Και το… Small-Ball (όχι μόνο των Ουόριορς) έχει ψυχή!

Ο ηθοποιός Μάρλον Μπράντο ζητούσε συχνά «να μην μπερδεύετε το μέγεθος της επιταγής με το μέγεθος του ταλέντου». Στο ΝΒΑ, όμως, αυτές τις μέρες αρχίζει να υπάρχει ξανά ένα μικρό μπέρδεμα για το αν τελικά το μπάσκετμπολ είναι άθλημα των ψηλών ή των κοντών. Το περίφημο Small-Ball των Ουόριορς -το οποίο βεβαίως θεωρείται έμπνευση του άλλοτε προπονητή τους, Ντον Νέλσον– οδηγεί εκ του ασφαλούς τους πρωταθλητές από νίκη σε νίκη, καταρρίπτοντας τα ξημερώματα της Τετάρτης (25/11) το ρεκόρ σερί νικών για ξεκίνημα σεζόν και φτάνοντας στο 16-0! Το σύστημα με κοντούς παίκτες που δημιουργούν υπέρ τους μις-ματς στην επίθεση, με ευέλικτους αθλητές που είναι μεν πιο μικροί σε ύψους, αλλά είναι και καλοί σουτέρ, βοήθησε το Γκόλντεν Στέιτ να ανατρέψει και τα δεδομένα στους περσινούς Τελικούς με τους Καβς, όταν βρέθηκαν στο 1-2, πριν τις 3 συνεχόμενες νίκες τους και την κατάκτηση του τίτλου…

Η φετινή επιλογή των Ουόριορς για συχνή 5αδα στο παρκέ με Στεφ Κάρι, Κλέι Τόμπσον, Χάρισον Μπαρνς, Αντρέ Ιγκουοντάλα και Ντρέιμοντ Γκριν έχει αποδώσει τόσο στον υπηρεσιακό κόουτς Λουκ Ουόλτον, που πριν 16-0 επί των Λέικερς, οι παραπάνω είχαν πετύχει.. 200π. σε 56΄ κοινής παρουσίας!!! Μετά τον αγώνα με την ομάδα του Λ.Α., το small-ball παρέμεινε πετυχημένο, αφού οι συγκεκριμένοι 5 έχουν ποσοστό 63,7% στα δίποντα και… 62,8% στα τρίποντα, διαλύοντας κάθε άμυνα στον δρόμο τους. Με τον Γκριν στο «5» (αντί του Μπόγκουτ) και τον Ιγκουοντάλα στο «4», το Γκόλντεν Στέιτ «ανοίγει» το παρκέ, δημιουργώντας περισσότερο χώρο τόσο για σουτ όσο και για παιχνίδι «απομόνωσης», όταν αλλάζουν τα μαρκαρίσματα και ο πρώτος μένει με κοντό γκαρντ στην πλάτη του ή ο «Iggy» βρίσκει χώρο για να σουτάρει ή να φτάσει με ντράιβ στο καλάθι.

Οι περισσότερες προσπάθειες για νταμπλ-τιμ στον Στεφ Κάρι δεν έχουν αποτέλεσμα. Αφενός γιατί ο περσινός MVP και φετινός πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ μπορεί να σουτάρει από τα… 10μ.ή να περάσει σαν σταματημένο τον γκαρντ που τον μαρκάρει, λόγω του εξαιρετικού χειρισμού της μπάλας. Και αφετέρου διότι ακόμη κι αν αλλάξει το μαρκάρισμα, οι επιλογές είναι πολλές. Ο Κάρι μπορεί με αριστερή ντρίμπλα να φτάσει στη ρακέτα όπου είτε θα τελειώσει με λέι-απ σε νέα «παγίδα» θα έχει την δυνατότητα να πασάρει στη γωνία στον ελεύθερο Μπαρνς ή Τόμπσον για «ανοικτό» σουτ. Άλλωστε, το γωνιακό τρίποντο δεν είναι μόνο δική του ικανότητα. Σε περίπτωση που επιλέξει το «διπλό» παιχνίδι με τον Γκριν, ο Κάρι ή θα βρεθεί μπροστά σε ψηλό και πιο δυσκίνητο αντίπαλο ή θα έχει την ευκαιρία πασάρει στον πρώτο, που λόγω δύναμης δύσκολα μπορεί να περιοριστεί από γκαρντ στην πλάτη του..

Η ιστοσελίδα του ESPN αποκάλεσε το χαμηλό σχήμα ως έναν… «ιό» που επηρεάζει το ΝΒΑ! Οι Ουόριορς το επιχείρησαν στον περσινό 4ο Τελικό, έπειτα από ιδέα του 28χρονου ασίσταντ, Νικ Γιου’Ρεν και υλοποιήθηκε από τον τότε πρώτο βοηθό (νυν χεντ κόουτς των Πέλικανς) Άλβιν Τζέντρι και τον κόουτς Στιβ Κερ . Η ομάδα του Όκλαντ επικράυτησε για το 2-2 και την ολοκληρωτική ανατροπή με το 4-2, αλλά σε εκείνο το ματς ο τζένεραλ μάνατζερ του Γκόλντεν Στέιτ -και κορυφαίος πέρσι στη Λίγκα-, Μπομπ Μάιερς παραδέχθηκε ότι «αρχικά φοβήθηκα όταν είδα πως χάνουμε 7-0 και ο Μοζγκόφ έμοιαζε με… Χακίμ Ολάζουον μπροστά στους φόργουορντ μας»! Ο Μάιερς εξήγησε ότι η ανησυχία του είχε να κάνει με το γεγονός ότι «όλα όσα μας είχαν μάθει στο μπάσκετμπολ έλεγε πως το μέγεθος και το ύψος μετρά. Στην αρχικά σκέφτηκα κάτι σαν “σκ…ά”,όμως δικαιωθήκαμε».

Το Small-Ball το είχε εφαρμόσει στο Φοίνιξ και ο Μάικ Ντ’Αντόνι, μόνο που για εκείνον δεν είχε σημασία τόσο το χαμηλό ύψος όσο η ευελιξία (την οποία πετύχαινε και με τον Αμάρ’ε Στανταμαϊρ στην 5αδα) όσο το γρήγορο τέμπο με την περιβόητη επιθυμία για «επίθεση στα 7΄΄!». Άλλωστε, την ιδέα ενός χαμηλού σχήματος δίχως συγκυρίες π.χ. φάουλ ή χρόνου, αλλά με μέθοδο και τακτική, είχε σκεφτεί ο άλλοτε κόουτς των Ουόριορς, Ντον Νέλσον και πολυνίκης της Λίγκας, με 1.335 νίκες! Ο «Νέλι», πάντως, εφάρμοσε αρχικά στο Μιλγουόκι, με τους φόργουορντ Μάρκους Τζόνσον και Πολ Πρέσεϊ (2,02μ. και 1,99μ. αντίστοιχα) σαν σέντερ και πάουερ φόργουορντ αντίστοιχα, έχοντας ως «κοντούς» τους σούτινγκ-γκαρντ Σίντνεϊ Μονκρίφ και Κρεγκ Χότζες ή τον άλλοτε παίκτη και της ΑΕΚ, Ρίκι Πιρς, ταυτόχρονα στο παρκέ! Το αποκαλούμενο «Nellie-Ball» εμφανίστηκε και στο Γκόλντεν Στέιτ, με την φημισμένη «Run-TMC» των Τιμ Χάρνταγουεϊ, Μιτς Ρίτσμοντ, Κρις Μάλιν να αλλάζει όταν ο τελευταίος έπαιζε στο «4», στο «3» ερχόταν ο Σαρούνας Μαρτσουλιόνις και στο 5» εμφανιζόταν ο για λίγο γκαρντ και του Ολυμπιακού επί Ιωαννίδη, Ροντ Χίγκινς.

Ένα είδος Small-Ball είχε σκεφτεί και ο θρυλικός κόουτς του Οκλαχόμα Στέιτ στο NCAA, Χένρι Άιμπα, με το περίφημο σύστημα «Motion», ένα είδος «3-2» στην επίθεση με ευέλικτους και γρήγορους παίκτες για κίνηση χωρίς τη μπάλα και συγκεκριμένη απόσταση μεταξύ τους… Ο κόουτς Λου Χένσον το παράλλαξε ελαφρώς το 1988-89, όταν οδήγησε το πανεπιστήμιο Ιλινόι στο φάιναλ-φορ με τους «3 φόργουορντ» (αντί για σέντερ), στο οποίο συμμετείχαν οι Κένταλ Γκιλ –Νικ Άντερσον, με αξιοσημείωτη καριέρα στο ΝΒΑ και οι μετέπειτα παίκτες των ΑΕΚ, Παπάγου, Μάρκους Λίμπερτι και Λόουελ Χάμιλτον αντίστοιχα, με τον τελευταίο να είναι σέντερ με ύψος 2,01μ.! Στο φετινό ΝΒΑ η Ιντιάνα θέλησε να ακολουθήσει χαμηλό σχήμα με τον Πολ Τζορτζ σαν πάουερ-φόργουορντ, αν και ο σταρ των Πέισερς διαφώνησε, ενώ Small-Ball έπαιξαν κατά καιρούς οι Χοκς (με Πολ Μίλσαπ στο «5» και Μάικ Σκοτ στο «4») και οι Ουίζαρντς (με σέντερ των Κρις Χάμφρις αντί των Γκορτάτ ή Νενέ και «4αρι» τον γκαρντ/φόργουορντ και αξιόπιστο σουτέρ, Τζάρεντ Ντάντλεϊ.

Το μυστικό των Ουόριορς, πάντως, δεν έρχεται μόνο στην επίθεση και την εξαιρετική και πάνω από κάθε μ.ό. αποδοτικότητα σε αυτό το μισό του παρκέ. Το Γκόλντεν Στέιτ διαθέτει παίκτες με υψηλό IQ «στα φτερά», αλλά και εξαιρετική ομαδική άμυνα (ειδικά στην 4η περίοδο των αγώνων) καθώς οι Γκριν και Ιγκουοντάλα έχουν τα μούσκουλα ή τα αθλητικά προσόντα να πιέσουν και ψηλότερο αντίπαλο. Κάτι που φαίνεται και από την επιρροή σε άμυνα και επίθεση με τα παρακάτω -στο Gallery- γραφήματα (από το ΝΒΑ και την ιστοσελίδα FiveThirtyEightSports), που αποδεικνύουν πόσο καλά ποσοστά έχουν από κάθε σημείο του παρκέ, αλλά και κυρίως σε πόσο χαμηλά ποσοστά περιορίζουν κάθε αντίπαλο. Το Γκόλντεν Στέιτ είναι η μοναδική ομάδα με +12 εύστοχα τρίποντα σε κάθε ματς και δέχεται λιγότερα από 6 μ.ό.! Κοινώς σκοράρει σε κάθε αγώνα 37,7π. πίσω από τα 7,25μ. και δέχεται 17,7π.. Δεν το λες άσχημα για μία… «κοντή» και Small-Ball ομάδα.