Η υπόθεση της καριέρας του ΛεΜπρον Τζέιμς απαιτεί τον υπολογισμό των (αναπόφευκτων) υποθέσεων και των “αν“. Κοινώς, αν ο Ουέιντ δεν είχε κάνει στο τελευταίο λεπτό δύο φάουλ στον Ντέβιν Χάρις της Γιούτα, στην ήττα των Χιτ από τους Τζαζ, ο Τζέιμς θα ήταν ο ηγέτης της 10ης συνεχόμενης νίκης της ομάδας του, με μία ακόμη σπουδαία εμφάνιση που περιελάμβανε 35π., εκ των οποίων οι 17 στην 4η περίοδο. Αλλά χρειάστηκε να (μην) αναλάβει δράση εκείνος στην τελευταία επίθεση, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα.

Ίσως γι’ αυτό ένα blog στις ΗΠΑ ανακήρυξε τον σταρ των περσινών φιναλίστ ως “τον καλύτερο παίκτη στην ιστορία για τα πρώτα… 47΄ενός αγώνα“!!!

Το ζήτημα του τελευταίου σουτ είναι για τον ΛεΜπρον είναι σαν τον “κρυπτονίτη” των εμφανίσεων “Σούπερμαν” που συνηθίζει να προσφέρει. Αλλά φαίνεται πως δεν έχει καταφέρει να δώσει ακόμη απάντηση στην απορία αν μπορεί να κερδίσει ένα ματς με ένα νικητήριο σουτ. Για την ακρίβεια, δεν θέλει να δώσει την απάντηση, γιατί συχνά προτιμά να πασάρει τη μπάλα.

Πριν από μία εβδομάδα, στο All-Star Game του Ορλάντο, χαράμισε την τελευταία επίθεση της Ανατολής με μία πάσα 15μ. και στο τέλος ο “σεσημασμένος” σκόρερ buzzer-beater, Κόμπι Μπράιαντ, αν και αντίπαλος, του είπε πως “θα έπρεπε να σουτάρεις εσύ”. Τα ξημερώματα του Σαββάτου (3/3) στη Γιούτα δεν θέλησε να εκμεταλλευτεί τον οίστρο του και πάσαρε στον Χάσλεμ, που σημάδεψε σίδερο. “Έτσι είναι πάντα ο τρόπος που παίζω το παιχνίδι”, (δεν) απολογήθηκε ο Τζέιμς, που εξήγησε πως “όλα έρχονται στο φως όταν οι συμπαίκτες μου αστοχούν“.

Η αλήθεια είναι πως ο ΛεΜπρον, όπως εξελίχθηκε η φάση, πήρε μία απόφαση που θα περίμενε και θα ζητούσε ο προπονητής του, Έρικ Σπόελστρα και ενδεχομένως δεν θα είχε προβλέψει ο αντίπαλος κόουτς. Με το νταμπλ-τιμ να μην του δίνει καθαρή θέα για ένα σουτ με καλές προϋποθέσεις, ο φόργουορντ των Χιτ πάσαρε στον ελεύθερο Χάσλεμ, που εκτός της αμυντικής προσήλωσης, έκανε καριέρα και με αυτό το “σουτάκι” από τα 5-6μ..

Έχω την αίσθηση πως ο ντόρος δεν γίνεται γιατί ο ΛεΜπρον έδωσε πάσα σε έναν συμπαίκτη του με σχετικά καλό σουτ και ελεύθερο πεδίο. Ούτε γιατί δεν σούταρε έστω έχοντας πάνω του κρεμασμένα 4 χέρια. Αλλά γιατί δεν πήρε ξανά την ευθύνη. Γιατί δεν εκμεταλλεύτηκε τα εντυπωσιακά αθλητικά του προσόντα για να φτάσει μέχρι ένα λέι-απ, εκεί όπου κανένας  δεν θα μπορούσε να τον σταματήσει. Τουλάχιστον χωρίς φάουλ…

“Το κακό της σημερινής εποχής είναι πως υπάρχουν πολλές γνώμες και όλοι μιλούν. Όμως αυτό δεν έχει καμία θέση στα αποδυτήριά μας”, ήταν το σχόλιο του κόουτς Σπόελστρα, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ακόμη και αποστομωτικό για τις λέξεις που διαβάζετε αυτή τη στιγμή. Αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Γιατί ο τεχνικός των Χιτ δεν είπε την ίδια κουβέντα όταν Τύπος και κοινό αποθεώνουν τον σταρ του έπειτα από μία μεγάλη βραδιά.

Και γιατί κανείς δεν αμφισβητεί το ταλέντο ή τα προσόντα του ΛεΜπρον. Άλλωστε, το να απορεί ο “πορτοκαλί πλανήτης” γιατί ένας τόσο σπουδαίος παίκτης δεν θέλησε να πάρει την ευθύνη, είναι μία ερώτηση που ουσιαστικά επιβεβαιώνει τις δυνατότητες του παίκτη. Έστω κι αν ο ίδιος αισθάνεται πως όλη αυτή η συζήτηση τον μειώνει.

Είναι ανώφελο να βάλει κανείς σε αυτό το κείμενο ονόματα όπως οι Μάικλ Τζόρνταν, Κόμπι Μπράιαντ και Λάρι Μπερντ, που δεν δίσταζαν για το κρίσιμο σουτ. Ο πρώτος είχε δηλώσει κάποτε ότι “αστόχησα σε 9.000 σουτ στην καριέρα μου. Έχασα περισσότερους από 300 αγώνες. Σε 26 περιπτώσεις, μου ανατέθηκε να πάρω το τελευταίο σουτ, αλλά απέτυχα να σκοράρω. Έχω αποτύχει πολλές φορές. Όμως αυτός είναι ο λόγος που πέτυχα!”.

Ο ΛεΜπρον έχει μεγάλα ατομικά επιτεύγματα, χωρίς ακόμη έναν τίτλο. Στην πραγματικότητα, έχει πολλά χρόνια μπροστά του για τούτο. Τα προηγούμενα χρόνια “συνελήφθη” συχνά με λάθος τακτική στις απαντήσεις του στις επικρίσεις. Αυτή τη φορά προτίμησε ένα ειρωνικό σχόλιο στο Twitter, όπως “απέτυχα ξανά!”. Με ένα θαυμαστικό για έμφαση. Έστω κι αν είχε 35π.-10ριμπ.-6ασ. και κανένα λάθος, παίζοντας ακόμη και πόιντ-γκαρντ. Ενώ το προηγούμενο βράδυ, στο Πόρτλαντ, είχε 38π. παίζοντας και σέντερ(!) και για πρώτη φορά στην καριέρα του είχε δύο συνεχόμενα ματς δίχως λάθος!

Αυτό το σχόλιό του στο Twitter ήταν αυτό που σκέφτονταν όλοι. Μάλιστα, ακόμη και στην ζωντανή μετάδοση του ματς με τους Τζαζ ο ένας σχολιαστής είπε ακριβώς στην επίμαχη φάση “ο Τζέιμς πάσαρε ΞΑΝΑ“… Θαυμαστές και (κυρίως) επικριτές του θυμήθηκαν αυτόματα την περσινή σειρά των Τελικών με το Ντάλας, όταν ως δια μαγείας “εξαφανιζόταν” στην τελευταία περίοδο και όταν αποφάσιζε να σουτάρει, το έκανε με κάτι “ανάλατα” σουτ με μπόλικη χαλαρότητα από τα 5-6μ.. Είναι σαφές πως ο Τζέιμς είναι πιο ομαδικός παίκτης από τον Κόμπι, αλλά και από τους Τζόρνταν–Μπερντ.

Κάποιος θα μπορούσε να πει πως ένα buzzer-beater θα μπορούσε να αλλάξει την γνώμη κάθε “αντιρρησία” του. Μάλλον μάταιο θα είναι. Γιατί ο ΛεΜπρον, έστω κι αν υλοποιήσει τον στόχο των “πολλαπλών τίτλων” που έθεσε κατά την περσινή παρουσίασή του από τους Χιτ, θα πληρώνει πάντα το τίμημα της “μοιρασιάς” της δόξας που θέλησε να έχει με Ουέιντ και Μπος. Και φυσικά το τίμημα της κριτικής όταν είσαι στην ελίτ. Απλώς, ενώ τα ξέρει όλα αυτά, εύχεται κάποια στιγμή να το πληρώσει γιατί θα έχει φτάσει την κορυφή. Χωρίς να υπόσχεται να θα πάρει το καθοριστικό σουτ…