστε χαρούμενοι που έχουμε άλλη μία ευκαιρία να φτάσουμε στην πρόκριση». Η ομάδα του βρέθηκε 5 λεπτά από τους Τελικούς, όμως χαράμισε τα 16 επιθετικά ριμπάουντ της και τώρα απέχει 48΄, σε μία δύσκολη έδρα, από την οποία πάντως πέρασε στην πρεμιέρα της σειράς και «πάλεψε» στον 5ο αγώνα. Όπως η Οκλαχόμα Σίτι ήταν στη «θέση του οδηγού», έτσι πλέον το μομέντουμ ανήκει στους πρωταθλητές, που έδειξαν να απολαμβάνουν και πάλι το παιχνίδι. Οι Ουόριορς θέλουν να ολοκληρώσουν την ανατροπή στο «σπίτι» τους (όπου φέτος μετρούν 39-2 στην ρέγκλιουλαρ-σίζον και 8-1 στα πλέι-οφς), ώστε να γίνουν η 10η ομάδα του ΝΒΑ που θα προκριθεί από το 1-3 (τελευταίοι πέρσι οι Ρόκετς κόντρα στους Κλίπερς στον 2ο γύρο). Αλλά και μόλις η 4η που ενδεχομένως το πετύχει σε τελικούς Περιφέρειας, μετά τους Σέλτικς το 1968 και 1981 δις κόντρα στους Σίξερς και τους Μπούλετς του1979 με αντίπαλο τους Σπερς!