Του Γιώργου Αδαμόπουλου
27/04/2012
Κοιτάς την βαθμολογία του ΝΒΑ και διαπιστώνεις πως παρά τα
66 ματς για κάθε ομάδα, είναι η τελική της κανονικής περιόδου. Διαβάζεις πως η
Σάρλοτ, με ρεκόρ 7-59, “πέτυχε” το χειρότερο ποσοστό (10,6%) στην ιστορία του
ΝΒΑ. Χειρότερο και από το 9-73 (με 10,9%) των Σίξερς, από το 1973.
Την
τελευταία εβδομάδα της ρέγκιουλαρ – σίζον βαρέθηκες να αναρωτιέσαι ποιον σταρ θα
ξεκουράσει κάθε ομάδα. Και δεν σε “άγγιξε” το γεγονός πως το Γκόλντεν Στέιτ
έγινε μόλις η πρώτη ομάδα που τα ξημερώματα της Παρασκευής (27/4), στο φινάλε
της χρονιάς (του), χρησιμοποίησε στην βασική 5αδα του 5 ρούκι (Κλέι Τόμπσον,
Τσαλς Τζένκινς, Κρις Ράιτ, Τζέρεμι Τάιλερ, Μάικλ Γκλάντνες)!
Αν σκέφτηκες
εσχάτως όλα τα παραπάνω, δεν ζεις κάποιον μπασκετικό “εφιάλτη”. Αλλά
ετοιμάζεσαι να βιώσεις το “όνειρο” των φετινών πλέι – οφς. Για την ακρίβεια, μία “ονείρωξη” στο παρκέ. Και (καλά κάνεις και) αισθάνεσαι πραγματικός λάτρης του
ΝΒΑ. Γιατί το σοβαρό μπάσκετ, αρχίζει το Σάββατο (28/04) και σου υπενθυμίζουμε
10+1 λόγους για να μην χάσεις τα πλέι – οφς και τις φετινές “μονομαχίες” για το
δαχτυλίδι του πρωταθλητή.
Παρακολουθώντας την φετινή ποστ – σίζον θα δεις:
Μπορεί το Μαϊάμι να είναι το ακλόνητο φαβορί κόντρα στους
Νικς, όμως το ζευγάρι προσφέρει μία νέα αναμέτρηση του ΛεΜπρον Τζέιμς με τον
Καρμέλο Άντονι. Οι δύο σταρ “προσγειώθηκαν” μαζί στο ΝΒΑ (Νο1 και Νο3 στο
ντραφτ του 2003) και στοχεύουν στην “απογείωση”, με τους Χιτ να πρέπει να
επιβεβαιώσουν τον χαρακτηρισμό του φαβορί. Ο “Melo” ξέρει πως ο αντίπαλος έχει
τον πρώτο λόγο, όμως εκείνος θέλει απλώς την ευκαιρία να έχει τον…τελευταίο.
Διότι λατρεύει τα κρίσιμα σουτ και τον τελευταίο μήνα (με +30π. μ.ο.) έδειξε
πως είναι ο πραγματικός ηγέτης της Νέας Υόρκης.
Μίας ομάδας που πέρυσι “σκουπίστηκε” μεν από την Βοστόνη στον 1ο γύρο, όμως έχασε τα δύο πρώτα εκτός
έδρας παιχνίδια στο σουτ και στην συνέχεια “πλήρωσε” τον τραυματισμό του
Μπίλαπς. Φέτος, παρά την απουσία του Λιν, είναι πιο ανταγωνιστική στην άμυνα και
φιλοδοξεί να βάλει δύσκολα στο Μαϊάμι. Ενώ η αναμέτρηση ΛεΜπρον – Καρμέλο θα
θυμίσει την “επική” συνάντησή τους στις 18/2/2010, όταν φορώντας τις φανέλες
των Καβς και Νάγκετς αντίστοιχα, ο πρώτος είχε 43π.-15ασ.-10ριμπ. και ο
δεύτερος 40π. και το νικητήριο σουτ στην παράταση!!!
Ο περσινός τους θρίαμβος ήταν έκπληξη. Αφήνοντας έξω με sweep
τους Λέικερς και πετυχαίνοντας 3 διαδοχικές νίκες στους Τελικούς με το Μαϊάμι!
Πιθανή επανάληψη της ιστορίας θα είναι μάλλον ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη… Οι Μαβς
έδειξαν στην κανονική περίοδο να έχουν “αδειάσει” από την υπερ-προσπάθεια του
περασμένου Ιουνίου, μεγάλωσαν έναν χρόνο και δεν κατάφεραν να βρουν άξιους
αντικαταστάτες για την αποχώρηση των Τσάντλερ, Μπαρέα και Στογιάκοβιτς. Ο Ντιρκ
Νοβίτσκι είναι πάντα ο ηγέτης τους, αλλά τερμάτισαν μόλις 7οι στη Δύση, “πέφτουν” πάνω στην Οκλαχόμα Σίτι και εκτός από την εμπειρία τους, θα πρέπει να
βγάλουν στο γήπεδο και ενέργεια που δείχνουν να μην έχουν.
Για την ακρίβεια, αν οι αντίπαλοι έχουν καταλάβει… πόσο
κινδυνεύουν από τους Θάντερ! Ο Κέβιν Ντουράντ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ για 3η
συνεχόμενη σεζόν (με 28π., μόλις 0,1 πάνω από τον Κόμπι Μπράιαντ), ο Ρασέλ
Ουέστμπρουκ προσπαθεί να συμμαζέψει τον ενθουσιασμό του, αλλά ο κόουτς Μπρουκς
έχει κι άλλες λύσεις.
Ο Τζέιμς Χάρντεν είναι το μεγάλο φαβορί για το βραβείο
του καλύτερου 6ου παίκτη, ο Σεφολόσα καλή περιφερειακή λύση στην άμυνα, αλλά
κυρίως υπάρχουν δύο ψηλοί (Ιμπάκα, Πέρκινς) για την βρώμικη δουλειά. Η Οκλαχόμα
Σίτι φάνηκε να χάνει δυνάμεις στο φινάλε της κανονικής περιόδου, χάνοντας και
την κορυφή της Δύσης από το Σαν Αντόνιο. Αλλά ευελπιστεί πως φέτος δεν θα “κολλήσει” στους τελικούς περιφέρειας, όπως πέρυσι.
Και ξαφνικά ο ενθουσιασμός στην Βοστόνη θυμίζει το φθινόπωρο
του 2007. Όταν οι Σέλτικς απέκτησαν τους Κέβιν Γκαρνέτ και Ρέι Άλεν, φτάνοντας
στην κατάκτηση του τίτλου το 2008! Αν και στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν
υπήρξαν φήμες για παραχώρηση του Ρόντο και μέσα στη χρονιά “σενάρια” για “διάλυση” της “Big-3” των Πιρς, Γκαρνέτ, Άλεν, οι “πράσινοι” ξεπέρασαν και τα
προβλήματα (Γκριν και Ουίλκοξ υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις στην καρδιά, ο Ζερμέν Ο’Νιλ τραυματίστηκε),
βρήκαν λύσεις από τον ρούκι Έιβερι Μπράντλεϊ και στο δεύτερο μισό της σεζόν
έπαιξαν εξαιρετικά.
Σαν “χημεία” θα τους ζήλευαν πολλοί, όμως τα +35 χρόνια των
τριών σταρ τους δημιουργεί απορίες για την αντοχή τους. Κόντρα στην Ατλάντα, αν
και με μειονέκτημα έδρας, έχουν πιθανότητες, όμως μετά θα τους περιμένει
πιθανότητα το Σικάγο…
Ξεκίνησε τη σεζόν με χτυπημένο καρπό, όμως σκόραρε 3-4 “40άρες”! Έβαλε τους “πληγωμένους” (από την αποτυχία απόκτησης του Κρις Πολ και
της παραχώρησης του Όντομ) Λέικερς στην 3η θέση της Δύσης, εκείνος ήταν 1ος
σκόρερ μέχρι να ξεκουράσει την κνήμη του και αρνήθηκε να αγωνιστεί στο
τελευταίο ματς στο Σακραμέντο (ομάδα με την χειρότερη άμυνα στο ΝΒΑ) για να
ψάξει τους 38π. που θα του έδιναν τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ.
Διότι ο
μεγάλος στόχος του Κόμπι Μπράιαντ, ακόμη και ενάντια στα προγνωστικά, είναι ο
τίτλος τον Ιούνιο. Ο αρχηγός του Λ.Α., 5 φορές πρωταθλητής, ξέρει πως οι “Λιμναίοι” μεγάλωσαν, αλλά φέτος είδε τον Άντριου Μπάινουμ να γίνεται το δεξί
χέρι του στην επίθεση, τον νέο κόουτς, Μάικ Μπράουν, να πείθει τους παίκτες του
να παίξουν άμυνα και ποιος αλήθεια μπορεί να ποντάρει αβίαστα εναντίον του(ς);
Οι Λέικερς δεν είναι φαβορί (εκτός από τον 1ο γύρο, κόντρα στο Ντένβερ), όμως
έχουν πια νεαρό και με αντοχές πόιντ-γκαρντ (Σέσιονς) και τον παίκτη που είναι
ακόμα ο καλύτερος στον κόσμο για να πάρει το τελευταίο σουτ.
Η περσινή κατάκτηση της 1ης θέσης στην κανονική περίοδο και
η ανάδειξη του Ντέρικ Ρόουζ ως MVP της χρονιάς δημιούργησαν προσδοκίες που το
Σικάγο δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει απέναντι στο Μαϊάμι. Οι Μπουλς ξεκινούν και
φέτος έχοντας το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας σε όλα τα πλέι – οφς και φιλοδοξούν να
αποφύγουν τα περσινά λάθη.
Ο Ρόουζ πέρασε μία κανονική περίοδο με πρωτόγνωρους
για τον ίδιο τραυματισμούς (απουσίασε από περισσότερα από 20 ματς, ενώ στην
προηγούμενη 3ετία είχε χάσει μόλις 9!), αλλά οι “Ταύροι” παραμένουν αμυντική
ομάδα (σήμα – κατατεθέν του κόουτς Τίμποντο) και αν ο ηγέτης τους είναι υγιής,
έχουν ρολίστες (Μπούζερ, Νοά, Χάμιλτον) να βοηθήσουν και τον πολυτάλαντο
Ντενγκ. Ο 1ος γύρος με την Φιλαδέλφεια αναμένεται εύκολος, αλλά το Σικάγο θα
χρειαστεί όλα τα “όπλα” του στην πορεία.
Κάποιοι τους κατηγόρησαν ως γερασμένους. Ο ίδιος ο (νεότερος
εκ των σταρ τους) Τόνι Πάρκερ, παραδέχθηκε πέρυσι το καλοκαίρι ότι “δύσκολα θα
καταφέρουμε με αυτό το ρόστερ να διεκδικήσουμε τον τίτλο”. Αλλά ενώ χρειάστηκε
να την αποσύρει μερικές ώρες αργότερα, μάλλον την… “ανασκεύασε” οριστικά φέτος.
Και μέσα στο παρκέ. Οι τετράκις πρωταθλητές (1999, 2003, 2005, 2007) Σπερς δεν
πτοήθηκαν από τα μπασκετικά “γηρατειά” του Τιμ Ντάνκαν ούτε από τους
τραυματισμούς του Τζινόμπιλι.
Κατάφεραν να “κλέψουν” την 1η δυτική θέση και το
πλεονέκτημα έδρας ως τουλάχιστον τους τελικούς περιφέρειας, πετυχαίνοντας τρις
μέσα στην ρέγκιουλαρ – σίζον από 10 συνεχόμενες νίκες! Όπως ακριβώς τελείωσαν και
τα ξημερώματα της Παρασκευής. Ο Πάρκερ μοιάζει ασταμάτητος και ο κόουτς
Πόποβιτς δεν περιμένει πια μόνο από τον Τζινόμπιλι. Έχοντας πολύτιμες βοήθειες
από τους Γκάρι Νιλ, Τιάγκο Σπλίτερ και τους νεοφερμένους Στίβεν Τζάκσον και
Μπορίς Ντιό. Το Σαν Αντόνιο, αν και Νο1 αποκλείστηκε πέρσι στον 1ο γύρο από το
Μέμφις και θα παίξει κόντρα στην Γιούτα υποψιασμένο. Ο Τζαζ μπορούν να τους
προκαλέσουν δυσκολίες στα ματς-απ στην ρακέτα, όμως τα “Σπιρούνια” κοιτάζουν
μέχρι τον τίτλο.
Η “Big-3” του Μαϊάμι θα παίζει πάντα υπό το βάρος των υψηλών
προσδοκιών μέχρι να κατακτήσει ένα δαχτυλίδι πρωταθλητή. Οι ΛεΜπρον Τζέιμς,
Ντουέιν Ουέιντ και Κρις Μπος έσμιξαν το 2010 στο ίδιο ρόστερ με στόχο να
κατακτήσουν τίτλους. Πέρυσι έφτασαν ως τους Τελικούς, όμως είδαν τους Μαβς
πρωταθλητές. Και φέτος θέλουν να κάνουν το βήμα παραπάνω.
Οι Τζέιμς – Ουέιντ θα
έχουν τον πρώτο λόγο, η άμυνα των Χιτ συνήθως “τσακίζει” τον αντίπαλο, ωστόσο ο
Μπος παραμένει ασταθής και το Μαϊάμι παίζει ουσιαστικά χωρίς “καθαρό”
πόιντ – γκαρντ (με τον Τσάλμερς να “γεμίζει” τη θέση) και τον εξαιρετικό
αμυντικό, αλλά κάκιστο στην επίθεση Τζόελ Άντονι σαν σέντερ. Θα απαντήσουν και
σ’ αυτές τις επικρίσεις;
Σαφώς και τα πλέι – οφς είναι η μεγάλη στιγμή των μεγάλων
ονομάτων. Μονάχα που διαχρονικά, ο πρωταθλητής ή κάποια ομάδα που κάνει την
υπέρβασή της, χρειάζονται μερικούς απρόσμενους ήρωες. Χρειάζονται παίκτες που
μπορεί να θεωρούνται καλοί, όμως στην ποστ – σίζον βρίσκουν το κατάλληλο πεδίο
για να γίνουν “ήρωες”.
Ένας από αυτούς ήταν στις αρχές της προηγούμενης
δεκαετίας ο Ντέρεκ Φίσερ στους Λέικερς. Ή ο Γκλεν Ντέιβις στον τίτλο των
Σέλτικς το 2008. Αν όχι για τον τίτλο, την δική τους ευκαιρία να “λάμψουν” θα
έχουν παίκτες όπως ο Τάι Λόουσον των Νάγκετς, ο Πολ Τζορζ και ο Τζορτζ Χιλ των
Πέισερς ή ο Πολ Μίλσαπ και ο Γκόρντον Χέιγουορντ των Τζαζ. Παίκτες – ρολίστες με
προοπτικές έχουν επίσης οι Γκρίζλις (Κόνλεϊ, Άλεν), οι Κλίπερς (Μο Ουίλιαμς,
Ράντι Φόι) και οι Σίξερς (Γιανγκ, Λου Ουίλιαμς, Τέρνερ).
Αν σκεφθεί κανείς πως υπάρχουν ομάδες όπως οι πρωταθλητές
Μάβερικς (Νο7 στη Δύση), η Νέα Υόρκη (Νο7 στην Ανατολή) και οι Κλίπερς (Νο5
στην δυτική περιφέρεια) που ξεκινούν χωρίς πλεονέκτημα έδρας στον 1ο γύρο, τότε
κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτε και μάλλον θα πρέπει να υπολογίζει όλα
τα αουτσάιντερ. Ειδικά από τη στιγμή που μόλις πέρυσι το Μέμφις, από το Νο8,
πέταξε έξω το Νο1 Σαν Αντόνιο και έφτασε την σειρά του 2ου γύρου με την
Οκλαχόμα Σίτι μέχρι το 7ο παιχνίδι!
Οι Γκρίζλις παραμένουν αουτσάιντερ, έστω κι
αν ξεκινούν λίγο πιο μπροστά (και με αβαντάζ έδρας) τη σειρά με τους “Κλιπς“.
Οι “μικροί” του Λ.Α., πάντως, μετά την απόκτηση του Κρις Πολ και την παρουσία
των Μπλέικ Γκρίφιν και ΝτεΆντρε Τζόρνταν, έχουν βάσιμες ελπίδες και θέλουν από
νωρίς μία υπέρβαση. Αμφίρροπο ζευγάρι και στους αγώνες Ατλάντα – Βοστόνη, με τους
Χοκς να αποκλείουν πέρυσι στον 1ο γύρο το Ορλάντο. Οι Μάτζικ, πάντως, χωρίς τον
τραυματία Ντουάιτ Χάουαρντ είναι… απόλυτο αουτσάιντερ κόντρα στην Ιντιάνα, που
εντυπωσίασε στην κανονική περίοδο, τερματίζοντας (στο δικό της… “ταβάνι”;) στην
3η ανατολική θέση, πίσω από Σικάγο και Μαϊάμι!
Οι 10 παραπάνω λόγοι σου θύμισαν γιατί δεν πρέπει να χάσεις
τα φετινά πλέι – οφς του ΝΒΑ. Όμως υπάρχει κι ένας ακόμη. Και αυτός, αν δεν είναι
ένας από αυτή την 10αδα, είναι… όποιος λόγος σου αρέσει! Άλλωστε, το ΝΒΑ έλεγε
στο μότο του μέχρι πέρυσι “Where Amazing Happens” (=”Εκεί όπου συμβαίνουν τα
απίθανα”). Ενώ φέτος το σλόγκαν αναφέρει “Big Things Are Coming”. Κοινώς,
έρχονται μεγάλα πράγματα. Καλά πλέι – οφς!