Του Γιώργου Αδαμόπουλου
10/05/2012
Λένε πως η Νέα Υόρκη είναι “η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ“. Για τους αγαπημένους της Νικς, ωστόσο, η “ζωντάνια” της αμερικανικής μητρόπολης “μεταλλάσσεται” σε… κρεβατομουρμούρα. Οι πιστοί -γι’ αυτό και απαιτητικοί- οπαδοί της ομάδας έχουν να πανηγυρίσουν τον τίτλο του ΝΒΑ από το 1973. Και ο τοπικός Τύπος δεν μοιάζει με κανέναν άλλον, καθώς σπανίως λαμβάνει υπόψη τα προσχήματα και συνήθως είναι κάτι παραπάνω από επικριτικός για παίκτες, προπονητές και διοίκηση.
Μετά τον αποκλεισμό των περίφημων Knickerbockers από το Μαϊάμι, πάντως, τα ξημερώματα της Πέμπτης (10/5), η γκρίνια δεν ήταν αυτή που θα περίμενε κανείς για ένα ρόστερ με δύο μεγάλους και ακριβοπληρωμένους σταρ (Καρμέλο Άντονι, Αμάρ’ε Στάνταμαϊρ) και με φιλοδοξίες για κάτι περισσότερο από απλή συμμετοχή στον 1ο γύρο των πλέι-οφς.
Οι εφημερίδες της Νέας Υόρκης δεν χλεύασαν κανέναν. Είχαν προλάβει, βεβαίως, να το κάνουν μέσα στη σεζόν… Επικρίνοντας τον κόουτς Μάικ Ντ’Αντόνι, που απολύθηκε στα μέσα της χρονιάς, την απούσα άμυνα των Νικς και φυσικά τον Στάνταμαϊρ, για την ανοησία του να χτυπήσει μία πυροσβεστική βάση στο Μαϊάμι, μετά την ήττα στο 2ο παιχνίδι, κάτι που του κόστισε την παρουσία στο επόμενο ματς.
Τα Μ.Μ.Ε. του “Μεγάλου Μήλου” δεν παρέλειψαν να επισημάνουν τα πολλά προβλήματα των Νικς (εκτός ο Λιν, τραυματίστηκαν στη σειρά οι Σάμπερτ, Ντέιβις και Αμάρ’ε), χωρίς φυσικά να τα παρουσιάσουν ως άλλοθι. Θυμίζοντας ότι και στον περσινό αποκλεισμό (με 0-4) από τους Σέλτικς, μετά τις δύο ήττες στο σουτ στη Βοστόνη, χτύπησε ο τότε βασικός πόιντ-γκαρντ, Τσόνσι Μπίλαπς. Απλώς, ο Τύπος της πόλης προσπέρασε άμεσα την ήττα και επικεντρώθηκε στην λεγόμενη “επόμενη μέρα” της ομάδας. Χωρίς μουρμούρες για έναν φυσιολογικό αποκλεισμό, σε μία σχεδόν χαμένη σεζόν.
Εκείνος που φαίνεται να είναι ο κερδισμένος της χρονιάς για τους Νικς είναι ο (υπηρεσιακός) τεχνικός, Μάικ Γούντσον. Ο πρώην προπονητής της Ατλάντα αντικατέστησε τον Ντ’Αντόνι, έπεισε τους παίκτες του να παίξουν άμυνα και με ρεκόρ 18-6 τους έφερε στα πλέι-οφς και μάλιστα από την 7η θέση. Καθώς τη στιγμή που ανέλαβε, η Νέα Υόρκη ήταν 9η, πίσω τόσο από την Φιλαδέλφεια όσο και από το Μιλγουόκι…
Ο ίδιος δεν επιβεβαίωσε τις φήμες ότι είναι κοντά σε πολυετή ανανέωση, λέγοντας πριν τον αγώνα στο Μαϊάμι πως “δεν μου έχει μιλήσει κανένας”. Αλλά μετά το τέλος της αναμέτρησης, η δήλωση του Καρμέλο Άντονι, που τόνισε (και… “προειδοποίησε”) πως “θα ήθελα πάρα πολύ να τον δω και του χρόνου στον πάγκο μας“, φέρνει τον Γούντσον αυτόματα ψηλά στη λίστα των Νικς. Κάποια “σενάρια” κάνουν λόγο για υποψηφιότητες των Τζον Καλιπάρι, Τζέρι Σλόαν, Σκοτ Σκάιλς, Σταν Βαν Γκάντι ή Μάικ Ντανλίβι. Όμως οι παράγοντές τους γνωρίζουν κυρίως πως δύσκολα θα πείσουν τον κάτοχο 11 πρωταθλημάτων και 66χρονο Φιλ Τζάκσον να αποχωριστεί την “σύνταξη” και την αγαπημένη του Μοντάνα, ώστε να αναλάβει την ομάδα με την οποία κατέκτησε τον τίτλο του ΝΒΑ σαν παίκτης.
Όταν ο άλλοτε τεχνικός της Νέας Υόρκης, Τζεφ Βαν Γκάντι, είχε ενημερωθεί το 1996 για μυστική συνάντηση διοίκησης – Τζάκσον και δεν είχε κρύψει την δυσαρέσκειά του. Τελικά ο πρώτος (υπήρξε αρχικά υπηρεσιακός κόουτς όταν απολύθηκε ο Νέλσον) παρέμεινε, οδήγησε τους Νικς στους Τελικούς του 1999 (ήττα από Σπερς) και όταν πληροφορήθηκε ξανά πως η ομάδα πλησίασε τον Τζάκσον -πριν συμφωνήσει με τους Λέικερς- ο Βαν Γκάντι δήλωσε πως “ο Φιλ δεν έχει τα κότσια να αναλάβει τους Νικς“!!!
Τότε θεώρησαν πως δεν είχε διάθεση να συνεργαστεί με τον Λατρέλ Σπρίουελ και τον Άλαν Χιούστον. Αν και δεν δίστασε να πάρει το ρίσκο της άσπονδης φιλίας των Σακίλ και Κόμπι στο Λ.Α.. Πλέον, ένας πρώην παίκτης του Τζάκσον, έχει αποκαλύψει κατά την διάρκεια της φετινής χρονιάς, ότι “ο Φιλ δεν συμπαθεί το παιχνίδι των Καρμέλο και Στάνταμαϊρ“. Κάτι που λειτουργεί προς όφελος του Γούντσον. Ο τελευταίος διατηρεί εξαιρετική σχέση με τον Άντονι και είναι εκείνος που του έδωσε και πάλι τα “κλειδιά” της ομάδας, αφού ο Ντ’Αντόνι είχε προσφέρει ανεπίσημα τον ρόλο του ηγέτη στον Τζέρεμι Λιν.
Οι Νικς έφτασαν σε σημείο να έχουν έναν παίκτη των 800.000δολ. (Λιν) να σουτάρει περισσότερο από τους Άντονι-Στάνταμαϊρ, που κοστίζουν μαζί 40εκατ.δολ. τη σεζόν! Όμως ο Γούντσον… επανέφερε την τάξη και δεν το πλήρωσε. Ο Καρμέλο (με μ.ο. 29,7π. τον τελευταίο μήνα της κανονικής περιόδου) οδήγησε τη Νέα Υόρκη στα πλέι-οφς, αν και αυτό μάλλον δημιούργησε γκρίνια στον Αμάρ’έ, που διαπίστωσε στην πράξη πως στην επίθεση δεν παίρνει αρκετά τη μπάλα στα χέρια του.
Αν ο Μάικ Γούντσον εξαργυρώσει την σεζόν του με ένα νέο συμβόλαιο, θα τον υποχρεωθεί να μπερδέψει το μυαλό του για να βγάλει άκρη με τους πάντα απρόβλεπτους Νικς. Ενδεχόμενη ανανέωσή του θα φέρει ηρεμία στον Άντονι, αλλά κανείς δεν γνωρίζει αν ο Στάνταμαϊρ θα… ξαναχτυπήσει κάτι στα αποδυτήρια από τα νεύρα του. Εκτός αν, όπως δήλωσε την Τετάρτη (9/5) το βράδυ, “δω τον Στιβ Νας με την φανέλα της ομάδας“!
Η Νέα Υόρκη φέρεται ένας από τους επιθυμητούς προορισμούς του Καναδού σταρ, που μένει ελεύθερος από τους Σανς (απασχολεί επίσης το Μαϊάμι και την Ιντιάνα). Και παρότι 38 ετών, έχει ακόμη σπουδαία επιρροή στο επιθετικό παιχνίδι και δεν θα έλεγε όχι στο να παίξει και πάλι με τον Αμάρ’ε, με τον οποίο συνυπάρξανε στο Φοίνιξ και έφτασαν και ως τους Δυτικούς τελικούς! Ούτως ή άλλως, ο Νας, που πριν μερικές μέρες ανακοινώθηκε ως τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής Καναδά, περνάει τα καλοκαίρια του στη Νέα Υόρκη, όπου παίζει… ποδόσφαιρο (είναι αμετανόητος φαν της αγγλικής Τότεναμ) με φίλους!
Οι πρώτες φήμες λένε ότι οι Νικς θα κινηθούν για μεγάλο όνομα στη θέση του πόιντ-γκαρντ, αφού ο Ντέιβις θα μείνει εκτός δράσης για ένα χρόνο, ο Σάμπερτ για 6-8 μήνες και ο Τζέρεμι Λιν είναι free-agent και θέλει να μετατρέψει την φετινή “Linsanity” σε συμβόλαιο +5εκατ.δολ., από τις 800.000 που έλαβε αυτή τη σεζόν. Ο Μάικ Μπίμπι είτε θα φύγει είτε θα αποσυρθεί, ο Τόνεϊ Ντάγκλας δεν είναι τυπικός πλέι-μέικερ και οι πιθανότητες για τον Ντερόν Ουίλιαμς είναι λιγοστές. Αφενός γιατί δεν χωράει στο σάλαρι-καπ και αφετέρου διότι ακόμη κι αν ανανεώσει στους Νετς και εκείνοι θελήσουν να τον ανταλλάξουν, δεν θα θέλουν ως αντάλλαγμα τον Στάνταμαϊρ…
Το περιστατικό με το χτύπημα της πυροσβεστικής φωλιάς σαφώς και έπληξε το προφίλ του Αμάρ’ε. Και επιπλέον, “κουβαλά” ένα συμβόλαιο 100εκατ.δολ. (με περισσότερα από 60εκατ. να απομένουν ως το 2015) που δεν μπορούν πολλές ομάδες να πάρουν. Αν αποκτηθεί ο Νας, σίγουρα θα μείνει, λόγω της παλιότερης πετυχημένης συνεργασίας τους. Αν οι Νικς δεν αποκτήσουν τον Καναδό, θα επιδιώξουν να παραχωρήσουν τον Στάνταμαϊρ, γνωρίζοντας ότι δεν έχουν πολλές πιθανότητες να τον “φορτώσουν” σε άλλο ρόστερ. Αυτά είναι και τα… μπερδέματα του Μάικ Γούντσον.
Ο Αμερικανός τεχνικός ξέρει ότι εκτός της απόκτησης πόιντ-γκαρντ, η σύνθεση των Νικς δεν μπορεί να αλλάξει ιδιαιτέρως. Με την έννοια ότι ακόμη κι αν φύγουν οι ρολίστες Τζέι-Αρ Σμιθ (δεν είναι ευχαριστημένος, συν το ότι είχε 6/30 σουτ στα δύο τελευταία ματς με τους Χιτ) και Στιβ Νόβακ, παραμένουν οι Καρμέλο-Στάνταμαϊρ. Και θα πρέπει να πλαισιώσει την 5αδα με έναν οργανωτή που θα δίνει ρυθμό και παίκτες που θα βοηθήσουν τον (κορυφαίο αμυντικό της χρονιάς) Τάισον Τσάντλερ στο άλλο μισό του παρκέ.
Μπορεί ο Γούντσον να λατρεύει τον Άντονι (όπως και ο ιδιοκτήτης, Τζέιμς Ντόλαν), όμως γνωρίζει επίσης πως μόνο με έναν οργανωτικό γκαρντ θα ικανοποιήσει και τον Αμάρ’ε. Ο Καρμέλο είναι ίσως ο πιο χαρισματικός σκόρερ της γενιάς του, όμως δεν είναι all-around σαν τον ΛεΜπρον, δεν έχει διάθεση στην άμυνα σαν τον Ουέιντ και δεν προστατεύεται από την ομάδα του όπως ο Ντουράντ. Αν αφήσει κανείς τον “Melo” ανεξέλεγκτο, δεν μοιάζει δύσκολο να σκοράρει σε κάθε ματς +40π., έστω κι αν δεν είναι ιδιαιτέρως “οικονομικός” και χρειάζεται αρκετά σουτ. Αλλά ο προπονητής του θέλει να τον έχει ικανοποιημένο, δίνοντάς του ελευθερία και το τελευταίο σουτ, επιθυμώντας επίσης έναν παίκτη σαν τον Νας, που θα εκμεταλλευτεί τόσο τον Στάνταμαϊρ όσο και τον Τσάντλερ.
Ο Γούντσον έχασε τα… φρύδια του τον Γενάρη του 2010, σαν τεχνικός των Χοκς. Με απορίες για το αν είχε χάσει κάποιο στοίχημα ή -αυτό αποδείχθηκε- αν τελικά ο κουρέας του είχε ξυρίσει κατά λάθος το ένα και του ξύρισε και το άλλο! Αν μείνει στο “Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν“, θα χάσει μεν την ηρεμία του, αλλά θα έχει ένα μεγάλο στοίχημα να έχει τα μάτια του ανοικτά, για να φέρει τους Νικς στον δρόμο των επιτυχιών.