Ο τρόπος της ανακοίνωσης της επικείμενης αποχώρησής του από την ενεργό δράση, έκρυβε μία θεατρικότητα. Κάθε επίσκεψή του σε γήπεδο εκτός Λ.Α., αποτελεί πλέον ένα ατελείωτο «Encore» για το επερχόμενο τέλος της σπουδαίας καριέρας του και των ρεκόρ του. Ο Κόμπι Μπράιαντ είναι ένας σούπερ-σταρ. Όχι ακριβώς ένας ροκ-σταρ, αλλά μία φιγούρα που θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει ακόμη και σε μία ταινία. Η απορία, ωστόσο, θα ήταν ίσως ο ρόλος του καλού ή του κακού. Σε ένα επεισόδιο της εξαιρετικής κωμικής σειράς «How I Met Your Mother», ο εκκεντρικός χαρακτήρας του Μπάρνεϊ Στίνσον εκνευρίζεται και λέει πως στο φιλμ Karate Kid «χάνει στο τέλος ο καλός». Όταν του επισημαίνουν ότι «ο καλός, Ραλφ Μάτσιο, κέρδισε», εκείνος απαντά: «Η ταινία λέγεται Karate Kidd. Ο καλός ήταν ο (σ.σ.: κακός) Ουίλιαμ Ζάμπκα), που ήταν μαθητής καράτε και όχι ο άλλος, που έβαφε τοίχους και έπλενε αυτοκίνητα!».
Κάπως έτσι είναι σε κάποιο επίπεδο και η καριέρα του Κόμπι. Μεγάλη μερίδα του κοινού λάτρευε να τον μισεί! Ο ίδιος δεν θέλησε ποτέ να αποτάξει από πάνω του την «ταμπέλα» του κακού. Άλλωστε, πολλοί λένε πως «ένας σταρ που σέβεται τον εαυτό του, φροντίζει να μην έχει μόνο οπαδούς, αλλά και πολέμιους». Σε κάθε έκδοση του «πολέμου» που δέχθηκε, πάντως, εκείνος κατέβαζε το καπέλο προς τα μάτια του. Αλλά μία εβδομάδα και κάτι μετά την ανακοίνωση της απόφασής του να αποσυρθεί, διαπιστώνει πια ότι ο μπασκετικός κόσμος… «του βγάζει το καπέλο» και τον αποθεώνει. Η εκπληκτική υποδοχή σε Φιλαδέλφεια (στην γενέτειρά του, όπου στο All Star Game είχε αποδοκιμαστεί ως MVP), Ουάσινγκτον, Ατλάντα, Ντιτρόιτ, Τορόντο δίνει μία νέα… διανομή ρόλου στον 37χρονο σταρ, ο οποίος μπορεί να μην δέχεται να αλλάξει ρόλο στο παρκέ και να έρχεται από τον πάγκο, αλλά στο μυαλό του κόσμου έχει αλλάξει «κοστούμι».
Από λεγόμενος «Villain», δηλαδή ο «κακός» της υπόθεσης, ο Μπράιαντ έγινε ήρωας ενός μπασκετικού έθνους που δεν χορταίνει να «ρουφά» καθεμία από τις τελευταίες στιγμές που ο σπουδαίος γκαρντ βρίσκεται στο γήπεδο με σορτσάκι και φανέλα. Στα ταξίδια στις 5 παραπάνω πόλεις, οι Λέικερς (παρότι έχουν ρεκόρ 3-18, που είναι το χειρότερο ρεκόρ για ξεκίνημα στην ιστορία τους) έμοιαζαν να παίζουν… εντός έδρας, αφού έβλεπε κανείς παντού κιτρινο-μωβ φανέλες και κόσμο να φωνάζει υπέρ του «No24» και να πανηγυρίζει τα καλάθια του. Μόνο στην Ουάσινγκτον σιώπησε το κοινό, καθώς εκεί ο «Black Mamba» πέτυχε 31π. και οδήγησε το Λ.Α. σε μία απρόσμενη νίκη! Ο ίδιος ο Κόμπι σχολίασε στην συνέντευξή του στο NBA TV πως «τώρα καταλαβαίνω τι έχανα τόσο καιρό»…
Ο αρχηγός των «Λιμναίων» κατοχύρωσε προ ημερών τα δικαιώματα για το λογότυπο «HV», που είναι τα αρχικά για το Hero-Villain (=«Ήρωας-Κακός»), όμως για την ώρα… δεν χρειάζεται το δεύτερο. Γιατί ξάφνου έγινε καθολικά αγαπητός, εξηγώντας πως «το ξεχωριστό στην καριέρα μου είναι πως έκανα πάντα τη δουλειά μου, που μεταξύ άλλων ήταν να κάνω τους οπαδούς του αντιπάλου να με μισήσουν! Αλλά ξέρουν κι εκείνοι ότι τους σεβάστηκα και με σεβάστηκαν. Η υποδοχή σε αυτά τα εκτός έδρας παιχνίδια μας είναι κάτι σαν να λέμε ”ευχαριστώ” ο ένας στον άλλον. Εκείνοι με πίεσαν να γίνω καλύτερος και τους ευχαριστώ για αυτό». Το κοινό σε κάθε πόλη όπου φτάνουν οι Λέικερς θέλει ένα «κομμάτι» του μεγάλου Κόμπι. Ο Μπράιαντ δεν έχει διάθεση να παίξει εκτός ΝΒΑ, παρά την πρόταση με… γράμμα της Βιόλα Ρέτζιο Καλάμπρια και έχει μάλλον άλλα πλάνα. Και όχι μόνο επιχειρηματικά, καθώς η ιστοσελίδα celebritynetworth έγραψε προ ημερών πως έχει κερδίσει 280εκατ.δολ. από χορηγίες, που σε συνδυασμό με τα 328εκατ. από συμβόλαια στο ΝΒΑ φτάνουν τα 608εκατ.! Ενώ η αξία της ομάδας του, από τα 200εκατ. του 1996, όταν έγινε ντραφτ, έφτασε τα 2,6δισ.!
Στην «στάση» στην Ουάσινγκτον, ο ηγέτης των Λέικερς μίλησε με τον πρόεδρο των Η.Π.Α., Μπαράκ Ομπάμα και επισήμανε πως «τα είπαμε για το ντοκιμαντέρ ”Muse” (σ.σ.: του Μπράιαντ). Συζητήσαμε για το πώς θα βοηθήσουμε τους νέους και είμαστε δίπλα-δίπλα σε αυτό. Σε 14 μήνες αποχωρεί κι εκείνος από το προεδρικό αξίωμα και ανυπομονώ να δουλέψω μαζί του για την ενίσχυση της νεολαίας!». Πληροφορίες αναφέρουν πως οι δυο τους θα συνεργαστούν σε κάποιες διαλέξεις για να εμπνεύσουν τους νέους, ειδικά της μαύρης κοινότητας. Πιθανή συνεργασία τους θα φέρει ακόμη πιο ψηλά στη συνείδηση του κοινού. Κάτι που σαφώς και τον ενδιαφέρει, έστω και αν δημοσίως τονίζει «πως εκτιμώ και την καλή και την κακή κριτική. Ποτέ δεν με ενοχλεί κάτι ούτε κάθομαι να κλαίω και να λέω ”είστε πολύ σκληροί μαζί μου”». Το «πρόσωπο» του Κόμπι είχε περισσότερο σημασία στο παρκέ. Άλλωστε, ο σεναριογράφος Τζος Ουίντον, πιστεύει πως «ποιος μπορεί να πει αν είναι κάποιος ήρωας ή κακός. Μόνο… το λεξικό!». Και ο ηθοποιός Άνσον Μάουντ επιμένει πως «ο καθένας μας έχει μέσα του έναν ήρωα κι έναν κακό».