Πολλοί ειδικοί επιμένουν ότι οι φετινοί Χιούστον Ρόκετς είναι ένα «σεμινάριο» νεωτεριστικής φιλοσοφίας. Μία επιβεβαίωση της νέας τάσης με επιμονή στα τρίποντα. Τα μ.ό. 41,9 σουτ πίσω από τα 7,25μ. είναι μακράν του δεύτερου (Νετς – μ.ό. 35,5 προσπάθειες) τα περισσότερα φέτος, κάτι που προφανώς «δείχνει» προς τα εκεί. Ενώ, επίσης, πολλοί θεωρούν ότι μετρούν κυρίως τα… «μαθηματικά» του κόουτς Μάικ Ντ’Αντόνι, λάτρη της επιθετικής φιλοσοφίας (του) «7 seconds or less», από την εποχή των Φοίνιξ Σανς. Για την ομάδα που πέτυχε το κορυφαίο ρεκόρ της φετινής κανονικής περιόδου στο ΝΒΑ, ωστόσο, μετρά ένα άλλο, μάλλον παλιομοδίτικο «μάθημα». Διότι ο κατά κανόνα ιδεολόγος Ντ’Αντόνι έγινε… πραγματιστής και επανέφερε μία φιλοσοφία που έμοιαζε ελαφρώς χαμένη στη Λίγκα, η οποία έχει υιοθετήσει τα πολλά μακρινά σουτ ακόμη και από παίκτες +2,10μ. και φυσικά την προσπάθεια για spacing και ατελείωτο passing game. Αν και οι πρωτοπόροι της Ανατολής, Τορόντο Ράπτορς, έγιναν μοντέρνοι για ν’ ανέβουν επίπεδο, οι Ρόκετς προτίμησαν κάτι πιο old school. Το Χιούστον είναι η δεύτερη καλύτερη επίθεση της ρέγκιουλαρ σίζον (μ.ό. 112,4π., πίσω από τους 113,5π. των Ουόριορς) και η κορυφαία σε offense efficiency. Όμως, ενώ διαθέτουν δύο αλτρουιστές πασέρ (Χάρντεν μ.ό. 8,8ασ. και Πολ μ.ό. 7,9), ήταν μόλις 27οι σε σύνολο ασίστ στη σεζόν, με 21,5… Η «απάντηση» σ’ αυτό είναι απλή στην ανάγνωση, αλλά… «μάθημα – μπαστούνι» για τους αντιπάλους. Καθώς για να καταφέρει ο Ντ’Αντόνι να ξεδιπλώσει το ταλέντο των παικτών του στο παρκέ, έπρεπε να το… «απομονώσει».

Το λεγόμενο παιχνίδι απομόνωσης, το περίφημο «isolation game», έδειχνε να φθίνει στο ΝΒΑ, παρά το ανεξάντλητο και αστείρευτο ταλέντο στη Λίγκα. Οι Ρόκετς, πάντως, το  ενεργοποίησαν, το ονόμασαν, λίγο πιο εξελιγμένα θαρρεί κανείς, «iso-ball» και άφησαν κάθε αντίπαλο στο έλεος του! Μία… μονοτονία που συχνά σε έκανε να βαριέσαι αφόρητα, αλλά έφερε αποτέλεσμα. Οι Τεξανοί είναι μακράν η πιο αργή ομάδα του ΝΒΑ , τρέχοντας συνολικά μόλις 16,1 μίλια ανά αγώνα. Μονάχα που κάπως έτσι σκόραραν μ.ό. 1,13π. ανά κατοχή σε isolation καταστάσεις, με τους Πολ και Χάρντεν να προσφέρουν με αυτό τον τρόπο 1,18 και 1,16π. αντίστοιχα  ανά «απομονωμένη» επίθεση. Για να καταλάβει κανείς το αργό τέμπο μίας ομάδας με μ.ό. 112π. αρκεί να διαβάσει ότι η δεύτερη ομάδα σε πόντους στο iso-ball ήταν οι Κλίπερς (μ.ό. 1,02π. ανά κατοχή), αλλά στη μισή συχνότητα αντίστοιχων καταστάσεων! Διαθέτοντας δύο εξαιρετικούς χειριστές, από τους οποίους ο ένας είναι καλός σουτέρ και ικανός στη διείσδυση (Χάρντεν) και ο άλλος (CP3) αποτελεσματικός σε σουτ μέσης απόστασης, ο Ντ’Αντόνι «έβαλε χαλινάρι» ταχύτητας στην ομάδα του. Αλλά κατάφερε να την δει να υποπίπτει σε λάθος σε μόλις στο 13,2% των επιθέσεών της από τις 16 Νοεμβρίου κι έπειτα, όταν επέστρεψε από τον τραυματισμό του ο Πολ! Για τον Ντ’Αντόνι και τους βετεράνους του (Αρίζα, Τάκερ, Μπα α Μούτε, Άντερσον, Τζόνσον, Νενέ), η λιγότερη δυνατή κυκλοφορία  δεν σήμαινε μόνο λιγότερα λάθη, αλλά και μικρότερη καταπόνηση στα κορμιά των +33 ετών παικτών. Τα… οκτάνια της επίθεσης έπεσαν, όμως οι Χάρντεν και Πολ κατόρθωσαν να διαπρέψουν στο ρόλο τους και να μην δείξουν οίκτο σε κάθε είδους αντίπαλο…

 

Οι δύο σταρ των Ρόκετς λάτρεψαν το isolation γιατί δεν φάνηκε να έχουν πρόβλημα με οποιονδήποτε έβρισκαν μπροστά τους. Αμφότεροι «διέλυσαν» κάθε μις-ματς, αφού ψηλότεροι ή πιο αργοί αντίπαλοι δεν μπορούσαν να τους ακολουθήσουν. Αυτό οδήγησε σε αμέτρητα λέι-απ και των δύο, σε αναρίθμητα step-back τρίποντα ή σε έτοιμα καλάθια στο βελτιωμένο (μ.ό. 13,9π., 10,8ριμπ., 1,8κοψ.) Κλιντ Καπέλα και ελεύθερα σουτ από τα 7,25μ. των Γκόρντον, Τάκερ, Γκριν, Τζόνσον και Άντερσον. Οι δύο γκαρντ του Χιούστον δεν περιορίστηκαν, ωστόσο, σ’ αυτό. Το αργό τέμπο τους επέτρεπε στον αντίπαλο να «πολεμήσει» μεν το iso-ball τους, μονάχα που οι Ρόκετς ήταν εκείνοι που θα διάλεγαν τον αντίπαλο «πολεμιστή» που θα «υποτάξουν». Ακόμη κι αν δεν δημιουργούσαν μις-ματς με αργό και ψηλό παίκτη, τα σκριν των «κοντών» μεταξύ τους έβρισκαν τον αδύναμο κρίκο της αντίπαλης άμυνας στην περιφέρεια. Και μερικά (… πολλά) δευτερόλεπτα μετά, ο αντίπαλος επανέφερε τη μπάλα στο παρκέ, έχοντας δεχθεί καλάθι. Το απλό λέι-απ ή η πάσα για «ανοικτό» σουτ δεν ήταν η μόνη επιλογή του Τζέιμς Χάρντεν. Το μεγάλο φαβορί για το βραβείο του φετινού MVP (μ.ό. 30,4π., 8,8ασ., 5,4ριμπ., 44,9% στα σουτ) επιχείρησε περισσότερα step back τρίποντα από… κάθε άλλη ομάδα του ΝΒΑ και ενώ είχε συνολικά 36,7% πίσω από τα 7,25μ., με «βήμα πίσω» σούταρε 45,9% στα τρίποντα (98/214, ο ΛεΜπρον Τζέιμς πέτυχε τα αμέσως επόμενα περισσότερα, με 30 εύστοχα)! Σύμφωνα με ανάλυση της «Wall Street Journal», μάλιστα, μέτρησε 32,5% σε catch-n-shoot τρίποντα και 39,1% σε σουτ χωρίς αντίπαλο. Κάπως έτσι, ο «The Beard» κατέγραψε 0,75π. ανά σουτ από μέση απόσταση, 1,26π. ανά κατοχή στο «ζωγραφιστό» και 1,38π. ανά επίθεση με step back τρίποντο!!!

 

Οι Ρόκετς, εκτός από το νέο ρεκόρ στην ιστορία της ομάδας τους με 65 νίκες και 17 ήττες, μέτρησαν και το εντυπωσιακό 41-3 με τους Χάρντεν, Πολ (18,6π., 7,9ασ.), Καπέλα στη βασική πεντάδα τους! Η απορία για τον GM, Ντάριλ Μόρεϊ, είναι αν θα καταφέρουν να μείνουν προσηλωμένοι στην άμυνα στα πλέι-οφς, αν και στην κανονική περίοδο ήταν 7οι σε defensive efficiency στη Λίγκα. Οι Ντ’Αντόνι διαθέτει πλέον βάθος στον πάγκο και οι Ρόκετς προκαλούν αμηχανία στον αντίπαλο, σχετικά με το αν ο εκάστοτε έχει αρκετά γκαρντ για να τους μαρκάρει… Πάντως, όπως σημείωσε η ιστοσελίδα sbnation.com,  οι Τεξανοί «έχουν επτά λόγους που τους κάνουν την ομάδα που όλοι θέλουν να κερδίσουν, αλλά και έναν που δεν τους κάνει»… Εξηγώντας ότι το Χιούστον έχει τον πιθανό φετινό MVP, έχει από το  καλοκαίρι τον Κρις Πολ, διαθέτει ομάδα που νικά σπουδαίους αντιπάλους, λειτουργεί με σταθερή και αξιόλογη διοίκηση, είναι στο Top-10 επίθεσης και άμυνας και μέτρησε στη σεζόν τρία διψήφια σερί νικών. Όμως, το δημοσίευμα τονίζει πως «συχνά οι Χάρντεν και Πολ έχουν απογοητεύσει στα πλέι-οφς» και, κυρίως, «υπάρχουν και οι πρωταθλητές Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς και η απορία αν οι Ρόκετς μπορούν να τους ανταγωνιστούν σε μία σειρά επτά αγώνων». Κάτι σαν «… κοντή γιορτή», άλλωστε, αναφέρουν όσοι προβλέπουν ότι Ρόκετς και Ουόριορς θα προσπεράσουν τα εμπόδια των Τίμπεργουλβς και Σπερς αντίστοιχα στον πρώτο γύρο και έναν εκ των Θάντερ/Τζαζ και Μπλέιζερς/Πέλικανς στον δεύτερο, ώστε να ανταμώσουν στους δυτικούς τελικούς και να λύσουν εκεί τις διαφορές τους.

Το φινάλε της ρέγκιουλαρ σίζον και η αφετηρία των πλέι-οφς, το βράδυ του Σαββάτου (14/4), βεβαίως, προκαλούν ακόμη περισσότερα ερωτήματα που θ’ απαντηθούν στο παρκέ. Μέχρι πριν από δύο μήνες κοινό και ειδικοί επέμεναν στην πλειοψηφία τους ότι Ουόριορς και Καβς θα αναμετρηθούν για τέταρτη συνεχή σεζόν στους Τελικούς. Η (βαριεστημένη;) εικόνα του Γκόλντεν Στέιτ και η απουσία του Στεφ Κάρι από τον πρώτο γύρο κόντρα στο δίχως τον Κουάι Λέοναρντ Σαν Αντόνιο και η μονίμως απούσα άμυνα του Κλίβελαντ (μ.ό. 109,9π. και 26η στη σεζόν) δημιουργεί ερώτημα για το αν οι δύο φιναλίστ θα καταφέρουν πατήσουν εκ νέου το σύνηθες «boost» στην ποστ σίζον. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ουόριορς κατέγραψαν ρεκόρ 41-10 με τον Κάρι στο παρκέ (και διαφορά +15π. ανά 100  κατοχές σε κάθε αγώνα) και 17-14 δίχως εκείνον (-2,9π. ανά 100 κατοχές), κάτι που -παρά την εντυπωσιακή βελτίωση του Ντουράντ σε άμυνα και δημιουργία- μάλλον επιβεβαιώνει ποιος είναι το πολυτιμότερο «γρανάζι» στη μηχανή του κόουτς Στιβ Κερ… Οι πρωταθλητές θα ποντάρουν στην ομαδικότητά τους (μ.ό. 29,7ασ.), και στο γεγονός ότι Κάρι και Ντουράντ είναι το δίδυμο με τους περισσότερους πόντους (μ.ό. 1,29π. ανά κατοχή) σε παιχνίδι πικ-εν-ρολ! Στη Δύση, υπάρχει η απορία για το αν οι (3οι στην κανονική περίοδο) Μπλέιζερς μπορούν να κάνουν την υπέρβαση, όχι όμως μόνο με πρόκριση επί των χωρίς ΝτεΜάρκους Κάζινς Πέλικανς στον 1ο γύρο. Επίσης, πολλοί αναρωτιούνται αν οι Θάντερ «πρέπει» να φτάσουν τουλάχιστον ως τους τελικούς Περιφέρειας για να πείσουν τον Πολ Τζορτζ να μείνει και μετά το καλοκαίρι στο πλευρό του Ράσελ Ουέστμπρουκ. Απορία και για το αν και πόσο μπορεί να συνεχίσει να οδηγεί τη Γιούτα και στα πλέι-οφς ο εκπληκτικός ρούκι Ντόνοβαν Μίτσελ, σε  συνδυασμό με το καλό passing game των Τζαζ, το οποίο τους φέρνει πρώτους στη Λίγκα, με μ.ό. 19,8 ελεύθερα σουτ σε κάθε ματς!

Στην Ανατολή, το ερώτημα «είναι αληθινοί οι Ράπτορς;» θ’ απαντηθεί μονάχα αν οι Καναδοί κερδίσουν την Περιφέρεια. Πάντως, το Τορόντο έχει φέτος περισσότερο «βάθος» λύσεων (ΒανΒλιτ, Πάουελ, Ανουνόμπι, Ράιτ), αφού αν και πέρσι ήταν 28ο σε αποτελεσματικότητα με τους δύο σταρ, ΝτεΡόζαν και Λάουρι εκτός παρκέ, φέτος είναι 8ο, με 0,97π. ανά κατοχή όταν αμφότεροι λαμβάνουν ανάσες. Κάτι τέτοιο, αντίθετα, δεν συμβαίνει στην Ιντιάνα, η οποία είναι 29η σε σκορ στο ανοικτό γήπεδο με τον Βίκτορ Ολαντίπο στον πάγκο και 2η όταν ο νέος σταρ της και επικρατέστερος για το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη πατά στο γήπεδο… Υπάρχουν αρκετοί που θεωρούν ότι οι Μπακς του Γιάννη Αντετοκούμπο (μ.ό. 27,1π., 10ριμπ., 4,7ασ. φέτος), λόγω μικρής αγωνιστικής συνοχής, δεν θα καταφέρουν να απειλήσουν τους γεμάτους απουσίες (κυριότερη του Κάιρι Ίρβινγκ) Σέλτικς και άλλοι που απορούν πού μπορούν να φτάσουν οι Σίξερς των Σίμονς και Εμπίιντ, που τερμάτισαν 3οι στην ρέγκιουλαρ σίζον! Η Ουάσινγκτον ευελπιστεί, παρά την 8η θέση και τη συνάντηση με το Τορόντο, ότι θα λάβει ώθηση από την επιστροφή του Τζον Ουόλ, καθώς είναι 2η σε παραγωγικότητα με μ.ό. 8,1π. ανά 100 κατοχές από επιθέσεις με «κοψίματα» των παικτών σε ρακέτα ή περιφέρεια (οι Ουόριορς 1οι με μ.ό. 9,4π.). Βεβαίως, ό,τι κι αν «μαρτυρούν» τα στατιστικά και τα ασταμάτητα analytics, στην ατμόσφαιρα των πλέι-οφς μετρά συχνά περισσότερο το απλό ταλέντο ή η επιθυμία. Άλλωστε, όλα (και όλοι) στο παρκέ κρίνονται. Εκεί όπου οι θεωρητικές απορίες τακτικά είτε δεν επαληθεύονται είτε διαγράφονται.

 Πηγές:

si.com (Sports Illustrated)

sbnation.com

nba.com/stats

espn.com/nba/stats

wsj.com (The Wall Street Journal)

houstonchronicle.com/sports

teamrankings.com